به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: حسین مرعشی در گفتوگو با خبرآنلاین اظهار داشت: چرا اجازه ندادید آقای دکتر روحانی برجام را تمام کند و بعد دولت را تحویل آقای رئیسی دهد؟ میشد تا آخر دوره به آقای روحانی انواع تهمتها و افتراها را زد، ولی منافع توافق با غرب را داشته باشید. چرا این کار را نکردید؟
مرعشی با اشاره به ظرفیتهای موجود جمهوری اسلامی که میتواند روند اصلاح را با بهرهگیری از نیروهای با تجربه در بدنه خودش که معتقد به نظام هستند، آغاز کند گفت: همه کارشناسان کشور در خدمت جمهوری اسلامی هستند، اگر آقایان جهانگیری و علی لاریجانی را صدا کنند، آیا آنها کمک نمیکنند؟ همه کمک میکنند.
وی افزود: نبایستی جمهوری اسلامی، خود را فدای ابراهیم رئیسی کند چون مدیران انتخابشده از سوی رئیسی نمیتوانند در بحرانها کارآمدی لازم را داشته باشند. جمهوری اسلامی تا کی قرار است پای آقای رئیسی بایستد؟ من اگر تصمیمگیر باشم به آقای رئیسی میگویم چقدر وقت میخواهید؟ بروید و حل کنید اگر حل کردند که هیچی اما اگر حل نکردند... مگر قرار است که ما جمهوری اسلامی را فدای آقای رئیسی کنیم؟
این اظهارات در حالی است که آقای روحانی کار برجام را یکسره کرد؛ آن هم زمانی که توافق کلاهبردارانه و نامتعادل را با آمریکا بهعنوان فتحالفتوح قرن جا زد و سپس، اجرای یکطرفه توافق را سه سال پس از خروج آمریکا ادامه داد. آمریکا در طول آن سه سال حاضر نشد به لغو موثر و پایدار و تضمینشده تحریمها تن بدهد و تحریمهای پسابرجامی را لغو کند. ۱۷۰۰ تحریم به علاوه تورم ۶۰ درصدی، میراث دوره مدیریت روحانی است.
رهآورد آن مدیریت، سقوط محبوبیت روحانی به زیر شش درصد بود که موجب شد مردم به نامزد مورد حمایت خاتمی و ۱۶ گروه اصلاحطلب (از جمله کارگزاران)، بیاعتنایی کنند و تنها دو میلیون و چهارصد هزار نفر به او رای بدهند. نظرسنجیهای ایام انتخابات نشان میداد که میزان رای امثال جهانگیری نیز در همان حدود بوده است.
تنها یک نمونه از شاهکار آن دولت، واگذاری ارز جهانگیری و ایجاد رانت ۲۳ هزار تومانی در هر دلار است که آقای مرعشی، پس از روی کار آمدن آقای رئیسی، از این راهکار غلط بهعنوان «استخوان در گلوی دولت» یاد کرد. آقای لیلاز دیگر عضو کارگزاران هم معتقد بود که مدیریت روحانی فاجعهبار بوده و اگر چوب خشک بهجای او در هشت سال مدیریت بود، بهتر از روحانی عمل میکرد.
با میراث فاجعهباری که دولت روحانی (مورد حمایت کارگزاران) بر جا گذاشت، باید گفت که افراطیون مدعی اصلاحات دنبال قربانی کردن ایران و جمهوری اسلامی پای مطامع اشرافیت غربگرا بودند و حالا که دولت میکوشد با همه سختیها، میدان مینگذاریشده از سوی طیف مذکور را خنثی و مشکلات را کاهش دهد، با فضاسازی و سمپراکنی و تحریف سعی میکنند واقعیات را وارونه نشان بدهند.