سرویس جهان مشرق - فلسطین اشغالی با مساحت ۲۲٬۱۴۵ کیلومتر مربع است، ۱۵۳مین کشور جهان از لحاظ وسعت جغرافیایی است، اسرائیل در شمال با لبنان، در شمال شرقی با سوریه، در شرق با اردن و در جنوب غربی با مصر مرز زمینی دارد. مسئله ای که رژیم نامشروع صهیونیستی از بدو تاسیس غیر قانونی خود در فلسطین همواره به عنوان یک معضل و چالش اساسی برای خود قلمداد کرده است.
در طول حدود ۷۶ سال گذشته از اشغال فلسطین و تاسیس رژیم صهیونیستی، همواره مقامات سیاسی، نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی، به این موضوع که اسرائیل (فلسطین اشغالی) توسط کشورهای اسلامی محاصره شده است و هیچ راه زمینی مطمئنی برای دستیابی به دیگر نقاط جهان از طریق مرزهای زمینی وجود ندارد، نگاه ویژه ای داشته و طرح ها و راهبردهای متفاوتی برای پیدا کردن راه حل برای این چالش ارائه داده اند.
از این رو گزینه استفاده از آبراه های دریایی و ایجاد یک ناوگان دریایی تجاری و نظامی، تبدیل به مهم ترین و تنها راه پیش روی صهیونیست ها به منظور تامین نیازهای خود و حل حدودی چالش مذکور شد.
امروزه رژیم صهیونیستی بیش از ۸۰ درصد از نیازهای اقتصادی و نظامی خود را با استفاده از کشتی های تجاری و از طریق مسیرهای دریایی تامین میکند، مسئله ای که ناوگان دریایی تجاری - نظامی و مسیرهای دریایی را برای اسرائیل تبدیل به یک مولفه و عنصر حیاتی کرده است، عنصری که حکم شاه رگ رژیم صهیونیستی را دارد.
سوال این است که اگر در هر صورتی، دسترسی اسرائیل به مسیر دریایی و کشتی های تجاری خود قطع شود، صهیونیست ها چه راه جایگزینی برای تامین نیازها و کالاهای ضروری خود دارند؟ در واقع پاسخ این پرسش را خوده مقامات و کارشناسان صهیونیست داده اند، به گفته اکثریت کارشناسان نظامی و سیاسی اسرائیلی، ایجاد اختلال در روند ورود و خروج کشتی ها از بنادر اسرائیل و ناامن شدن دریا برای کشتی ها و محموله های رژیم صهیونیستی، به منزله تائید نابودی نهایی آنها است.
در این رابطه پژوهشگر اسرائیلی مرکز تحقیقات سیاست و استراتژی دریایی در حیفا میگوید:
"ما هیچ استراتژی برای تامین اضطراری تدارکات از دریا نداریم. اگر شرایط بحرانی شود، مقامات اسرائیل چه خواهند کرد؟ آیا برای اجاره کشتی های خارجی با خدمه خارجی سریعا اقدام خواهند کرد؟ پس در اورشلیم (بیت المقدس) اینگونه می اندیشند که کشتی ها و خدمه خارجی موافقت خواهند کرد که در زمان جنگ با هزینه ای بالا به بنادر اسرائیل بیایند؟ آیا این یک استراتژی است؟ حالا فرض کنید چنین هزینه ی بالایی را پرداخت کنید، آیا آنها خواهند آمد؟ اصلا مطمئن نیستم. واقعیت این است که ایران و متحدان آن مطمئناً می دانند که کدام کشتی تجاری متعلق به اسرائیل است. خسارت به کشتی های اسرائیلی یا کشتی های در مالکیت اسرائیل، شرکت های بیمه را از اینجا فراری خواهد داد و تاجران در مواقع تنش امنیتی وارد اسرائیل نخواهند شد. ما یک جزیره سیاسی هستیم که کل دانش دریایی آن فرسوده شده است."
در رابطه با آب های اطراف اسرائیل نکاتی وجود دارد که صهیونیست ها تلاش میکنند رسانه ای نشود، مسئله ای که مرتبط با امنیت آب های اطراف سرزمین های اشغالی است. بر اساس اطلاعات بدست آمده، شرکت های بیمه که اقدام به بیمه کشتی های تجاری میکنند، آب های اسرائیل را منطقه جنگی در نظر میگیرند، یعنی به طور معمول، زمانی که یک تاجر وارد آب های سرزمینی اسرائیل (۱۲ مایل دریایی) می شود، از نظر شرکت بیمه وارد، منطقه جنگی می شود. از این رو وقتی تاجران وارد آب های سرزمینی اسرائیل می شوید باید به خط تلفن شرکت بیمه گزارش دهند و آنها بیمه ویژه اسرائیل را صادر می کنند. بدون این بیمه ویژه، آنها وارد محدوده آبی اسرائیل نمی شوند، مسئله ای که یک روال است.
این درحالی است که مسائل مذکور در رابطه با وضعیت تجاری دریایی اسرائیل، برای وضعیتی است که رژیم صهیونیستی در جنگ یا تنشی قرار ندارد، اما اگر رژیم صهیونیستی به هر دلیلی وارد درگیری با کشورهای محورمقاومت شده باشد، آیا هیچ کشتی تجاری خارجی حاضر به پهلو گرفتن در بنادر اسرائیل خواهد بود؟ ایا شرکت های بیمه خارجی حاضر به بیمه کشتی های اسرائیلی و یا حامل محموله های اسرائیل خواهند بود؟ پاسخ این سوال نیز کاملا روشن است، هیچ شرکت بیمه ای حاضر به بیمه کردن محموله ها، تاجران و کشتی هایی که به سمت اسرائیل میخواهند بروند، نخواهد بود.
در این رابطه باید به آخرین جنگ رژیم صهیونیستی با کشور لبنان و درگیری با حزب الله (معروف به جنگ دوم لبنان) اشاره کرد که در رابطه با آن نماینده سابق رژیم صهیونیستی در سازمان بین المللی دریانوردی در لندن در گزارشی در سال ۲۰۲۲ اقرار کرد که در زمان جنگ با حزب الله لبنان، نمایندگان اسرائیل به لندن پرواز کردند و با شرکت لویدز لندن صحبت کردند که بازرگانان در اسرائیل را در زمان جنگ بیمه کنند، اما مقامات شرکت لویدز با این مسئله موافقت نکردند.
همچنین به گفته خوده کارشناسان صهیونیستی، در جنگ دوم لبنان بنادر اسرائیل توسط حزب الله محدود شدند. به ادعای آنها اگرچه چندان تلاش حزب الله برای محدود کردن بنادر اسرائیل موفقیت آمیز نبود، اما بنادر محدود شدند. الکس گرسون، ناخدای سابق اسرائیلی در یک گزارش اینگونه بیان میکند: "در زمان جنگ با حزب الله، کشتی هایی بودند که محموله های اسرائیل را در قبرس تخلیه کردندف زیرا نمی خواستند به اسرائیل نزدیک شوند. یک نمونه از این مسئله، یک تاجر بود که مواد افزودنی بنزین برای خودرو ها همراه داشت که بدون آن، در تامین بنزین خودروها در اسرائیل به مشکل خورده بودیم. ما به نوعی توانستیم آنها را متقاعد کنیم که به سمت ما بیایند. آنها نزدیک منطقه "خدرا" منتظر ماندند و به دلیل شلیک موشک ها می ترسیدند وارد بندر شوند و در نهایت بین ساعت ۲۲ شب تا ۴ صبح وارد بندر شدند." این سخنان الکس گرسون در حالی است که به ادعای خوده صهیونیست ها حزب الله در آن زمان نتوانسته بود بنادر اسرائیل را چندان مورد تهدید قرار دهد.
از این رو صهیونیست ها این مسئله را مورد تاکید قرار میدهند که از جنگ دوم لبنان بیش از یک دهه گذشته است و از آن زمان به بعد (۲۰۰۶)، توانایی های نظامی حزب الله لبنان قطعا رشد بسیار زیاد و چشمگیری داشته است و اکنون سرزمین های آبی و بنادر اسرائیل کاملا در تیررس حزب الله قرار دارند و توانایی تهدید بنادر از سوی حزب الله، یک تهدید ۱۰۰ درصدی است.
وب سایت صهیونیستی اسرائیل دیفنس نیز در واکنش به قدرت دریایی ایران و محور مقاومت و اهمیت شدیدا حیاتی تجارت دریایی برای اسرائیل، این سوال را مطرح میکند که اسرائیل در زمان جنگ چگونه از طریق دریا نیاز های خود را تامین خواهد کرد؟
صهیونیست ها بیشتر نیاز های خود را از طریق راه دریا تامین میکنند و این سوال که در صورت جنگ چه اتفاقی برای کشتی های تجاری و بنادر صهیونیستی خواهد افتاد و نیازهای اسرائیل از کجا تامین خواهد شد، تبدیل به یک علامت سوال و دغدغه اساسی و جدی کارشناسان و مقامات نظامی صهیونیستی شده است. در طول تمام جنگ های گذشته رژیم صهیونیستی، هیچ گاه شرایطی پیش نیامده است که اسرائیل در وضعیت محاصره دائمی دریایی قرار بگیرد. حتی مصری ها در طول شش روز جنگ ۱۹۶۷، در تحقق این امر موفق نشدند، از این رو واضح است که صهیونیست ها چنین شرایطی را به صورت جدی تجربه نکرده اند و نمیدانند در صورت بروز چنین شرایطی، برای نجات خود چه اقدامی میتوانند انجام دهند.
این موضوع زمانی برای رژیم صهیونیستی حاد تر میشود که این چالش مهم و اساسی آنها تنها محدود به تامین نیازهای غیر نظامی نمیشود، بلکه تامین نیازهای نظامی نیز در صورت اختلال در رفت و آمد کشتی ها شدیدا صهیونیست ها را به وحشت انداخته است. به عنوان مثال، یکی از مهمترین نیازهای نظامی اسرائیل، سوخت هواپیماهای جنگنده است، پژوهشگران اسرائیلی این نگرانی را مطرح میکنند که اگر کشتی ها نتوانند در بنادر پهلو بگیرند و سوخت مورد نیاز جنگنده های نیروی هوایی را که اصلی ترین مولفه نظامی اسرائیل در جنگ است به پایگاه های نیروی هوایی رژیم صهیونیستی برسانند، آنوقت چه باید کرد؟
با بررسی مسائل فوق، میتوان این واقعیت واضح را فهمید که رژیم صهیونیستی برخلاف تصویری که از خود و ارتش خود در رسانه های جهان و رزمایش های نظامی مشترک با دولت های منطقه و فرامنطقه ای نشان میدهد، بسیار ضعیف تر و شکننده تر است، به گونه ای که فقط با مسدود شدن راه دریا بر روی آن، موجودیت رژیم صهیونیستی از هم خواهد پاشید، از این رو میتوان فهمید پاشنه آشیل رژیم صهیونیستی، آسیب دیدن تجارت دریایی و بنادر آن است، پس بهتر آن است که مقامات اسرائیلی به جای تهدیدات پوچ و مضحک ضد ایران و محور مقاومت و لفاظی های خسته کننده، به فکر یک راه فرار مناسب برای خود از سرزمین های اشغالی در زمان بسته شدن مسیر دریایی باشند.