به گزارش مشرق، هیئت وزیران عربستان سعودی به‌تازگی تصمیم برای پیوستن به سازمان همکاری شانگهای را تصویب کرد. این می‌تواند سیگنالی باشد که ریاض با تمام ذخایر انرژی خود در حال انتخاب طرف در جنگ اوکراین است. ریاض که به دلیل خودداری جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا از معامله با محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی خشمگین شده است، به روسیه و چین نزدیک‌تر می‌شود؛ به ویژه از زمانی که چینی‌ها برای ایجاد روابط میان پادشاهی سعودی و ایران میانجی‌گری کردند.

در سال ۱۹۹۶ سازمان موسوم به «پنج شانگهای» متشکل از جمهوری خلق چین، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه و تاجیکستان فعالیت خود را آغاز کرد. در سال ۲۰۰۱ میلادی کشورهای آسیای مرکزی دیگری به عضویت درآمدند و نام خود را به سازمان همکاری شانگهای، به‌عنوان سازمان همکاری نظامی، سیاسی و اقتصادی تغییر داد.

از آن زمان، بسیاری از کشورهای آسیای مرکزی، به علاوه مغولستان به عنوان ناظر و منتقد و در سال ۲۰۱۷، پاکستان و هند به آن پیوستند.

در سال جاری میلادی سازمان همکاری شانگهای نزدیک به ۵۰ درصد از جمعیت جهان را به عنوان کشورهای عضو، ناظر یا شریک و تقریباً ۳۰ درصد از اقتصاد جهانی را به صورت اسمی (یعنی دلار خالص) در اختیار دارد.

این مقدار کمی بیش از ۴۰ درصد در برابری قدرت خرید (PPP) را نشان می دهد، اصطلاحی که قدرت اقتصادی تنظیم شده برای بهای تمام شده کالاها در کشور یا گروهی از کشورها را اندازه می‌گیرد.

برای در نظر گرفتن این موضوع در چشم اندازی، «گروه ۲۰» جمعیتی بسیار کمتر و تنها حدود ۲۷ درصد از اقتصاد جهانی را از نظر PPP نشان می‌دهد.

سازمان همکاری شانگهای در حال حاضر نفوذ اقتصادی بیشتری نسبت به «گروه هفت» دارد و در سال ۲۰۲۱ آخرین مجموعه رزمایش های نظامی ترکیبی خود را برگزار کرد.

اکنون عربستان سعودی غنی از منابع در حال پیوستن به این سازمان است.

سازمان همکاری شانگهای به طور مکرر رزمایش های مشترک نظامی و ضد تروریسم برگزار می‌کند که برنامه بعدی آن در سال ۲۰۲۳ برنامه ریزی شده است و در این میان دیدن نحوه تعامل نظامی عربستان سعودی جالب خواهد بود.

نزدیک شدن به پکن به ویژه با توجه به اینکه چین به‌تازگی اعتبار دیپلماتیک خود را با مذاکره برای نزدیک شدن عربستان سعودی و ایران تقویت کرده، بسیار مهم است.

افزایش نفوذ چین

شی جین پینگ، رئیس جمهور چین از جنگ اوکراین برای آزمایش عزم غرب، استفاده از ذخایر مهمات جنگی غرب و ارزیابی اثربخشی تسلیحاتی که غرب به اوکراینی‌ها می‌دهد، استفاده می‌کند؛ در حالی که به هدف اعلام شده خود برای اتحاد مجدد سرزمین اصلی و جزیره تایوان نزدیک‌تر می‌شود.

هند به عنوان یکی از اعضای سازمان همکاری شانگهای و «کواد» (اتحاد سست استرالیا، هند، ژاپن و آمریکا) در حال بازی با هر دو طرف شمشیر است. نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند به‌تازگی در پاسخ به این سؤال که هند بیشتر به سمت چین یا آمریکا کشیده شده است، گفت: در حال ایجاد قطب سوم هستیم.

گسترش سازمان همکاری شانگهای به‌وسیله چین و بکارگیری قدرت دیپلماتیک خود در حمایت از این هدف است که به عنوان قدرتی جهانی در نظر گرفته شود. به‌تازگی پکن به جهان یادآوری کرد، در سال ۱۹۷۱ میلادی قطعنامه ۲۷۵۸ سازمان ملل متحد موضع خود را در زمینه دولت قانونی چین تصریح کرد. با افزایش تنش‌ها، گسترش سازمان همکاری شانگهای و بحث در زمینه معنای قطعنامه ۲۷۵۸ اهمیت بیشتری می‌یابد.

آمریکا در حال تقویت متحدان اصلی خود است که می‌توانند به‌وسیله ناتو و آکوس از مواضع این کشور در تایوان حمایت کنند، اما در کشورهای در حال توسعه این پشتیبانی در حال ضعیف شدن است و آمریکا با دخالت های خود در منطقه و سیاست‌های تنش‌زا سعی در کشاندن ناآرامی و بی‌ثباتی به منطقه شرق آسیا دارد.

آمریکا که هر روز بیش از پیش به دلیل سیاست‌های غلط و مداخله جویانه خود به انزوا کشیده شده است، نخواهد توانست نقشه‌های شوم خود را در منطقه غرب آسیا اجرا کند.

منبع:راهبرد معاصر