سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارشها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژههای مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامههای کشور قرار میدهیم.
در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامههای امروز چهارشنبه ۱۸ مردادماه در حالی چاپ و منتشر شد که هیاهوی امارات علیه فعالیت اتمی ایران، کارت زرد دیگر بهارستان به پاستور، ایدههای ژاپن برای رفع تحریمها و آخرین وضعیت تولید و قدرت خرید در کنار بازتاب سخنان رئیس جمهور در رور خبرنگار در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
سخنان رئیسجمهور درباره آینده برجام در روز خبرنگار مورد توجه بسیاری از روزنامهها قرار گرفته است، روزنامه هممیهن درباره توافق نوشته است:
در مورد برجام مقامهای دولت سیزدهم و هواداران این دولت مدام میگویند که این دولت هرگز میز مذاکرات را ترک نکردهاست و مشکل عدم احیای برجام در طرف مقابل است. درحالیکه مقامهای دولت پیشین میگویند پیش از انتخابات سال ۱۴۰۰ مذاکرات در وین به توافق نزدیک شدهبود، اما بعد از انتخاب سیدابراهیم رئیسی، این مذاکرات تا آذرماه معطل ماند. دولت جدید با تغییر نام مذاکرات احیای برجام به «مذاکرات رفع تحریمها» تلاش داشت که ضمن خارج کردن نام برجام از ادبیات رسمی، اولویت خود را برطرف کردن تحریمها نشان دهد. یکسالونیم بعد از آغاز مذاکرات علی باقریکنی، معاون سیاسی وزیر امورخارجه، هیچ نشانهای از بازگشت آمریکا به برجام و بازگشت ایران و دیگر کشورهای عضو این توافق به اجرای تعهدات خود دیده نمیشود و تحریمها با شدت ادامه دارد. منتقدان عملکرد سیاست خارجی دولت رئیسی میگویند که صرف انتخاب فردی بهعنوان نماینده ایران برای مذاکرات هستهای که سابقه طولانی در مخالفت با برجام داشت، نشان میداد که دولت اراده کافی برای احیای برجام ندارد.
بر خلاف روزنامه هممیهن، روزنامه آرمان امروز فضای توافق را داغ ارزیابی کرده و با اشاره به مسئله تبادل زندانیان مینویسد:
سفر ناگهانی وزیرخارجه جمهوری اسلامی به توکیو یک علامت سوال بزرگ در مقابل بسیاری از معادلات قرار داد تا جایی که حتی تنش افزایی در خلیج فارس نیز زیر سوال رفت. این علامت سوال زمانی پر رنگ تر شد که مشخص شد موضوع سفر در ارتباط با مذاکرات ایران و آمریکا بوده است. بر همین اساس به نظر می رسد از اساس امیرعبداللهیان صرفا برای دریافت پیام غربی ها عازم توکیو شده است. غرب مشخصا می خواهد دریافت کند که ایران بالاخره چه کاری می خواهد انجام دهد و چه برنامه ای دارد تا به طرف امریکایی گزارش کنند.
روزنامه شرق نیز دیدار وزیر امور خارجه ایران با مقامات ژاپنی را در مسیر احیای برجام خوانده و نوشته است:
سخنان وزیر خارجه کشورمان در کنفرانسی خبری که در ژاپن داشت، بازتاب گستردهای داشت؛ بهخصوص که از مذاکرات محرمانه با آمریکا و تلاش ایران برای رفع سوءتفاهمات در مسئله اوکراین و همراهینکردن این کشور برای بهنتیجهرسیدن مذاکرات گفت. او درباره گفتوگوهای غیرمستقیم با آمریکا گفت: البته تبادل زندانیان یک موضوع انسانی است که ما در این زمینه گفتوگوهای غیرمستقیمی را از سال گذشته با طرف آمریکایی داشتیم. او درباره سرنوشت برجام اظهار کرد: گفتوگوها و مذاکراتی که با تلاش و میانجیگری اتحادیه اروپا و آقای بورل انجام شد، ناظر بر بازگشت همه طرفها به تعهدات کامل در برجام است.
نباید با منکر درباره حجاب امر به معروف کرد!
انتقادات سازمان یافته اصلاحطلبان نسبت به لایحه حجاب در مجلس همچنان ادامه دارد، روزنامه آرمان ملی به نقل از سید حسین موسوی تبریزی دبیر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم که یک تشکیلات سیاسی متعلق به جناح چپ است در ادعایی عجیب نوشته است:
نکته مهم در این زمینه این است که با عمل منکر نمیتوان امر به معروف کرد و اگر کسی با عملی منکر اقدام به امر به معروف کند نه تنها به نتیجه نخواهد رسید و بلکه ممکن است سبب دوری افراد از اسلام شود. برخی مسائل اجتماع ممکن است منکر باشد اما نحوه برخورد آن ممکن است منکر بیشتری با خود داشته باشد و پیامدهای منفی بیشتری به همراه داشته باشد. نهی از منکر نیازمند کیفیت و رعایت اخلاق است. اگر این اتفاق رخ ندهد نتیجه مطلوب به همراه ندارد و بلکه نتیجه عکس خواهد داشت. اگر کسی به نام دین اقدامی انجام بدهد که خانوادهها و جوانان نسبت به دین دلزد شوند و از دین دوری کنند گناه بیشتری نسبت به کسی دارند که حجاب را رعایت نمیکند. حجاب یک موضوع دوطرفه است و مانند نماز خواندن و روزه گرفتن نیست. نماز خواندن و روزه گرفتن یک موضوع شخصی است که البته میتواند به شکل جمعی نیز باشد!
امر به معروف و نهی از منکر دو واجب مؤکد کفایی است که در حوزه ی زندگی اجتماعی انسان تأثیری عمیق و گسترده دارد. بر این اساس، هر کس به حسب توانایی موظف است واجبات را اقامه و از وقوع محرمات جلوگیری کند. این تکلیف اختصاص به صنف خاص ندارد و همه از جمله حکومت اسلامی مورد خطاب آیات و روایات هستند،
اصلاحطلبان در محتواهای قابل توجهی با اشاره به هزینه کردهای فراوان برای کار فرهنگی در حوزه حجاب ضمن بی اثر خواندن این اقدامات تصریح دارند اتفاقا کار فرهنگی موثر از سوی مخالفان حجاب اجباری در حال انجام است و مورد توجه نیز قرار گرفته است!.اصلاحطلبان با بیان اینکه ایده کار فرهنگی در خصوص حجاب نه عملی است و نه مفید و اتفاقا طرح آن زیانبار هم هست، این پرسش را مطرح می سازند که چرا کار فرهنگی در مورد حجاب جواب نمیدهد؟
اصلاحطلبان در پاسخ به این پرسش علت نخست در این زمینه را عدم تبعیت مساله حجاب و پوشش از اصل حقوقی و نه فرهنگی، ارزیابی کرده و تاکید می کنند زنان و جامعه مبتنی بر سنت و فرهنگ خود این رفتار را انتخاب میکنند. باید پذیرفت که پوشش زنان از وضعیت اختیار بیرون آمده و الزام حقوقی و بیرونی پیدا کرده است. در این صورت دیگر جایی برای گفتوگو و کار فرهنگی باقی نمیماند.
اعتدال یک فریب بزرگ و جعل تاریخی بود؟
اصلاح طلبان در جدیدترین مطالب خود در خصوص انتخابات مجلس شورای اسلامی ضمن تاکید بر لزوم تحول جدی در سیاست رسمی انتخاباتی تاکید دارند مسئولان می بایست به این سوال پاسخ روشن دهند که مضمون اصلی انتخابات اسفندماه حول چه مساله ای خواهد بود؟.بررسی رسانه های اصلاح طلب نشان می دهد که آنان انتخابات مجلس شورای اسلامی را در صورتی متفاوت و معنادار تعریف می کنند که نشانه هایی از تغییرات در رویکردها و سیاست های نظام در حوزه انتخابات را به نمایش بگذارد.
اما در میان تحلیلهای متفاوت از جناح چپ در روزهای اخیر بازخوانی دوباره رفتار سیاسی اصلاحطلبان با اعتدالیون در بازه زمانی سالهای ۹۲ تا ۱۴۰۰ جالب توجه است، روزنامه اعتماد دراین باره نوشته است:
در فقدان حضور موثر و کنشگری فعال آنها فضا برای فرصتطلبان فراهم میشود که با عناوین جعلی همچون اعتدال بخواهند همانند سالهای گذشته بر اریکه قدرت تکیه بزنند و سرمایه جریان اصلاحات را به حراج بگذارند. باید در مقطع فعلی چهرههای تاثیرگذار جریان اصلاحات میدانداری کنند و طرحی نو دربیندازند و نگذارند گفتمان اصلاحطلبی توسط فرصتطلبان ذبح شود. راهبران اصلاحات باید بسیار مراقب باشند که سرنوشت ملت و کشور را در ید اختیار کسانی قرار ندهند که تصمیم و تدبیرشان، مکمل تدبیر و تصمیم یکدستسازان است هرچند تصمیمی که این چهرهها بخواهند اتخاذ کنند مطمئنا با شرایطی که در این یادداشت شرح آن داده شده تصمیمی سخت خواهد بود.