به گزارش مشرق، علیرضا منصوریان پس از شکست ۲ بر یک تیم فوتبال فولاد خوزستان مقابل صنعت نفت آبادان در نشست خبری حضور پیدا کرد و اظهار داشت: به تیم خوب آبادان تبریک میگویم. آنها فارغ از هر اتفاقی که در بازی افتاد بسیار زحمت کشیدند. حتی زمانی که ما ۱۰ نفره بودیم خیلی خوب از دروازه خود مراقبت میکردند. به دوست خوبم عبدالله ویسی تبریک میگویم، اما به هواداران آنها تبریک نمیگویم. ۲ سال پیش ۱۷ هفته این تیم پول نگرفت و من ۱۷ هفته مانند پدر و برادر بالاسر آنها ایستادم. سه هفته کرونا داشتم و در حال فوت بودم و آمدم. از دست آنها خیلی گله دارم و ناراحت هستم. آخر بازی میخواستم بروم و برای آنها دست تکان بدهم، اما توهینی که به من کردند خستگی ۲ سال پیش را به تن من گذاشت.
وی ادامه داد: لوحی که به ما دادند بسیار ارزشمند بود. ما باید یک جایی احساس کنیم که یک چیزی متفاوت است. اگر قرار باشد زحمات ما در آبادان دیده نشود انگار بدعت بدی برای خوزستان گذاشته میشود. امروز با آغوش باز پذیرای آبادان بودیم و انگار تیم سابق خودم بود. من هیچ وقت به رختکن تیمها نمیروم اما امروز رفتم. خیلی از آنها گله دارم و این رسم مشتیگری و معرفت نبود.
سرمربی تیم فوتبال فولاد خوزستان گفت: ما هم خیلی زحمت کشیدیم و ۷۰ دقیقه با ۱۰ بازیکن بازی کردیم. میتوانستیم به گل هم برسیم. خیلی خوب فوتبال بازی کردیم، اما وقتی فیلم بازی را دیدم فکر میکنم توپ به دست خورد. این موضوع شایستگی آبادانیها را زیر سوال نمیبرد. وقتی من خودم آنجا بودم هم فوق ستارهای به نام طالب داشتم که ۷ گل برای ما زد. به بیژن حیدری هم تبریک گفتم، چون توپی که به پایش خورد نظرش را تغییر داد و گل را مردود اعلام کرد که کاملاً درست بود. گاهی اتفاقاتی رخ میدهد که شاید از دست داور دور باشد. شاید همین اتفاق برای آبادان رخ میداد. وقتی VAR در ورزشگاه باشد یعنی یک ابزار کمک کننده برای داوران. به هر حال من انسان هستم و داور هم انسان است و امکان دارد اشتباه کنیم.
منصوریان گفت: از بازیکنانم رضایت دارم. مجبور شدیم از کنت بیشتر استفاده کنیم. اصلاً از حال و هوای خودم در خوزستان رضایت ندارم. درمورد هوادار خودمان صحبتی نمیکنم، اما چشمم به این بود که دوستانم از آبادان آمدهاند و دلم به این خوش بود. از یگان ویژه تشکر میکنم که با خاطیان برخورد کرد. متاسفانه از فاصله دو متری به من فحاشی کردند و شاید معنی آن حرفهایی را که میزدند را نمیدانند. به آبادان تبریک میگویم و صحبت دیگری ندارم. از تمام اصحاب رسانه هم تشکر میکنم. احساس میکنم که ما در بازی خانگی غریب هستیم. بازیکنان مثل پسر و بردار من هستند. تیم ما از داخل هیچ علاقهای ندارد که در ورزشگاه پر از تماشاگر باشد؛ حداقل وارد رختکن نمیشوند و تمرکز ما را بهم نمیزنند. روش مربیگری من با توجه به تحصیلاتم روانشناسی و رفتن به قلب بازیکنان است. در مجموع هیچ گلهای از خودیها ندارم، اما از آبادانیها که با آنها نان و نمک خوردم ناراحتم.
وی در واکنش به این موضوع که فولاد امروز به حواشی باخت، خاطرنشان کرد: کار کردن در این ورزشگاه صبر ایوب میخواهد! چه موضوع عجیبی مطرح میکنید. سه هفته در آبادان کرونا داشتم و در مجموع کلا ۴ بار به خانوادهام سر زدم. اگر ۱۰ قدم از شما ببینم، هزار قدم جلو میآیم. ما رگ دستمان را هم میدهیم. به من توهین شد و تیم هم به من وابستگی دارد. یک نفر دور تا دور ورزشگاه میدود و به من فحاشی میکند. در آبادان کسی چنین کاری نمیکرد. من فقط بخاطر امکانات اینجا ماندهام. همه باید بدانند ورزشگاه فولاد بینظیر است و وقتی به تمرین میآیم خودم حس بازی پیدا میکنم. من هنوز داخل شهر نرفتهام. ما میهمان اینجا هستیم؛ شما بیایید در تهران و میهمان ما باشید و ببینید کسی جرات میکند به شما بگوید که بالای چشمتان ابرو است؟ من هیچ وقت فولادی نخواهم بود و بخاطر شغلم در اینجا مربیگری میکنم. فکر میکردم با حضورم مخالفت شود، اما تصور نمیکردم توهین کنند! وقتی من فحش میخورم بازیکن نمیتواند کارش را انجام دهد.