سرویس سیاست مشرق - اواخر سال ۱۴۰۱ سرویس های اطلاعاتی غربی، عبری و عربی با محوریت رژیم صهیونیستی و بازیگری اقلیم کردستان سناریوی از پیش طراحی شده خود را برای براندازی نظام جمهوری اسلامی به اجرا گذاشتند. آنها برای برهم زدن امنیت کشور و خیال خام براندازی، بر روی موضوعاتی که ظرفیت تولید تفرقه و برهم زدن انسجام کشور را داشته، سرمایه گذاری کرده بودند.

رهبر حکیم انقلاب در همان روزهای نخستین شروع اغتشاشات فرمودند : من به صراحت می‌گویم این اغتشاش‌ها و ناامنی‌ها، طراحی امریکا و رژیم غاصب و جعلی صهیونیستی بود و حقوق بگیران آنها و برخی از ایرانی های خائن در خارج به آنها کمک کردند. »

یکی از همین حقوق بگیران مورد اشاره رهبر انقلاب گروهک تروریستی منافقین می باشد که در کنار سایر اپوزیسیون خارج نشین در اغتشاشات سال گذشته فعالیت داشتند و در تلاش برای بهره برداری از شرایط و ظرفیت پیش آمده در کشور به نفع خود بودند.

واقعیت این است منافقین به واسطه ترورهای گسترده در سال ۶۰ از جمله گروه های منفور و مغضوب ملت ایران چه در داخل و چه در خارج و حتی بین اپوزیسیون داخلی و خارجی هستند. آنها با اینکه همواره در تلاش بودند به هر طریقی به جمهوری اسلامی ضربه بزنند اما هیچگاه توان و قدرت براندازی را در کشور نداشتند. در ارزیابی که سرویس دیا (اطلاعات نظامی آمریکا) داشته می‌گوید: «این گروه‌ها(منافقین و سایر اپوزیسیون) ثابت کردند در حمله به مرزهای ایران ناتوان هستند و ادعاهای قبلی آنان در خصوص عملیات خرید و انبار تسلیحات در داخل ایران کذب بوده است.»

اما بر خلاف ادعا و تبلیغات منافقین، طبق اسناد و مدارک و شواهد میدانی، منافقین نه تنها در آشوبهای سال ۱۴۰۱ بازیگر اصلی و میدان دار نبودند بلکه هیچ وزنه ای نداشتند. از جمله مواردی که می توان از آن به عنوان دلایل عدم تاثیرگذاری منافقین در اغتشاشات سال ۱۴۰۱ اشاره کرد عبارت هستند از :

۱ - منفعل بودن کانون های شورشی در ایام اغتشاشات

۲ - عدم توانایی در برگزاری تجمع مستقل در خارج از کشور به دلیل وجهه منفی و جایگاه نا مطلوب این سازمان

۳ - منافقین توانایی صدور فراخوان برای اجتماع هواداران سایر گروه های معاند را در خارج از کشور نداشتند

۴ - دامنه نفرت سایر اپوزیسیون از منافقین به بالاترین حد خود رسیده بود.

به عنوان مثال :

شیرین عبادی به خاطر یک عکس با طاهرزاده (از اعضای منافقین) مورد حمله شدید اپوزیسیون قرار گرفت.

حامد اسماعیلیون علی رغم تمام چهره سازی ها برای وی و برگزاری تجمع برلین، به دلیل افشای رابطه پنهان او با منافقین به حاشیه رفت

مسیح علینژاد به واسطه قرابت گفتمانی با منافقین مطرود شد

عبدالله مهتدی به واسطه سابقه همکاری مشترک میان منافقین با کومله مورد هجمه سایر اپوزیسیون قرار گرفت.

۵ - در حوزه بین الملل علی رغم تلاشهای نمایشی مریم رجوی در دوره گردی اروپایی خود، منافقین هیچ نتیجه و بازخورد مثبتی دریافت نکردند.

۶- گروهک به جهت کمبود نیروی انسانی برای حضور در تجمعات خارج از کشور به جذب اتباع خارجی روی اورده است.

۷ - پیر و فرتوت بودن اعضای سازمان و ناتوانی انان از اجرای عملیات موثر و نیز نداشتن رویکردهای جوان پسندانه و رهبری دیکتاتور مابانه منافقین یکی دیگر از عوامل عدم تاثیر گروهک در اغتشاشات اخیر بوده است.

۸ - اپوزیسیون با هر خط کاری که گروهک دست روی آن میگذاشت مخالفت کرده و با آن خط مقابله می کردند

۹- شعارها و هشتک های ضد منافقین در فضای اپوزیسیون به خصوص سلطنت طلبان داغ بود

۱۰- در تمامی تجمعات معاندین جمهوری اسلامی در خارج کشور طبق دستور سرکردگان گروهک منافقین، اعضا حق حمل پرچم و یا نمادی که هویت آنان را نشان دهد، نداشتند؛ زیرا افراد بعد از افشا شدن ماهیت آنان و وابستگی شان به منافقین مورد ضرب و شتم و توهین و تحقیر از سوی سایر اپوزیسیون و تجمع کنندگان قرار می گرفتند. حمله به اتوبوس حامل منافقین در تجمع برلین مصداق همین ماجرا بود.

۱۱ - خبر انتقال آنان به هر کشوری با واکنش شدید اپوزسیون آن کشور مواجه می شود. به عنوان مثال پس از افشای خبر انتقال آنان به کانادا، اپوزیسیون کانادا نسبت به حضور این گروهکی که سابقه فعالیت های تروریستی دارند واکنش تند نشان داده و اگر حتی در این کشور هم حضور پیدا کنند قطعا امنیت روانی و جانی ندارند.

۱۲- دولت آلبانی در رویکرد اخیر خود با این گروهک مانند یک فرقه تروریستی که خطری برای منافع و امنیت ملی آلبانی هستند، برخورد می کند و بر اخراج کامل منافقین از این کشور تاکید دارد.

مجموع این عوامل بعلاوه اختلافات داخلی بین اعضای اصلی گروهک و نیروهایشان اثبات می کند که منافقین در اغتشاشات سال ۱۴۰۱ هیچ وزنه مؤثری نبودند.

آنها اکنون نیز با چالش های جدی همچون تلاش اعضا برای جدایی و یا فرار از کمپ اشرف (مانند فرار بیجار رحیمی)، کمبود نیرو در برای برگزاری تجمعات سازمان در کشورهای مختلف و ... مواجه هستند، پس از حمله پلیس آلبانی به مقر اشرف ۳ این گروهک دچار سردرگمی و انفعال شده و هرزگاهی برای حفظ ظاهر به صدور بیانیه ی نمایشی اکتفا می کند.

حقیقت این است که منافقین در اندازه و پتانسیلی نیستند که حتی بتوانند کوچکترین فراخوانی در داخل یا خارج از کشور را برنامه ریزی و اجرا کنند، مگر با حضور فرتوت های درون سازمانی و همایش های دربسته مانند نشست ۲۴ شهریور که در بروکسل برگزار کردند.

در سالهای اول انقلاب آنان با این گمان که می توانند به براندازی نظام اسلامی برسند، دست به ترور های گسترده ای زدند. از ترور رئیس جمهور و نخست وزیر، رئیس قوه قضائیه و دیگر بزرگان سیاسی و علما تا مردم عادی را برای نیل به اهداف خود از سر راه برداشتند.

منافقین در اوج قدرت خود زمانی که انقلاب اسلامی نو پا بود با کمک سرویس های جاسوسی امریکا و انگلیس، ساواک و رژیم بعث و نیروهای نفوذی و ... نتوانستند به هدف اصلی خود دست یابند، حال که بعد از گذشت ۴۴ سال که جمهوری اسلامی ایران بعنوان قدرت اول منطقه شناخته می شود، بی شک باید آرزوی براندازی را با خود به گور ببرند.