به گزارش مشرق، موافقتنامه انتقال محکومان بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بلاروس ۲۲ اسفندماه ۱۴۰۱ همزمان در آیینی با حضور روسای جمهوری دو کشور در تهران، توسط وزیر دادگستری ایران و وزیر کشور بلاروس امضا شده بود.
این موافقت‌نامه ۲۸ شهریورماه ۱۴۰۲ در پارلمان بلاروس به تصویب نمایندگان رسید و در ادامه فرایند قانونی، به امضای رئیس‌جمهوری این کشور رسید.
موافقتنامه انتقال محکومان از جمله اسناد دوجانبه حقوق بشری و با اهداف انسان‌دوستانه است که زمینه انتقال زندانیان ۲ کشور را برای سپری کردن باقیمانده دوره محکومیت در کشور متبوع فراهم می‌کند.
بنا بر این گزارش، درخواست انتقال یک محکوم ممکن است هم از طرف کشور صادرکننده حکم و هم از طرف کشور فرد محکوم باشد.
مبنای شروع روند انتقال یک محکوم می‌تواند درخواست فرد محکوم، بستگان نزدیک او، نماینده قانونی یا وکیل آنها باشد.

آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی و آقای الکساندر لوکاشنکو روسای جمهوری اسلامی ایران و بلاروس اسفندماه ۱۴۰۱ در تهران در مراسمی نقشه راه همکاری های همه‌جانبه ایران و بلاروس را امضا کردند.
همچنین مقامات ارشد ایران و بلاروس در حضور رئیسی و لوکاشنکو اسناد همکاری دو کشور در حوزه‌های مختلف تجاری، حمل و نقل، کشاورزی، فرهنگی و هنری، انتقال محکومان و سند برنامه اجرایی به مناسبت سی‌امین سال برقراری روابط دو کشور را به امضا رساندند.
بنا بر اعلام وزارت دادگستری ایران، پیش از این با هدف حمایت از اتباع ایرانی، موافقتنامه‌های معاضدت قضایی در امور کیفری، معاضدت قضایی در امور مدنی و استرداد مجرمان با کشور بلاروس امضاء شده و انتقال محکومان، چهارمین سند حقوقی است که میان ۲ کشور امضاء شده است.