به گزارش مشرق به نقل از جهان، بچه ها شادمانه و اغلب دست در دست مادران به قصد خريد وسايل مدرسه، كيف، كفش و لباس وارد نمايشگاه مي شوند و پس از ساعت ها چرخ زدن در هواي گرم و آزاردهنده غرفه ها و زير چادرها، تنها با خريد چند عدد دفترچه 40برگ و 50برگ، يك جامدادي، ليوان و شايد هم يك قوطي رب گوجه و 3-2كيلو نخود و لوبيا و يك دست لباس گرمكن نمايشگاه را ترك مي كنند و تصميم مي گيرند بچه هاي قد و نيم قد را قانع كنند كه از همان لباس هاي سال قبل و كيف و كفش پارسال كه هنوز هم قابل استفاده و چه بسا ازنظر كيفيت بهتر از اجناس نو عرضه شده در نمايشگاه هستند، استفاده كنند يا اينكه اگر هم مجبور به خريد باشند ترجيح مي دهند از فروشگاه هاي معتبرتر كه ازنظر قيمتي هيچ تفاوتي با نمايشگاه ندارد، خريد كنند.

نمايشگاه هاي فصلي كه چند سالي از عمرشان در سراسر كشور مي گذرد، در سال هاي اوليه خيلي خوب جاي خود را بين مردم باز كرد. اما امروز اكثراً ترجيح مي دهند در قبال پولي كه پرداخت مي كنند، جنس باكيفيت تر و بهتري خريداري كنند.

اجناس ارائه شده در نمايشگاه هاي پاييزه بنا به گفته مردمي كه بهتر از هر كسي درمورد كيفيت اجناس قضاوت مي كنند، خيلي رضايتمندي مشتريان و متقاضيان را جلب نمي كند. اما به هرحال وقتي مردم وقت گذاشته و هزينه رفت و آمد و اياب و ذهاب را پرداخته و خستگي راه را به جان خريده اند و براي اينكه دست خالي به خانه برنگردند و به اصطلاح براي خالي نبودن عريضه، خريد كمي هم انجام مي دهند.

اما به راستي هدف از برپايي اين نمايشگاه هاي فصلي چيست؟ چرا قيمت اجناس ارائه شده در نمايشگاه البته به غير از اجناس تعزيراتي مثل گوشت و مرغ و تخم مرغ هيچ تفاوتي با نرخ بيرون و بازار ندارد؟ البته ناگفته نماند كه قيمت اين نوع مواد پروتئيني هم در نمايشگاه هاي مختلف يكسان نيست. براي يكسان سازي قيمت ها و بالا بردن كيفيت اجناس ارائه شده در نمايشگاه هاي فصلي چه بايد كرد؟

و چگونه مي توان در سال توليد ملي، از كار و سرمايه با تشويق مصرف كنندگان به كالاهاي ايراني از توليدات داخلي حمايت كرد؟ پاسخ كارشناسان به سؤالات فوق و ديدگاه هاي مردم درخصوص ضرورت برپايي نمايشگاه هاي فصلي را در چند شماره گزارش پيش رو مي خوانيد.

پابه پاي مردم در نمايشگاه

ساعت 5/2بعدازظهر به همراه وحيد بهادري، عكاس روزنامه وارد يكي از نمايشگاه هاي پاييزه كه در فرهنگسراي خاوران با تبليغات و بنرهاي بزرگ برپا شده است، مي شويم.

بوي مشمئز كننده مرغ و ماهي و شيرابه هايي كه در روي زمين جاري شده، هواي بعدازظهر گرم شهريورماه را بسيار آلوده كرده و خيلي آزاردهنده است. كمي جلوتر مي رويم، بوي تند روغن سوخته و دودي كه از سرخ شدن همبرگرها براي بازديدكنندگان گرسنه در فضا پيچيده شده است، نه تنها اشتها را تحريك نمي كند، بلكه اين حس را كه اين بوي نامطبوع ، سلامتي مصرف كننده را به خطر مي اندازد، بسيار تقويت مي كند.

وارد غرفه ها مي شويم اما متأسفانه چون به قول مسئول حراست حكم مصاحبه را مسئولان برپايي نمايشگاه در اختيار گزارشگر كيهان قرار نداده اند، اجازه گفت وگو و مصاحبه با مردم و فروشندگان را در داخل نمايشگاه ندارم.

به عنوان يك مشتري و شهروند قيمتها را در اين نمايشگاه بالا و پايين مي كنم.

- دفتر 200برگ فانتزي 5هزار و 500تومان.
- خودكار زبرا 400تومان.
- تي شرت نخي پسرانه كه خيلي هم خوش دوخت به نظر نمي آيد، 8هزار تومان.
- شلوار جين سنگ شور شده 28هزار تومان
- عسل يك كيلويي 6هزار و 500تومان
- گوشت گوساله كيلويي 20هزار تومان
- مرغ 4هزار و 290تومان
- برنج ايراني 2هزار و 500تومان
- گردو 12هزار و 500تومان

اين قيمت اجناس پلمب شده از سوي مسئولان برپايي نمايشگاه و وزارت صنعت و معدن و تجارت در نمايشگاه هاي پاييزه است.

اول همه چيز خوب و ارزان است، اما فقط كافي است از قيمت همين اجناس در بازار يا سوپري محله و قصابي اطلاع دقيقي داشته باشيد. آن وقت است كه به خود مي گوييد پس فرق نرخ اجناس اين نمايشگاه با بيرون در چيست؟

بيرون نمايشگاه دقايقي منتظر مي مانم تا با كساني كه با يك يا دو نايلون خارج مي شوند گفت وگو كنم.

آقاي البرزي كه كارگر يخچال سازي است و به همراه همسرش مقداري گوشت و نخود و لوبيا خريد كرده اند، سوژه گزارشم مي شوند. وقتي نظر آنها را درمورد قيمت اجناس خريداري شده مي پرسم، از روي دلخوري مي گويد: «گوشت گوساله كيلويي 20هزار تومان است و با بيرون هيچ فرقي ندارد.»

به او مي گويم پس چرا خريد كرديد؟ مي گويد: «حالا كه وقت گذاشتيم و به اينجا آمديم، گفتيم دست خالي برنگرديم. والا قيمت ها با بيرون هيچ فرقي ندارد.»

در همين لحظه خانم لطفي كه به همراه فرزند 8ساله اش به نمايشگاه آمده و شاهد گفت وگوي ما بود، در ادامه صحبت هاي اين شهروند مي گويد: «گوشت گوساله در منطقه ما 19هزار تومان و هزار تومان از نمايشگاه هم ارزان تر است، ضمن اينكه مرغ كيلويي 4هزار و 50تومان به مردم به نرخ دولتي فروخته مي شود، اما مرغ را در اينجا يعني فرهنگسراي خاوران كيلويي 4هزار و 290تومان مي فروشند.»

وي كه خيلي از اين وضعيت ناراضي است مي گويد: «نمي دانم مسئولان، اين نمايشگاه ها را براي راحتي و رضايت مردم برپا كرده اند يا اينكه دنبال سود خود هستند؟!»

قيمت ها بايد يكنواخت و يكدست باشد

خانم شهربانو ملكي كه 30 سال سن دارد و به همراه دو فرزند خود براي خريد لوازم مدرسه به اين نمايشگاه آمده است نقطه نظرات خود را در مورد برپايي نمايشگاه هاي فصلي و قيمت اجناس اين طور بيان مي كند: «هواي گرم غرفه ها خيلي بچه ها را اذيت مي كند و اصلا تهويه ندارد، اما چون قيمت لوازم التحرير دولتي اينجا ارزانتر از بيرون است براي فرزندانم خريد كرده ام.»

وي از اينكه قيمت ها در غرفه هاي متعدد، يكسان نيست بسيار گله مند است و مي گويد: «نرخ واحدي روي برخي اجناس وجود ندارد، البته در چند غرفه اين نقطه ضعف را ديدم كه اميدوارم مسئولان نظارت بيشتري به اين نرخ ها داشته باشند.»

لزوم حمايت از نمايشگاه هاي فصلي

طبيعي است كه هميشه مشتري را نمي توان راضي نگه داشت چون هر چه جنس باكيفيت و خوب به دست متقاضي برسد باز هم برخي افراد گله مند هستند و اين نكته را هم نبايد فراموش كرد كه برپايي چنين نمايشگاهي در كشور علي رغم هزينه هايي كه بر دوش مسئولان مي گذارد، اما باز هم نمي تواند تمام متقاضيان خود را راضي نگه دارد. ولي دولت تمام تلاش خود را براي حمايت از توليدكننده و مصرف كننده در اين نمايشگاه ها انجام مي دهد تا قشر ضعيف و آسيب پذير جامعه در كنار ديگر اقشار بتوانند از محصولات مرغوب و توليد داخل بهره مند گردند.

سعيد اربابي، دبير كميسيون اقتصادي مجلس نقطه نظر خود را در خصوص نمايشگاه هاي فصلي اين طور بيان مي كند: «برگزاري نمايشگاه هاي پاييزه فرصت مناسبي در جهت حمايت از توليدات داخلي است كه بايد در نحوه برگزاري اين نمايشگاه ها اين موضوع مورد توجه قرار گرفته و از سوي دولت رعايت شود.»

نماينده مردم ايرانشهر در ادامه مي گويد: «برگزاري نمايشگاه هاي پاييزه در تعديل قيمت محصولات و در آستانه بازگشايي مدارس موثر است اما بايد دولت نظارت هاي بيشتري بر اين بازارها داشته باشد.»

اربابي تأكيد مي كند: «در برگزاري نمايشگاه هاي پاييزه دولت در اجرا خوب عمل مي كند اما در بعد نظارتي ضعيف عمل مي كند كه بايد به اين مسئله توجه شود.»

دبير كميسيون اقتصادي مجلس اضافه مي كند: مهم ترين مسئله اي كه در برگزاري نمايشگاه هاي پاييزه بايد مدنظر قرار گيرد اين است كه مي بايست حقوق توليدكننده و مصرف كننده در عرضه محصولات رعايت شود.»

وي در مورد اقدام دولت براي توزيع كالا در بازارهاي مصرف جهت كنترل قيمت برخي محصولات غذايي از جمله مرغ و برنج مي افزايد: «دولت بايد تلاش كند تصدي گري هاي خود را واگذار كند چرا كه اقداماتي نظير توزيع كالا در شأن و جايگاه دولت نيست.»

اين عضو كميسيون اقتصادي مجلس با تأكيد بر اينكه بايد بستر توليد فراهم شود خاطرنشان مي كند: «نيازهاي كارخانه هاي توليدي بايد فراهم شود تا توليد رونق بگيرد.»

نمايشگاه هاي پاييزه در 400 نقطه كشور

نمايشگاه هاي پاييزه تا 20 مهرماه در 400 نقطه در سراسر كشور برگزار مي شود.

حسن رادمرد، سرپرست معاونت توسعه بازرگاني داخلي وزارت صنعت، معدن و تجارت با بيان اينكه در اين نمايشگاه ها حدود 35 هزار غرفه به عرضه كالاي بازگشايي مدرسه و پوشاك مي پردازند، مي گويد: «همچنين در نمايشگاه پاييزه امسال كالاهاي پرتقاضا مانند گوشت مرغ و گوشت قرمز هم توزيع مي شود.»

وي با بيان اينكه در كشور كمبود فضاي نمايشگاهي داريم اضافه مي كند: «درحال حاضر فقط 15 نمايشگاه بين المللي در سطح كشور وجود دارد و با توجه به بالا رفتن تقاضا، به اجبار اين نمايشگاه ها را برگزار كرده تا تعادل قيمت بين عرضه و تقاضا ايجاد شود.»

سرپرست معاونت توسعه بازرگاني داخلي ادامه مي دهد: «بازرسان ما در اين نمايشگاه ها مستقر هستند و سازمان تعزيرات هم در طول نمايشگاه به صورت ثابت و متحرك بر كالاهايي كه عرضه مي شود نظارت دارند.»

رادمرد اعلام مي كند: «در اين نمايشگاه دفترچه مدارس با سفارش وزارت صنعت، معدن و تجارت عرضه مي شود و درحالي كه از 120 ميليون دفترچه مورد تعهد از سوي توليدكنندگان، در حال حاضر 35 ميليون آن آماده است و بقيه آن تا پايان آبان ماه در بازار توزيع مي شود.»

وي در مورد كيف و نوشت افزار دانشجويان هم كه در اين نمايشگاه عرضه مي شود مي گويد: «80 تا 85درصد از كالاهايي كه عرضه مي شوند توليد داخلي و مابقي از مبادي رسمي وارد كشور مي شوند.»

رادمر با بيان اينكه تنها كالاهاي فانتزي توليد داخلي نيستند مي گويد، «ما كاملا خودكفا هستيم و مشكلي براي توليد و عرضه نداريم.»

چادرهاي نمايشگاه در شأن مردم نيست

چادرهايي كه براي فروش كالاها در فضاي نمايشگاه ها برپا مي شود آيا در شأن مردم است؟ و آيا اصلا اين چادرها در برابر وزش باد و بارش باران مقاومند و آيا از نظر ايمني امنيت جان مردم را خدايي ناكرده در برابر يك جرقه يا آتش سوزي تأمين مي كند؟

قاسم نوده فراهاني، رئيس شوراي اصناف هم با اظهار نارضايتي از برپايي چنين چادرهايي براي نمايشگاه هاي فصلي مي گويد: «بزرگ ترين مشكل ما درحال حاضر چادر زدن در نمايشگاه ها براي عرضه كالاست كه از نظر ما اين شكل برگزاري در شأن مردم نيست. شهرداري و استانداري بايد مكاني را در اختيار اصناف قرار دهند تا اين نمايشگاه ها را برگزار كنند.»

علي فاضلي رئيس مجمع امور صنوف توليدي و خدمات فني تهران هم در گفت وگو با كيهان از برپايي اين نمايشگاه ها كه هيچ گونه امكانات رفاهي و خدماتي مناسبي براي شهروندان ندارد، بسيار گله مند است و مي گويد: «شهرداري و استانداري و مسئولان ذي ربط بايد به منظور حمايت از توليدكننده و مصرف كننده هر چه در توان دارند عرضه كنند.»