به گزارش مشرق، یوآو گالانت، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی جمعه در دیداری با خبرنگاران خارجی مدعی شد ۱۲ درصد کارمندان آنروا عضو جنبش‌های حماس و جهاد اسلامی هستند.
به نقل از خبرگزاری آناتولی، عدنان ابوحسنه، مشاور اطلاع رسانی آژانس آنروا در غزه گفت: اسرائیل حمله‌ای را علیه آنروا آغاز کرده است. ادعاهای اسرائیل علیه آنروا حقیقت ندارد. اسرائیل قبلا گفته بود که ۱۲ تن از کارمندان آنروا در عملیات هفت اکتبر حماس شرکت کرده‌اند و این ادعا بود. اما کمیسر آژانس آنروا اقدام فوری را اتخاذ کرد و قرارداد ۹ تن از آنها را لغو و تحقیقاتی را در این زمینه آغاز کرد. آنچه اسرائیل می‌گوید صرفا ادعاهایی غیر مستند است. ما در هر جایی که کار می‌کنیم اسامی کارمندانمان را به مقاماتشان تحویل می‌دهیم. ما اسامی را به طرف اسرائیلی نیز تحویل داده‌ایم. تاکنون سابقه نداشته که طرف اسرائیلی اعتراضی به کارمندان آنروا داشته باشد. فعالیت ما برای سال‌های طولانی ادامه داشته است. اگر اسرائیل اطلاعاتی درباره عضویت کارمندان آنروا دارد باید این اطلاعات را به آژانس بدهد تا درباره آن تحقیقات کند نه اینکه از طریق رسانه‌ها آن را اعلام کند.
سخنگوی وزارت خارجه رژیم صهیونیستی نیز صحت تحویل اسامی کارمندان آنروا به مقامات این رژیم از سوی این آژانس را تأیید کرد، اما مدعی شد که اسامی این کارمندان بعد از زمان طولانی از آغاز فعالیتشان به دست این آژانس رسیده است.
جمعه یوآو گالانت مدعی شد: واضح است که ۱۴۶۸ تن از کارمندان آنروا در جنبش‌های حماس و جهاد اسلامی فعالیت می‌کنند. از بین این‌ها ۱۸۵ کارمند در شاخه‌های نظامی حماس و ۵۱ کارمند در شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی فعالیت دارند. ۱۳ هزار کارمند در شعبه‌های آنروا در کرانه باختری و نوار غزه فعالیت می‌کنند. این یعنی ۱۲ درصد آنها عضو حماس و جهاد اسلامی هستند.
وی اسامی را فاش کرد و گفت که آنها ۱۲ کارمندی هستند که در حمله هفت اکتبر حماس دست دارند.
گالانت در ادامه ادعاهای بی‌اساس خود گفت: از جمله آنها معلمانی هستند که در مدارس آنروا در غزه درس می‌دهند.
به دنبال ادعاهای رژیم صهیونیستی مبنی بر مشارکت ۱۲ تن از کارمندان آنروا در حمله هفت اکتبر حماس، ۱۸ کشور غربی و اتحادیه اروپا حمایت مالی خود را از آنروا به حالت تعلیق درآوردند.
اخیرا کمیته عمومی کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) با قانون پیشنهادی برای توقف فعالیت آنروا در قدس اشغالی و اراضی اشغالی فلسطینی ۱۹۴۸ موافقت کرد.
