گرگ و میش

غروب بود و هوای جُفِیر گرگ و میش. تازه رسیده بودیم به مقرّ گردان در کنارسدّ دز. دیشب مانور داشتیم. تا صبح راه رفته بودیم. یکی دو ساعت کارِ رزمی‌کردیم. ناهارمان را خوردیم. سوار ماشین شدیم و برگشتیم مقرّ گردان. علی پرواز، خسته و کوفته، روی زمین ولو شد؛ غرق خواب!

علی! علی!

هوووم!

بلند شو! بلند شو! الان نماز صُبحت قضا می‌شه. بلند شو الان آفتاب می‌زنه!

علی از جا پرید. می‌دوید و آستین‌ها را بالا می‌زد. به منبع آب رسید. نشست و یک مشت آب به صورتش پاشید. وضو گرفت و برگشت. دستها را تا بناگوش بالا برد.

الله اکبر.

دو رکعت نماز خواند و کنار جانماز دوباره ولو شد. دستش را زیر سر گذاشت و خوابید. بچه‌ها بی‌صدا می‌خندیدند. یکی دو تا از بچه‌ها خنده از دستشان کَنده بود. اشک توی چشم‌هایشان جمع شده بود. علی خُرّ وپف می‌کرد. هوا رو به تاریکی رفت. صدای اذان بلند شد.

علی! علی!

هوووم!

بلند شو!

بلند شو! نماز مغرب و عشاست. بلند شو فضیلت نماز اول‌وقت از دستت نره!

علی برخاست. چشم‌هایش را به هم فشار داد. دور و برش را نگاه کرد.گوشۀ پردۀ چادر را گرفت و کنار زد. نگاهی به آسمان انداخت. دوباره به ما نگاه کرد.

مگه همین الان نماز صبح نبود؟ چرا امروز به این زودی شب شد؟ ما هم افتادیم به ادا درآوردن.

نماز صبح؟ کِی؟ مگه تو نماز خوندی؟ ها. بابا بیا اینم جانماز. هنوز جمعش نکرده‌م.

صدای خندۀ بچه‌ها چادر را از جا کند. صدای مؤذن می‌آمد. حیّ علی الصلوه

از جا برخاستیم و خنده‌کنان به طرف منبع آب رفتیم. علی تازه فهمیده بود چه کلاهی سرش رفته. دوباره آستین‌ها را بالا زد. دمپایی‌ها را سر پاانداخت و دنبال ما راه افتاد.

«آدلا هنوز شام نخورده!» با شمارگان ۵۰۰ نسخه، در ۱۱۹ صفحه و با قیمت ۱۲۰ هزار تومان در دسترس اهالی کتاب است.