به گزارش مشرق، مجیدرضا حریری اظهار داشت: هیچ کشوری در دنیا تعرفه وارداتش بالاتر از ما نیست و وقتی تولید برای صادرات جزو سیاستهای مقاومتی قرار میگیرد تولیدکننده باید یاد بگیرد که اگر در بازار داخل که با بالاترین نرخ تعرفه واردات حمایت میشود، ولی در بازارهای جهانی خبری از این حمایتها نیست و باید به گونهای برنامهریزی کند، تا امکان رقابت با رقبای خارجی را داشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: در عین حال چه بخواهیم چه نخواهیم تا 10، 15 سال آینده در جهان تجاری بدون مرز قرار خواهیم گرفت که در آن موقعیت کسی با تعرفه نمیتواند از تولید حمایت کند، بلکه کیفیت کالا حرف اول را میزند.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران یکی از ایرادات وارد به تولید داخلی را تولید در مقیاس کوچک، عدم بهرهوری و عدم تخصص دانست و افزود: شاکله تولیدکنندگان ما سنتی است و بر اساس اتفاق و نه بر اساس تخصص، مطالعات و علاقه وارد تولید شدهاند.
حریری به آمار منتشر شده از سوی اتاق بازرگانی اشاره کرد و گفت: بعد از انقلاب اسلامی تعداد زیادی موافقت اصولی صادر شد و نگاه کنید ببینید چه تعداد کارخانه موتورسیکلت سازی داریم یا مجموعه کارخانههای سیمانسازی ما در حد دو کارخانه کره جنوبی هم نیست و وقتی کارخانهها در مقیاس کوچک تولید میکنند، یعنی هزینههای تمام شده بالا می رود.
رئیس کمیسیون واردات اتاق بازرگانی ایران در پاسخ به اینکه پیشزمینه تولید بالا، بازاریابی و فراهم کردن امکان فروش بالا در بازارهای جهانی است که ما در این مسئله تا حدی مشکل داریم گفت: به دلیل تولید در مقیاس کوچک قیمت تمام شده کالای ما نسبت به برخی کشورها بالاست، در نتیجه نمیتوانیم آن را صادر کنیم. در عین حال باید کالاها را با هدف صادرات تولید کنیم، نه اینکه نگاهمان به بازار داخل باشد.
حریری ورود به سازمان تجارت جهانی را یکی دیگر از راههای توسعه صادرات کالاهای ایرانی دانست و افزود: از بین کشورهای بزرگ دنیا فقط ما داخل سازمان تجارت جهانی نیستیم و 156 کشور عضو هزار و یک تعهد دادهاند، اما یک مورد هم از عضویت این سازمان خارج نشدهاند، چرا که تجارت بدون مرز برای همه سودآور است.
وی در پاسخ به اینکه آیا ورود به سازمان تجارت جهانی با شرایط موجود به صنایع آسیب نخواهد زد، گفت: شاید در کوتاهمدت خیلی از صنایع ما لطمه ببینند، اما این لطمه مانند کودکی است که در ابتدای راه رفتن زمین میخورد ولی بالاخره راه رفتن را میآموزد. در عین حال حمایتهای ما از صنایع باید هدفمند و در زمان مشخص باشد، قرار نیست تا ابد از کسی حمایت کنیم.
حریری همچنین در مورد ارائه سرمایه در گردش برای کمک به رونق تولید نیز گفت: نقدینگی مشکل اصلی تولید نیست، بلکه عدم بهرهوری و کار بلد نبودن مشکل ماست.
وی خاطرنشان کرد: در عین حال چه بخواهیم چه نخواهیم تا 10، 15 سال آینده در جهان تجاری بدون مرز قرار خواهیم گرفت که در آن موقعیت کسی با تعرفه نمیتواند از تولید حمایت کند، بلکه کیفیت کالا حرف اول را میزند.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران یکی از ایرادات وارد به تولید داخلی را تولید در مقیاس کوچک، عدم بهرهوری و عدم تخصص دانست و افزود: شاکله تولیدکنندگان ما سنتی است و بر اساس اتفاق و نه بر اساس تخصص، مطالعات و علاقه وارد تولید شدهاند.
حریری به آمار منتشر شده از سوی اتاق بازرگانی اشاره کرد و گفت: بعد از انقلاب اسلامی تعداد زیادی موافقت اصولی صادر شد و نگاه کنید ببینید چه تعداد کارخانه موتورسیکلت سازی داریم یا مجموعه کارخانههای سیمانسازی ما در حد دو کارخانه کره جنوبی هم نیست و وقتی کارخانهها در مقیاس کوچک تولید میکنند، یعنی هزینههای تمام شده بالا می رود.
رئیس کمیسیون واردات اتاق بازرگانی ایران در پاسخ به اینکه پیشزمینه تولید بالا، بازاریابی و فراهم کردن امکان فروش بالا در بازارهای جهانی است که ما در این مسئله تا حدی مشکل داریم گفت: به دلیل تولید در مقیاس کوچک قیمت تمام شده کالای ما نسبت به برخی کشورها بالاست، در نتیجه نمیتوانیم آن را صادر کنیم. در عین حال باید کالاها را با هدف صادرات تولید کنیم، نه اینکه نگاهمان به بازار داخل باشد.
حریری ورود به سازمان تجارت جهانی را یکی دیگر از راههای توسعه صادرات کالاهای ایرانی دانست و افزود: از بین کشورهای بزرگ دنیا فقط ما داخل سازمان تجارت جهانی نیستیم و 156 کشور عضو هزار و یک تعهد دادهاند، اما یک مورد هم از عضویت این سازمان خارج نشدهاند، چرا که تجارت بدون مرز برای همه سودآور است.
وی در پاسخ به اینکه آیا ورود به سازمان تجارت جهانی با شرایط موجود به صنایع آسیب نخواهد زد، گفت: شاید در کوتاهمدت خیلی از صنایع ما لطمه ببینند، اما این لطمه مانند کودکی است که در ابتدای راه رفتن زمین میخورد ولی بالاخره راه رفتن را میآموزد. در عین حال حمایتهای ما از صنایع باید هدفمند و در زمان مشخص باشد، قرار نیست تا ابد از کسی حمایت کنیم.
حریری همچنین در مورد ارائه سرمایه در گردش برای کمک به رونق تولید نیز گفت: نقدینگی مشکل اصلی تولید نیست، بلکه عدم بهرهوری و کار بلد نبودن مشکل ماست.