به گزارش مشرق و به نقل از پایگاه اینترنتی خبری فلسطین الان، وی که با رزمندگان عضو گردانهای شهید عز الدین قسام شاخه نظامی حماس در منطقه شجاعیه درگیر شده بود جزئیاتی از دلاوریهای رزمندگان فلسطینی و سردرگمی ارتش اشغالگر و ناتوانی در جمع کردن اجساد جنازه های نظامیان اسرائیلی را بیان کرد.

پایگاه اینترنتی خبری اسرائیلی واللا با این سرباز عضو تیپ گولانی مصاحبه کرده است. در عملیات شجاعیه 13 نفر از افراد تیپ گولانی کشته و 50 نفر دیگر از جمله تعدادی از افسران ارشد زخمی شدند.

این سرباز نجات یافته از درگیریها درباره تخلیه اجساد و زخمی ها در یکشنبه شب گذشته از محله شجاعیه در غزه و از وضع بد روانی سربازان تیپ گولانی صحبت کرد.

پایگاه واللا نوشت: تیپ گولانی روز یکشنبه این هفته یکی از بدترین روزهای تاریخ خودش را سپری کرد چرا که 13 نفر از افراد این تیپ کشته و پنجاه نفر دیگر زخمی شدند و نبردی که صورت گرفت یکی از شدیدترین و سرسختانه ترین نبردها در تاریخ ارتش اسرائیل بود.

این سرباز نجات یافته گفت :« اوضاع در تیپ پس از این عملیات بسیار بد و دشوار بود. فرمانده تیپ را دیدیم که غرق در خون شده و پایش نیز در مقابل چشمان ما قطع شده است. افسر عملیات کشته شد. معاون فرمانده تیپ گولانی کشته شد. فرمانده واحد اطلاعات نظامی در تیپ نیز به شدت زخمی شده بود.»

این سرباز افزود: « نفربر زرهی ابتدا بر اثر انفجار بمبی بزرگ زمین گیر شد ابتدا فکر کردیم موشک کورنیت اصابت کرده است منطقه‌ای که حمله رخ داد بسیار تنگ بود سپس تیراندازی شدید به سوی ما آغاز شد و هدف نیز ربودن اجساد یا بخشهایی از اجساد بود اما افسران به ما گفتند چنین احتمالی منتفی است. ما می دیدیم که از زیر زمین خارج می شوند و نمی توانستیم بفهیم از کجا می آیند. آنان همانند اشباح حرکت می کردند. از دهانه های تونلها بدون هیچ گونه اعتنایی به تانکهای ما خارج می شدند و به سوی نفربرهای زرهی حرکت می کردند و نمی دانستیم چرا این کار را می کنند؟»

وی در ادامه گفت :«‌در طول دو ساعت درگیری بدون وقفه شلیک می کردیم تا آنان را دور کنیم سپس با یکی از آنها غافلگیر می شدیم که از زیر زمین خارج می شود و تیراندازی می کند. طی دو ساعت تلاش کردیم آنان را دور کنیم تا به نفربر زرهی نرسد.»

سرباز نجات یافته تصریح کرد:« همه چیز جلوی چشمان پر از خون و جسد بود. بین هم قطارانمان و وضع فاجعه بار و سردرگمی که بر ما غلبه کرده بود تشخیص نمی دادیم چنین صحنه هایی را قبلا ندیده بودیم سربازان فریاد می زدند در صورتیکه آنان ( مبارزان فلسطینی) بدون هیچ مشکلی تردد می کردند عملا حیرت زده شده بودیم پس از پایان نبرد نمی توانستیم عناصر خود را تشخیص دهیم و نمی دانستیم چه کسی زنده است و چه کسی مرده است چه کسی کجاست و چه کسی ربوده شده است. پس از پایان نبرد یکی از افسران به ما دستور داد منطقه را بررسی کنیم به دنبال یافتن هم قطارانمان که در داخل نفربر زرهی زخمی شده بودند و به دنبال اجساد رفتیم. تصاویر بسیار تلخی بود. این لحظات را فراموش نمی کنم. در میان پوشش آتشبار هم قطاران خود به دنبال یافتن اجساد رفتیم. برای مدت زمان طولانی منطقه نبرد را بررسی می کردیم.»