به گزارش گروه دفاع و امنيت مشرق، همانطور که در بخش پيشين گزارش گفته شد، ايده بکارگيري قايق هاي تندرو به همراه تسليحات سبک و نميه سنگين، از دل احتياجات جنگ و از ذهن خلاق نيروهاي بومي و با اتکا به توان فني موجود بيرون آمد. هر چند در آن زمان قايق هاي تندرو فاقد تجهيزات پيشرفته ارتباطي، ناوبري و تسليحات قابل توجه بودند، اما نتيجه مؤثر عملکرد آنها، باعث خفظ اين رده از شناورها و توسعه مدل هاي موجود و تلاش براي خريداري، طراحي و ساخت نمونه هاي جديد شد و امروز، ترکيبي از شناورهاي تندروي مختلف با گستره متنوعي از تجهيزات در حال پاسداري در آب هاي خليج هميشه فارس هستند.
در اين قسمت به معرفي چند نمونه مطرح از شناور هاي تندروي در حال خدمت و ارائه تصاوير آنها که از پيش، براي اين قسمت در نظر گرفته شده بود، مي پردازيم.
شناورهاي تندروي آي پي اس
اين شناورها در دو نمونه اصلي IPS-18 و IPS-16 موجود مي باشند که مدل دوم، تاکنون بيشتر مورد توجه واقع و پايه توسعه مدل هاي بروز با بهره گيري از فناوري هاي بومي براي تکميل تجهيزات و تسليحات شده است.
شناور IPS-18 که به نام کلاس «تير» نيز شناخته مي شود، يک قايق گشتي و تندرو است با سامانه توان شامل 3 موتور 1200 اسب بخار و امکان حمل و شليک اژدرهاي 533 ميليمتري در دوجايگاه خود که در دو طرف بدنه واقع شده. اين قايق ها مجهز به سامانه کنترل آتش بوده و امکان شليک اژدرهاي خود به صورت دستي و يا با کمک اين سامانه را دارند. اين سامانه به شناورها کمک مي کند تا هدفگيري دقيق و بموقع با رعايت اولويت تهديدات، کارايي بالا در عمليات، ماندگاري بهتر در شرايط دريا و پايداري در مانورها در حالات مختلف دريا داشته باشند که براي اجراي بهتر مأموريت لازم است.
اين شناور مجهز به تيربارهاي 12.7 ميليمتري و سامانه هاي مخابراتي پيشرفته ساخت داخل مي باشد. مجموعه نسبتاً کاملي از سامانه هاي الکترونيکي از جمله يک رادار جستجوي سطحي با حداقل برد 30 کيلومتردر اين شناور نصب شده که براي اجراي مؤثر عمليات ضد زيردريايي به کمک سلاح هاي آن مي آيند. بجز اژدرهاي عادي ياد شده، راکت زيرآبي «حوت» نيز در زمره تسليحات اين شناور است.
شناورهاي رده تير، 21.15 متر طول، 5.77 متر عرض و 2.1 متر ارتفاع و 0.87 متر آبخور دارند. جرم اين شناور 28.16 تن بوده و بيشينه سرعت آن 52 نات معادل حدود 96 کيلومتر بر ساعت است.
برد اين نمونه، 450 مايل دريايي معادل حدود 832 کيلومتر است(هر مايل دريايي يا ناتيکال مايل، برابر 1.85 کيلومتر است).
شناور IPS-16 که ابتدائاً به نام کلاس «پيکاب» معرفي شده و در نمونه هاي جديدتر، نام هاي ديگري بر آن نهاده شد با اقبال بيشتري روبرو گشته و به صورت توليد انبوه در برنامه توليد قرار گرفت. اين شناور، مجهز به دو اژدر 324 ميليمتري در دو جايگاه مخفي در طرفين بدنه، موشک هاي ضد کشتي کوثر با برد 25 کيلومتر، و تيربارهاي 12.7 ميليمتري است.
به گزارش مشرق، در آخرين نمونه هاي معرفي شده از اين نوع، ظاهراً جايگاه حمل اژدر حذف شده است و بدنه به شکل يکپارچه و فاقد درب محفظه اژدر به نظر مي رسد.
نسل جديد اين شناور که با نام «ذوالفقار» معرفي شده، به عنوان يک شناور گشت دريايي بوده و بر اساس ايده حمله سريع به کشتيهاي دشمن طراحي و مجهز به موشک هاي ضد کشتي ميانبرد و سامانه راداري مربوطه شده است.
موشک ضدکشتي و کروز نصر1 با برد 35 کيلومتر پس از قرار گرفتن در خط توليد، به فهرست تسليحات اين شناور تندرو اضافه شد که برد دورايستايي بهتري به اين شناور در مقابله با تسليحات ناوهاي دشمن مي دهد.
کارآيي مناسب، سرعت بالا، مانور سريع و دريانوردي خوب را از ويژگيهاي نسل جديد اين شناور برشمرده اند و بدنه اين شناور بر اساس استانداردهاي جهاني طراحي و ساخته شده است و از پيشرفته ترين تجهيزات بومي مخابراتي، ناوبري والکترونيک برخوردار است.
کابين هدايت شناور تندرو ذوالفقار(از کلاس آي-پي-اس-16)
اين شناور تندرو به عنوان يکي از پرتعداد ترين نمونه هاي بعد از سال هاي دفاع مقدس، با حداقل جرم 13.75 تن، طول 16.3 متر، عرض 3.75 متر، بردي برابر 320 مايل دريايي داشته و سه سرنشين دارد.
سي-14
اين شناور بر اساس قايق هاي تندروي چايناکت(گربه چيني) مي باشد و به انواع سلاح هاي موجود در آرايش هاي متنوعي تجهيز شده است. در نمونه آذرخش به تير بار 12.7 ميليمتري در عقب، توپ 23 ميليمتري تک لول در جلو، راکت انداز 107 ميليمتري 16 لوله(لوله بلند) بر بالاي کابين و رادار جستجو با حداقل برد 30 کيلومتر در بالاي پرتابگر راکت و در نمونه ذوالفقار به پرتابگرهاي موشک پرقدرت نصر1 و رادار دريايي مربوطه مجهز شده است.
ذوالفقار؛ در حال شليک نصر1
اين شناور با طول حدود 13.75 متر، عرض 4.9 متر، برد 300 مايل دريايي دارد. در اين شناورها از دو نوع موتور 1150 و 2100 اسب بخار استفاده شده که وزن و سرعت متفاوتي را براي نمونه بکارگيرنده آنها رقم زده است.
بليدرانر
شناور بليدرانر، يکي از پرماجراترين ادواتي است که در سال هاي اخير به سازمان رزم نيروهاي مسلح کشور وارد شده. اين شناور در اصل به عنوان يک قايق تندروي مسابقه اي طراحي شده بود و رکوردار سرعت در قايق هاي کلاس وزني خود و سريعترين آنها است و پس اينکه مورد توجه فرماندهان نظامي سپاه قرار گرفته و از فروش رسمي آن به ايران ممانعت به عمل آمد تلاش ها براي خريد آن از مسير غيرمعمول آغاز گرديد.
به گزارش مشرق، در اوائل سال 1388 پس از خريداري از يک کشور اروپايي، اين قايق از طريق يک واسطه در آفريقاي جنوبي به کشتي حامل به مقصد ايران تحويل داده شد. هر چند نيروهاي امنيتي آمريکا دير از اين ماجرا مطلع شدند اما با اطلاع دادن به نيروي دريايي اين کشور، موجبات تعقيب اين کشتي توسط يک ناو جنگي در اقيانوس هند را فراهم نمودند. اين ناو جنگي با حرکت در فاصله نزديک و حتي تا 500 متري، قصد ممانعت از ورود اين کشتي به آب هاي ايران را داشت که با عزيمت يگان اسکورت نيروي دريايي سپاه و رسيدن به فاصله حدود 65 کيلومتري کشتي، مجبور به ترک منطقه شد. بدين ترتيب تحريم هاي يکجانبه آمريکا در اين خصوص علي رغم روي آوردن به نيروي نظامي، بي اثر شد.
رادار جستجوي سطحي با حداقل برد 30 کيلومتر بر بالاي پرتابگر 11 تایی
پيش از اين، بليدرانر در خارج، تنها در مسابقات قايقراني شرکت مي نمود اما متخصصان صنايع دريايي کشورمان، آن را به شناوري با قابليت حمل راکت اندازهاي دريايي 107 ميليمتري 11 لوله اي پايدار شده، رادار جستجوي دريايي با برد حدود 30 کيلومتر و تيربار 12.7 ميليمتري تبديل نموده و در آينده به پرتابگرهاي موشک و اژدر نيز تجهيز شده و در سال 90 به طور گسترده در خدمت واحدهاي عملياتي در تمام آب هاي جنوبي ايران قرار مي گيرد. بيشينه سرعت اين قايق بيشتر از 70 نات(بيش از 130 کيلومتر بر ساعت) است و در نمونه توليد شده آن، سراج1 ناميده شده.
شناور سراج 1، شناور تندروي تهاجمي راکتانداز و متناسب با مناطق آب و هواي گرمسيري است. جنس بدنه اين شناور فايبرگلاس و مجهز به امکانات بومي مخابراتي و ناوبري الکترونيکي است. طراحي کابين در اين شناور به گونهاي است که در سرعت بالا در داخل کابين، تغييرات ارتفاعي ناشي از حرکت بر روي آب و صداي چنداني احساس نميشود. همچنين در شرايط طوفاني دريا سرنشينان آن شدت امواج را احساس نخواهند کرد.
اين شناور در بخشهاي مختلفي چون حفظ تعادل در سرعت بالا، رفتار مناسب عملياتي در شرايط گوناگون و قدرت موتور بالا در کنار طراحي و ساخت بدنه مناسب از قدرت بسيار بالايي برخوردار بوده و توان دريايي ايران را افزايش ميدهد. بدنه شناور سراج نوع جديد و در نوع خود کم نظير بوده و به نيروي دريايي توان قابل توجهي را اضافه خواهد کرد.
يامهدي بر اساس يک قايق سرنشين دار دو نفره گشتي ساخته شده و شناوري «اثرسطح» محسوب مي شود که داراي خصائصي از طرح قايق هاي کاتاماران بوده و توان حرکت سريع در درياي مواج را دارد.
گفتي است شناورهاي تندروي کنترل از راه دور اخيراً توسط رژيم صهيونيستي نيز در خليج فارس بکارگرفته شده است.
استفاده از شناورهايي با سامانه هاي پردازشگر و هوشمند و بدون سرنشين، امکان بکارگيري تسليحات راکتي را در مناطق عملياتي، خطرات نيروهاي انساني در استفاده از سلاح هاي کوتاه برد را به نحو چشمگيري کاهش داده است.
يامهدي داراي طول 11.9 متر، عرض 3.1 متر، و ارتفاع 1.5 متر با آبخور 65 سانتي متري است. جرم آن 8.5 تن و داراي دو موتور 660 اسب بخار است که آن را به سرعت 50 نات برابر 92.5 کيلومتر بر ساعت(25.69 متر بر ثانيه) مي رساند.
اين شناور تا بحال تنها مجهز به سه مقر مخفي در جلو بدنه براي پرتاب راکت معرفي شده است.
انواع ديگري از قايق هاي تندرو مسلح که قابليت حمل نيرو و يا حمل تعدادي مين بزرگ دريايي را دارند نيز در خدمت نيروهاي مسلح کشورمان مي باشد که به طور گسترده در سازمان رزم نيروهاي مختلف براي عمليات هاي گوناگون قرار گرفته و بجز رزمايش هاي ساليانه، همواره در حال تمرين و حضور و حفاظت از سيادت دريايي کشورمان هستند.
اين ها فرشتگان رحمت براي مردم ايران و کشورهاي منطقه و فرشتگان مرگ براي زياده خواهان فرامنطقه اي و نوکران نادان آنها هستند.