به گزارش مشرق، سینمای ایران مدتهاست به
مشکلی به نام عدم جذابیت در پوسترهای تبلیغاتی مواجه است، پوسترهایی که
در بسیاری از مواقع نمیتوانند هیچ نشانی از ژانر آن فیلم، محتوا، قصه و
اینکه اصلا محصول چه کشور و یا تفکری است را به مخاطب القاء کنند. نمونه آن
را هم میتوان بهوفور در پوستر فیلمهای ایرانی که برای جشنوارههای
خارجی طراحی میشوند، بخصوص آنهایی که در بازار فیلم کن بودند و مقایسه
آنها با نمونههای خارجی دید.
پس از مشکل ادامه دار بیرمقی پوسترهای
تبلیغاتی فیلمها، مساله دیگر کپی برداری طراحان از نمونههای خارجی است
که بهخصوص در طراحی پوستر چندین فیلمساز مطرح این موضوع دیده شده است و
این روزها باید به این دو معضل، معضل استفاده از نمادهای بیربط با سینما
را هم اضافه کرد.
نمونه این اتفاق را باید در اولین
پوستری که از فیلم «مادر قلب اتمی» به کارگردانی علی احمدزاده منتشر شده
جستجو کرد.احمدزاده فیلم به نمایش درنیامده «مهمونی کامی» را هم در کارنامه
دارد، این پوستر برای اولین بار توسط به سایت (فیلم نیوز) منتشر شده که در
ماههای اخیر در شبکههای مجازی نظیر فیسبوک و ایسنتاگرام نیز حضور بسیار
فعالی داشته است اما چیزیکه بیش از همه در این پوستر جلب توجه میکند،
استفاده از نمادی غیر سینمایی است و اگر کسی نام فیلم سینمایی را در این
پوستر مشاهده نکند، انگار با تبلیغات وسایل بهداشتی طرف است!!
در اولین پوستر «مادر قلب اتمی» نه خبری
از بازیگران شناخته شده آن است (محمدرضا گلزار، ترانه علیدوستی، پگاه
آهنگرانی) و نه خبری از مضمون آن (چند جوان که دغدغه انرژی هستهای) دارند،
بلکه یک کفش پاشنه بلند زنانه و یک توالت فرنگی دیده میشود و لابد
سازندگان فیلم و طراح پوستر انتظار دارند همه بار معنایی فیلم از طریق
«توالت فرنگی» به مخاطب القاء شود.
اما توضیحات تهیهکننده کار «امیر
سیدزاده» که انگار اصلا در جریان چنین طراحی عجیبی برای پوستر فیلمش نبوده
نیز جالب است. سیدزاده در مورد دلیل استفاده از تصویر «توالت فرنگی» در
تبلیغ یک کالای فرهنگی میگوید:«من هم این موضوع را از طریق فضای مجازی
متوجه شدم و باید در این مورد با کارگردان فیلم صحبت کنم که چرا از چنین
نمادی برای فیلم استفاده شده است اما در فیلم چند جمله وجود دارد که
شخصیتها در مورد تاریخچه توالت فرنگی صحبت می کنند و شاید به همین دلیل در
پوستر استفاده شده اما بازهم از نظر من مورد قبول نیست و حتما پوستر را
اصلاح خواهیم کرد».
اما سوالی که پس از توضیحات تهیهکننده
«مادر قلب اتمی» مطرح میشود این است که آیا هر دیالوگی از یک فیلم را باید
به عنوان نمادی در پوستر فیلم که محصولی فرهنگی محسوب می شود و قرار است
بخشی از محصولات سینمای ایران را نمایندگی کند، در یک پوستر استفاده کرد.
به عنوان مثال در فیلم قبلی همین کارگردان جوان که توقیف هم شده است
دیالوگهایی وجود دارد که ربط مستقیمی به توالت فرنگی و توالت ایرانی دارد و
آیا کارگردان مجاز است آن فعل را در پوستر فیلمش قرار دهد!!
به هر ترتیب امیدوارم چنین طراحی سخیفی
برای پوستر فیلمی که طبق ادعای سازندگان آن به مساله انرژی هستهای
میپردازد و قرار است در آن رویای زندگی در خارج از کشور به چالش کشیده
شود، یک اشتباه سهوی بوده باشد. چرا که از این به بعد میتوان هر فحش و یا
عدم زشتی را نیز در پوستر یک فیلم با این توجیه که در فیلم به ان پرداخته
شده است گنجاند!! هرچند سالی که نکوست از بهارش پیداست. وقتی کارگردانی که
مدعی است فیلمش درباره انرژی هستهای است، نماد توالت فرنگی را برای آن در
نظر میگیرد کمی عجیب بهنظر میرسذ اگر مواضع مطرح شده در فیلم بهسود
نظام مقدس اسلامی و مسئله انرژی هستهای باشد.