گروه گزارش ویژه مشرق- دیوید آلبرایت David Albright بنیان‌گذار و رئیس موسسه علم و امنیت بین‌المللی (ISIS) است که یک اندیشکده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای بوده و تمرکزش روی فعالیت هسته‌ای ایران است. آلبرایت متخصص اخبار رسانه در مسائل هسته‌ای ایران بوده و در اندیشکده‌هایی چون بنیاد دفاع از دموکراسی و ابتکار سیاست خارجی فعالیت می‌کند.

او بازرس سابق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بوده و سال‌ها به عنوان متخصص در حوزه مسائل هسته‌ای کار کرده است و در ژورنال‌هایی همچون بولتن دانشمندان اتمی قلم می‌زند.

اخیرا آلبرایت در فعالیت‌های ایدئولوژیک مرتبط با اندیشکده‌های نومحافظه‌کاران مانند "بنیاد دفاع از دموکراسی" نیز دیده شده است.

موسسه علم و امنیت بین‌الملل که در سال 1993 توسط دیوید آلبرایت بنیان‌ گذاشته شد خودش را به عنوان یک موسسه غیرانتفاعی و بی‌طرف معرفی کرده که تلاشش تمرکز روی جلوگیری از شیوع سلاح‌های اتمی و تکنولوژی‌های مرتبط با ملت‌ها و تروریست‌ها است. فعالیت‌ دیگری که این مرکز برای خودش تعریف کرده شفاف‌سازی فعالیت‌های اتمی در کل جهان با تاکید بر رژیم عدم اشاعه بین‌المللی و از بین رفتن زرادخانه‌های هسته‌ای است.

موسسه علم و امنیت بین‌المللی اغلب به ارائه تحلیل‌ها و مطالعات ماهواره‌ای خود روی سایت‌های هسته‌ای ایران به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌پردازد. در حالی که بیشتر گزارشات ارسال شده توسط این موسسه در رابطه با توافق کشورهای 5+1 با ایران است، ارزیابی‌هایی در زمنیه دیگر کشورهایی که روابط ضعیف و کمی با آمریکا دارند مانند کره شمالی و میانمار نیز به آژانس ارسال می‌کند.

آلبرایت معمولا تمام تحلیل‌های موسسه‌اش را برای اندیشکده‌ها، جلسات استماع کنگره و موسسات حرفه‌ای فعال در این زمینه فرستاده و تقریبا در تمام این سازمان‌ها به عنوان کارشناس مسائل هسته‌ای و عدم اشاعه مشهور است.

در سپتامبر 2014، آلبرایت در کنفرانسی که توسط بنیاد دفاع از دموکراسی، مرکز سیاست دوحزبی، و ابتکار سیاست خارجی برگزار شده بود شرکت کرد. آلبرایت در این کنفرانس از فرصت، تمام استفاده را کرد تا بر کنگره برای مداخله در مذاکرات ایران و شش کشور نهایت فشار را وارد کند اما فشار جهانی برای نوشتن توافق‌نامه با ایران مانع از به سرانجام رسیدن تلاش‌های او شد.

دیوید آلبرایت معتقد است که «اگر یک توافق خوب صورت نگیرد» و کنگره آن را تصویب کند، در این صورت ایرانی‌ها برنده شده‌اند و در این صورت برای کنگره بسیار مشکل خواهد بود که بتواند علیه جهان بایستد و به تحریم‌ها ادامه دهد. وی جمله‌ای مشهور در این زمینه دارد: «این جنگی است که کنگره نباید در آن شکست بخورد».

اکنون بیشتر کارهای آلبرایت پیرامون توافق با ایران درباره برنامه هسته‌ای بوده و اغلب در هر رسانه‌ای درباره این موضوع حرف می‌زند. به طور مثال، وال‌استریت ژورنال، در گزارش نوامبر سال جاری خود اعلام کرد که ایران در طول مذاکرات حیله کرده و استنادات خودش را نیز همان گزارش هفدهم نوامبر دیوید آلبرایت و تیمش در موسسه علم و امنیت بین‌المللی اعلام کرد.

محمد سهیمی، استاد دانشگاه کالیفرنیا درباره کارهای دیوید آلبرایت می‌گوید: «او با حرف‌های شدیدا همراه با بزرگ‌نمایی‌اش نقشی کلیدی در تحریک هیستریک غرب نسبت به ایران دارد و سخنانش هیچ سندیتی ندارند و چیزهایی می‌گوید که اصلا وجود خارجی ندارد».

محمد سهیمی

دکتر سهیمی، به گزارش می 2012 آلبرایت اشاره کرده که در آن گفته شده بود ایران درگیر یک فعالیت مشکوک نظامی در یک سایت اتمی است. سهیمی دراین باره می‌گوید: سایت مورد اشاره آلبرایت قبلا مورد بازرسی آژانس قرار گرفته و سنسورهای بسیار حساسی که بازرسان آژانس دارند می‌تواند حتی خطاهای یک در میلیون را نشان دهد و بنابراین امکان پنهان‌کاری در ایران وجود ندارد. و حتی اگر مشکلی هم باشد آیا آب و خاک اطراف ساختمان را آلوده نمی‌کند که بازرسان بتوانند آن را شناسایی کنند؟

آلبرایت که در گذشته بازرس آژانس بوده، در سال 1996 نیز برای برنامه هسته‌ای عراق نیز به صورت بازرس مشغول به کار بود.

بنا به گفته گرت پورتر، آلبرایت از «بیشتر مولفه‌های بد پرونده عراق مطلع بوده و ادعا کرده است که صدام لوله‌های آلومینیومی مورد استفاده در سانتریفیوژ را جمع‌آوری کرده است» و این اصلا مسئله محکم و محکمه‌پسندی نیست. همانطور که خود آلبرایت در اکتبر 2002 به گاردین گفته است: «اکنون جنگ بدی در حال راه افتادن است. از یک سو تعداد زیادی کارشناس درباره گازهای سانتریفیوژ دارید و از سوی دیگر، فقط یک نفر را در سی‌آی‌ای دارید که هوای شما را داشته باشد».

گرت پورتر، در برنامه راز شبکه چهار سیما

پورتر با توجه به همین مسئله خاطر نشان می‌کند که کارشناسان مستقل غیردولتی اصرار دارند که پرونده سلاح‌های کشتار جمعی عراق در دوران ریاست جمهوری جرج دبیلو بوش باید مجددا مورد بازبینی قرار بگیرد. اما در عوض، آلبرایت تاکید دولت بوش را به سمت این مسئله برد که صدام سلاح شیمیایی و بیولوژیکی دارد. پورتر در 5 اکتبر 2002 این سوال را مطرح کرده است که «اگر صدام چنین چیزی دارد، آن‌ها را چگونه به‌دست آورده است؟».

بنا به گفته گرت پورتر، آلبرایت اسنادی را تهیه کرده است که نشان می‌دهد وی به دنبال اعلام خطر برای عبور ایران از خط قرمزهای آمریکا، اسرائیل و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است؛ در حالی که خودش نیز می‌دانست شواهدی که اسنادش را بر اساس آنها گردآوری کرده مخدوش هستند.

آلبرایت که یک فیزیک‌دان است تا کنون 4 کتاب در حوزه غنی‌سازی اورانیوم، پلوتونیوم، سیاست‌ها و ظرفیت‌های ذخیره اورانیوم نوشته است. وی همچنین ویراستار و تهیه‌کننده کتاب کنترل مواد شکافتی در سال 1999 و حل پازل هسته‌ای کره شمالی است.

وی به شکل ممتد در نیویورک‌تایمز، واشنگتن‌پست، یواس‌ای تودی، لس‌آنجلس‌تایمز، نیوزویک، تیام، واشنگتن‌پست، بوستون‌گلوب، شیکاگو تریبون، لندن ساندی تایمز، گاریدین، دای زیت، اشی شیمبون، اشپیگل، استرن، تایم هند، رویترز، اسوشیتدپرس، ای‌اف‌پی فرانسه و بلومبرگ وایر مطلب می‌نویسد. وی همچنین، بارها در سی‌ان‌ان، فاکس، ام‌اس‌ان‌بی‌سی، ای‌بی‌سی اخبار، ان‌بی‌سی اخبار، سی‌بی‌اس اخبار و بسیاری دیگر شبکه‌های تلویزیونی و رادیویی برای ارائه حرف‌هایش ظاهر شده است.

دیوید آلبرایت در نشست بسیار مهم اندیشکده بروکینگز که چندی پیش انجام شد درباره وضعیت برنامه هسته‌ای ایران و توافق‌نامه می‌گوید:

«این ایران است که نمی خواهد امتیاز بدهد ولی آمریکا تمایل داشته است که در برخی موارد بیش از حد پیش برود تا تلاش کند یک توافقنامه قابل قبول بدست آید. به نظر من متاسفانه این مسئله در ماه ژوئیه صدق می کرد. در این ماه من در وین اتریش بودم. در پایان مذاکرات، ایران تمایل نداشت که امتیازات را بدهد. به نظر می رسید که ظریف آن نوع دستور العملی را که اجازه انعطاف پذیری در این مذاکرات را بدهد، نداشته است. به نظر می رسد که همین مسئله در یک هفته گذشته نیز دوباره بوده باشد. من از دیدگاه فنی معتقدم که این امر نیازمند تصمیم سیاسی در سطح بالا در ایران است تا این کار صورت گیرد.»

وی ادامه می‌دهد:«من اول می خواهم درباره توافق موقت صحبت کنم. ما سالها است که گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی را به دقت مطالعه می کنیم و حدود یک ماه پیش برای ما مشخص شد که در موضوع امتیازاتی که ایران در توافقنامه موقت داد، اندکی افت وجود دارد. آنها غنی‌سازی را در آی آر پنج شروع کردند. البته حقوق‌دانان می‌توانند بحث کنند که آیا این امر نقض است یا خیر؟ ما در موسسه مطالعات راهبردی و بین‌الملل می‌گوئیم که یا ایران فراتر از محدودیت‌هایی که اعمال شده عمل کرد یا اینکه در توافقنامه نقص وجود دارد! به نظر من مذاکرات کنونی درباره توافقنامه موقت، باید درباره محدودیت‌های تحقیق و توسعه سانتریفوژها بحث شود. در توافقنامه موقت این مسئله باید مشخص شود.»

گفتنی است اندیشکده ISIS که تاکنون به شایعه‌پردازی‌های گسترده در خصوص تأسیسات پارچین نیز پرداخته است، سیاست خود را ایجاد شفافیت در خصوص فعالیت‌های هسته‌ای سراسر جهان، و تقویت رژیم منع گسترش تسلیحات هسته‌ای عنوان می‌کند، در حالی که تاکنون هیچ اقدامی در این زمینه در خصوص فعالیت کشورهای اروپایی، آمریکا و رژیم غاصب صهیونیستی انجام نداده است و تنها با استناد به تصاویر ماهواره‌ای که فاقد ارزش حقوقی نیز می‌باشند، می‌کوشد تا همچنان بخشی از پروژه ایران‌هراسی ایالات متحده و لابی صهیونیست باشد. همچنین در وب‌سایت این مؤسسه نیز، اثری از پرداختن به فعالیت‌ها و برنامه‌های هسته‌ای اروپا و آمریکا به چشم نمی‌خورد.

دیوید آلبرایت حتی در مقاله‌ای در مورد اختلافات موجود در مذاکرات پس از وین ۶ (منتشرشده توسط مؤسسه‌ علم و امنیت بین‌الملل) عنوان کرده است: «ایران می‌گوید تصویب پروتکل الحاقی کافی است، اما هرچند این کار گامی مثبت است، اما کافی نیست. موافقت‌نامه‌ درازمدت باید همچنین شامل چندین شرط دیگر در زمینه‌ راستی‌آزمایی باشد که مجموعاً به «مثبت پروتکل الحاقی» معروفند.»

اندیشکده «علوم و امنیت بین‌الملل» در گزارشی به قلم خود دیوید آلبرایت و همکارانش نوشت: بر اساس چندین گفتگو با مقامات ارشد این شش کشور، می‌توان گفت که این اصول بدین قرارند:۱) زمان پاسخ کافی در صورت تخطی ایران از توافق؛۲) برنامه هسته‌ای که نیازهای عملی ایران را برآورده کند؛۳) بازگشت‌ناپذیری کافی محدودیت‌ها؛۴) مقررات پایدار ۵ ) راستی‌آزمایی کافی.

یکی دیگر از ادعاهای عجیب این فیزیک‌دان ضدایرانی این بود که اعلام کرد ایران تصمیم گرفته به جای تاسیسات افشا شده فردو، به طور پنهانی تاسیسات غنی‌سازی جدیدی بسازد. ديويد آلبرايت می‌گوید:

«منطقي است که مظنون باشيم تاسيسات سانتريفیوژ ديگري در دست ساخت است اگر چه مشخص نيست که ايران اورانيوم خام براي استفاده در اين تاسيسات را از کجا بدست مي‌آورد. ايران ممکن است در پي مجبور شدن به اعلام وجود تاسيسات فردو تصميم گرفته باشد براي باز نگه داشتن گزينه‌هاي هسته‌اي خود تاسيسات غني‌سازي ديگري را افتتاح کند. منطق حکم مي‌کند زماني که يک تاسيسات فاش مي شود، يک يا دو تاسيسات ديگر افتتاح شود.»

http://en.wikipedia.org/wiki/David_Albright

http://en.wikipedia.org/wiki/Institute_for_Science_and_International_Security

http://en.wikipedia.org/wiki/Atomic_weapons

http://en.wikipedia.org/wiki/International_Atomic_Energy_Agency

http://edition.cnn.com/TRANSCRIPTS/0206/10/bn.10.html

http://www.guardian.co.uk/world/2002/oct/09/iraq.usa

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/06/14/AR2008061402032.html?hpid=topnews

http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/7455249.stm

http://rightweb.irc-online.org/profile/albright_david

http://rightweb.irc-online.org/articles/display/spy_told_cia_iran_has_no_nuclear_bomb_program