اغلب اهالی فرهنگ و هنر امسال آخر سالشان از آخر سال های این چند سال اخیر بدتر بوده است. حالا هنرمندان و اهالی فرهنگ و ادب هر کدام یک ماه و دوماه و سه ماه و چه بسا بیشتر حقوقی نگرفته اند و در یک جمله با هم اشتراک دارند که : "هر سال این موقع نو نوار بودیم .اما حالا سه چهار روز مانده به عید ...شما هم همینطوری؟"
در همه حوزه های فرهنگ و هنر این اوضاع هست و در تئاتر بیشتر. تئاتری که کمترین بودجه را می گیرد. همیشه قابلیت تبدیل شدن به حیاط خلوت گروهی خاص را دارد و اغلب،اوضاع مالی بازیگرها و کارگردانان و نویسندگانش خوب نیست.
علی مرادخانی که از زمان نشستن بر صندلی معاونت هنری مهمترین تاکتیکش دور کردن مخالفان با سلاح "میراث داری بدهی های سنگین " بوده است این بار به شدت مورد انتقاد اهالی تئاتر قرار گرفت.جالب اینجاست که او هر بار که فشارها زیاد می شود از بدهی های سنگین می گوید و تهدید به ارائه مدرک و ...اما کمی که فشارها فرو نشست دوباره روز از نو ...
علی مرادخانی که در موارد نسبتا زیادی زمانی را که می توانست به حل مشکلات اهالی هنر و خصوصا تئاتر اختصاص دهد یا به دنبال تفهیم بحث میراث داری بدهی سنگین بود و یا خبر سفر آمریکایش به گوش می رسد یا از کارگاه سازسازی فلان استاد بازدید می کند و یا دنبال این بود که مشکل تک خوانی زنان و مفسده داشتن یا نداشتنش را به سرانجام برساند این بار به شدت مورد انتقاد اهالی تئاتر قرار گرفت و وعده صاف کردن بدهی ها در آینده و ...هم افاقه نکرد.
به گزارش مشرق به نقل از باشگاه خبرنگاران چند روز پیش مراسم گردهمایی اهالی تئاتر در حمایت از هنرمندان مبتلا به بیماریهای خاص در چهاردهمین جشن سالانهی کانون منتقدان تئاتر ایران با حضور "علی مرادخانی" معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، "مهدی شفیعی" مدیر مرکز هنرهای نمایشی، "رحمت امینی" مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزهی هنری، "ایرج راد" مدیر عامل خانهی تئاتر و جمعی از هنرمندان در سالن اصلی تئاتر شهر برگزار شد.
علی مرادخانی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم گردهمایی اهالی تئاتر ضمن احساس تأسف برای مبتلایان به بیماریهای خاص عنوان کرد: باید راه چاره پیدا کنیم. من امیدوارم کاری از دستمان برآید البته کاری که ما انجام میدهیم دو بخش دارد، بخش اول شامل درمان و بخش دوم موضوع بیمه است که متأسفانه وقتی ما به معاونت آمدیم بیمهی هنرمندان دچار مشکل شد و صندوق هنرمندان با 33 میلیارد بدهی بسته شد.
وی ادامه داد: کاری از دست ما بر نمیآمد به همین خاطر کار را به چند مرحله تقسیم کردیم یعنی بعداز حل مشکلات مالی صندوق ابتدا بیمهی افرادی را که وضعیت حادتری دارند حل کردیم.
در ادامه صحبت های علی مرادخانی یکی از هنرمندان تئاتر به نشانهی اعتراض از میان حاضران بلند شد و خطاب به معاون هنری گفت: ما هنوز دستمزدمان را نگرفتهایم و همهی مردم در این موقع سال عیدی میگیرند اما حتی ما عیدی هم نگرفتیم. آقای مرادخانی اگر نمیتوانید کار کنید زودتر بروید.
مرادخانی در پاسخ به اعتراض اظهار داشت: من از وقتی که آمدم باید بدهی پرداخت کنم و تمام تلاشم را کردم که تعهد جدیدی ایجاد نکنم. ما قرار نیست که از میدان فرار کنیم و به سهم خود تلاشمان را کردیم شما هم نگران عیدی نباشید.
وی ادامه داد: امیدوارم بدهیها پرداخت شود و درسال 94 رقمش به نقطهی صفر برسد.
مجدد "رضا فیاضی" بازیگر عرصهی سینما تئاتر و تلویزیون به نشانهی اعتراض از میان حاضران بلند شد و به مرادخانی گفت: من فجر سال 92 با "قطب الدین صادقی" نمایشی را به روی صحنه بردیم اما اجرای عمومی نگرفتیم. اگر معاونت هنری برای اجرا در فجر پولی به "قطب الدین صادقی" داده باشد و او هم به ما ندهد مدیون است اگر هم اینچنین نبوده باید پرداخت شود.
وی افزود: در فجر امسال هم من نمایشی داشتهام ولی یکباره با رفتن حسین طاهری مدیر مرکز هنرهای نمایشی اجرای عموم از کارمان گرفته شد.
رضا فیاضی خاطر نشان کرد: من برای اجرای نمایش های کودک که کار اصلیام است سرمایه ندارم و گیشهی تئاتر کودک هم به هیچ وجه نمیتواند پاسخگو باشد و این موضوع هم جزو مشکلات اصلی تئاتر است.
"قطب الدین صادقی" که در میان حاضران حضور داشت اظهار داشت: 12 میلیون کمک هزینه در اجرای فجر به ما دادند و ما هم برای دکور پرداخت کردیم. قرار بود اجرای عموم برویم اما حسین طاهری یکسال ما را بازی داد.
همچنین در ادامه "خسرو احمدی" بازیگر تئاتر و تلویزیون از میان حاضران برخاست و خطاب به علی مرادخانی عنوان کرد: بزرگترین مشکل ما بیمه است. ده ماه است که هیچ اتفاقی برای بیمه ی هنرمندان رخ نداده و فوت بهرام ریحانی نیز به همین دلیل بوده است و ما بارها برای حل این موضوع به شخص رئیس جمهور نامه نوشتیم.
علی مرادخانی در پایان و در پاسخ به هنرمندان بیان کرد: ما از خانهی تئاتر خواستیم که اسامی هنرمندانی که وضعیت حادتری دارند را اعلام کنم و باید کاری اورژانسی کنیم.
* ایرج راد: سرطان به شکل سونامی گسترش یافته/ از روحیه ی "محب اهری" لذت میبرم
"ایرج راد" مدیر عامل خانه ی تئاتر، در این مراسم عنوان کرد: متأسفانه سرطان به شکل سونامی در حال افزایش است و دولت از عهدهاش برنمیآید و خود مردم باید کمک کنند اما این کمک به منزلهی صدقه نیست چرا که خود هنرمندان به دنبال پول درآوردن هستند.
وی ادامه داد: من وقتی محب اهری را با این روحیهی خوب می بینم لذت میبرم چرا که حتی یکبار حالش به هم خورد اما دوباره بلند شد و خندید. امیدوارم این هنرمند از این بیماری هر چه زودتر نجات پیدا کند.
راد افزود: امروز آقای مرادخانی با من تماس گرفت و گفت که قرار است صندوق حمایت از هنرمندان تحت پوشش بیمهی آرمان قرار بگیرد و ما به التفاوت آن پرداخت شود.
وی با اشاره به قطع بیمهی طلایی هنرمندان اظهار داشت: وقتی بیمهی طلایی هنرمندان قطع شد با دکتر بانک معاون ریاست جمهوری تماس گرفتم و وی هم قول داد تا 25 بهمن پول را پرداخت کند. بعد از آن هم در جاهای مختلف با وزیر بهداشت صحبت کردم وی هم قول هایی داد ولی متأسفانه کاری صورت نگرفت.
راد تصریح کرد: "بهرام ریحانی" به دلیل تأخیر در پرداخت هزینههای شیمی درمانیاش 20 درصد به بیماریاش افزوده شد و منجر به مرگش شد.
علیرضا نادری کارگردان و نمایشنامه نویس در این مراسم عنوان کرد: امیدوارم در مراسم ریحانی این نمایندگی انعکاس رنج مردم ایران به گوش رسیده باشد.
وی ادامه داد: سرطان به دلیل مشکلات جامعه بوجود آمده، در هنرمندان ریشه سرطان چیست؟ مشکل است یا مسئله؟
نادری تصریح کرد: تئاتر ایران اکنون این قدرت را دارد که به عنوان نمایندهی رنج های مردم ایران باشد. آنقدر که سرطان در کشور ما وجود دارد در کشورهایی چون هندوستان و بنگلادش وجود ندارد. بخشی از ماجرا پزشکی است .ما مجبوریم برای گرفتن داروهایمان تابعیت افغانی پیدا کنیم؟
وی خاطرنشان کرد: بخش دیگر ماجرا روح جامعه است که دچار مشکل شده، کاش همه سرطان بگیریم اما دروغ نگوییم. اکنون تئاتر ایران به عنوان نمایندهی رنج ملت ایران در کورهی رنج و درد، درد میکشد.
"مصطفی عبداللهی" بازیگر و کارگردان تئاتر که خود مبتلا به سرطان است شب گذشته اظهار داشت: واقعاً تا وقتی که انسان خودش درگیر بیماری نشود متوجه مشکلاتش نخواهد شد. تاکنون مراسمهای بسیاری برای حمایت از ما برگزار شده اما تأثیر چندانی به حال ما ندارد.
وی ادامه داد: من 14 سال است که مبتلا به این بیماری هستم و صدها هزار نفر را دیدهام که به دلیل نداشتن پول جانشان را از دست دادند. بسیاری از هنرمندان برای درمان ما نمایشنامهخوانی راه انداختند اما این شکل در شأن هنرمندان نیست چرا که ارزش انسان بسیار زیاد است و من حالا راهکاری میدهم و آن این است که اگر هر نمایشی فروش یک شب اجرایش را به هنرمندان مبتلا به سرطان اختصاص دهد در طول سال رقم هنگفتی به دست خواهد آمد.