گروه فرهنگی مشرق- رئیسجمهور در آیین نکوداشت مقام معلم که در سالن شهید بهشتی نهاد ریاستجمهوری برگزار شد در خصوص سیاست های خصوصی سازی آموزش و پرورش گفت: در سال ۹۰ اعتبارات آموزشوپرورش ۱۲ هزار میلیارد بود که در سال ۹۴
اعتبارات 2 برابر شده و به ۲۴ هزار میلیارد تومان افزایش یافت. آموزشوپرورش باید به تدریج و گام به گام از حالت دولتی بودن محض خارج
شود. روحانی با اشاره به گزارشهای وزیر مبنی بر اینکه ۱۲ درصد
آموزشوپرورش به صورت غیردولتی اداره میشود، تصریح کرد: باید به تدریج این
مقدار افزایش یافته و آموزش را خرید خدمت کنیم.
خصوصی سازی و کوچک سازی دولت ، سلب اختیار در زمینه های رفاهی و خدماتی از دولت و سر سپردگی به بخش خصوصی بدون اتخاذ سیاست های مالیاتی و امنیت شغلی و بدون حمایت از اقشار ضعیف مهمترین ویژگی یک دولت نئولیبرال است.
نئولیبرالیسم به سیاست هایی گفته می شود که از دهه ی 1970 و با قدرت گیری تاچر در بریتانیا و ریگان در امریکا استراتژی اصلی سرمایه داری متاخر شد و به طور مستقیم مثل کودتا در مکزیک یا آرژانتین و همچنین به طور غیر مستقیم مانند سیاست های سرمایه داری دولتی چینی در حکومت دنگ شیائوپینگ که موجب شکل گیری شمایل سرمایه داری جهانی شد ،اجرا گردید.
مانیفست ایدئولوژیکی نئولیبرالیسم در آراء فیلسوفان و اقتصاددانانی چون میلتون فریدمن، فردریش فون هایک، کارل پوپر، هانا آرنت و..نمایان شده است و ظاهرا تنها را گذار از بحران لیبرالیسم درونی شده دهه 1960 را ارائه می دهد.
مهمترین ویژگی نئولیبرالیسم در نوعی تعدیل ساختاری خلاصه می شود.رکود مضاعف و بحران بازار آزاد،سرمایه داری را دچار سکون و در نتیجه زوال نموده است لذا بر مبنای نئولیبرالیسم اقتصادی باید از نسخه ای پیروی نمود که سرمایه داری برای ادامه حیات متحرک خود به آن احتیاج دارد، هر چند که این تحرک موجب نابودی و ویرانگری شود. ورود مناسبات بازار آزاد به عرصه بیمه ، دارو ، پزشکی و همچنین بازار سازی از عرصه فرهنگ و نگاهی کالایی به هنر، خصایص سرمایه داری نئولیبرال می باشد، بنابراین نئولیبرالیسم را هار ترین و بحران زا ترین فاز سرمایه داری می دانند.
خصوصی سازی کانون های آموزشی و پرورشی دقیقا در راستای اهداف نئولیبرالی حرکت می کند. مهمترین دستاورد این خصوصی سازی نفوذ جریان ها و منابع روشنفکری و سکولار در فضای آموزشی و تربیت نسلی بر مبنای آموزه های علوم انسان غربی است.از طرفی نمی توان ادعا کرد که بخش خصوصی برای حمایت از اقشار مستضعف از منفعت طلبی و سود محوری خود دست بر می دارد،وقتی دولت که وظیفه حمایت از این اقشار را دارد از خود سلب اختیار کند از بخش خصوصی چه انتظاری می توان داشت لذا باید به این سخن دیوید هاروی فیلسوف انگلیسی و نویسنده کتاب "تاریخ مختصر نئولیبرالیسم" توجه نمود که نئولیبرالیسم بازستاندن آخرین سهم های سرمایه داری از اقشار ضعیف و فاقد سرمایه است.
خصوصی سازی و کوچک سازی دولت ، سلب اختیار در زمینه های رفاهی و خدماتی از دولت و سر سپردگی به بخش خصوصی بدون اتخاذ سیاست های مالیاتی و امنیت شغلی و بدون حمایت از اقشار ضعیف مهمترین ویژگی یک دولت نئولیبرال است.
نئولیبرالیسم به سیاست هایی گفته می شود که از دهه ی 1970 و با قدرت گیری تاچر در بریتانیا و ریگان در امریکا استراتژی اصلی سرمایه داری متاخر شد و به طور مستقیم مثل کودتا در مکزیک یا آرژانتین و همچنین به طور غیر مستقیم مانند سیاست های سرمایه داری دولتی چینی در حکومت دنگ شیائوپینگ که موجب شکل گیری شمایل سرمایه داری جهانی شد ،اجرا گردید.
مانیفست ایدئولوژیکی نئولیبرالیسم در آراء فیلسوفان و اقتصاددانانی چون میلتون فریدمن، فردریش فون هایک، کارل پوپر، هانا آرنت و..نمایان شده است و ظاهرا تنها را گذار از بحران لیبرالیسم درونی شده دهه 1960 را ارائه می دهد.
مهمترین ویژگی نئولیبرالیسم در نوعی تعدیل ساختاری خلاصه می شود.رکود مضاعف و بحران بازار آزاد،سرمایه داری را دچار سکون و در نتیجه زوال نموده است لذا بر مبنای نئولیبرالیسم اقتصادی باید از نسخه ای پیروی نمود که سرمایه داری برای ادامه حیات متحرک خود به آن احتیاج دارد، هر چند که این تحرک موجب نابودی و ویرانگری شود. ورود مناسبات بازار آزاد به عرصه بیمه ، دارو ، پزشکی و همچنین بازار سازی از عرصه فرهنگ و نگاهی کالایی به هنر، خصایص سرمایه داری نئولیبرال می باشد، بنابراین نئولیبرالیسم را هار ترین و بحران زا ترین فاز سرمایه داری می دانند.
خصوصی سازی کانون های آموزشی و پرورشی دقیقا در راستای اهداف نئولیبرالی حرکت می کند. مهمترین دستاورد این خصوصی سازی نفوذ جریان ها و منابع روشنفکری و سکولار در فضای آموزشی و تربیت نسلی بر مبنای آموزه های علوم انسان غربی است.از طرفی نمی توان ادعا کرد که بخش خصوصی برای حمایت از اقشار مستضعف از منفعت طلبی و سود محوری خود دست بر می دارد،وقتی دولت که وظیفه حمایت از این اقشار را دارد از خود سلب اختیار کند از بخش خصوصی چه انتظاری می توان داشت لذا باید به این سخن دیوید هاروی فیلسوف انگلیسی و نویسنده کتاب "تاریخ مختصر نئولیبرالیسم" توجه نمود که نئولیبرالیسم بازستاندن آخرین سهم های سرمایه داری از اقشار ضعیف و فاقد سرمایه است.