به گزارش مشرق، انگار بدبياري را با نافش بريدهاند. سال قبل هم با شكستگي انگشت دستش در اردو، ليگ جهاني را از دست داد و ذخيره تيم ملي واليبال در قهرماني جهان بود. امسال هم در سومين بازي ليگ جهاني مچ پايش پيچ خورد. در بازي و برخورد با بازيكن لهستان مچ پايش پيچ خورد. پيچخوردگي همان و دوري دو هفتهاي از تيم همان. او امسال به رغم رقابت فشرده با 10 سرعتيزن ديگر در اردو با جلب نظر كواچ در تركيب تيم ملي قرار گرفت. سامان فائزي سرعتيزن تيم ملي را ميگوييم. او تا آنجا اعتماد سرمربي را جلب كرد كه در 3 بازي 4 ست بازي كرد و عملكرد چشمگيري هم داشت. خودش با خندهاي تلخ ميگويد: «انگار بدشانسي دستبردار نيست. هر سال بايد با من باشد. نميدانم قضيه چيست كه اين موقع مصدوم ميشوم. پارسال انگشت دستم بود و حالا مچ پايم.» فائزي خودش هم متحير است از اين مسئله: «نميدانم چه بگويم. بگويم چشم خوردهام يا... شايد هم قسمت بوده. نميدانم.»
با تشخيص سيامك افروزي پزشك تيم حالا سرعتيزن تيم ملي بايد دو هفتهاي درمان كند. به خاطر همين امروز از تيم جدا ميشود و به تهران برميگردد. خودش ميگويد: «قوزك داخلي پايم پيچ خورده است. با پزشك تيم ملي كه صحبت كردم، گفت بهتر است براي درمان دو هفتهاي به تهران برگردم چرا كه پرواز و ارتفاع هم مصدوميتم را تشديد ميكند. بنابراين امروز كه تيم به مسكو ميرود، من از كاتوويسا به تهران ميآيم تا در اين مدت با فيزيوتراپي و آبدرماني معالجه كنم.»
سرعتيزن تيم ملي درباره اعتماد كواچ ميگويد: «رقابت با همپستيها خيلي سخت بود. البته كواچ در تمرينات روي دفاع تمركز كرده بود. اصلاً سيستم كارش تأكيد روي دفاع است. من در بازيهاي تداركاتي خواستههاي سرمربي را برآورده كردم. فكر ميكنم به خاطر تلاش زيادي كه به كار بردم، او مرا انتخاب كرد و در 3 بازي مرا به زمين فرستاد.» او از عملكردش راضي است: «آمار را كه ديدم، كارم خوب بود. البته كه بايد مربيان تيم درباره من نظر بدهند اما صحبتهاي بقيه بچهها را هم شنيدم و متوجه شدم خوب كار كردهام.»
به نظر او توقع زياد در شروع ليگ جهاني كار دست تيم داد: «امسال فشار زيادي روي بچهها بود كه كارايي تيم را پايين آورد. همه توقع داشتند تا تيمها را ببريم و حتي 3 - صفر آمريكا را شكست دهيم. همين انتظارات كار را سنگين كرده بود. اگر مثل سالهاي قبل هيچ توقعي نبود، بچهها هم بدون استرس و راحت كار ميكردند اما شك نكنيد هر چه جلوتر ميرويم، صد درصد بهتر ميشويم.» فائزي معتقد است يك برد ورق را برميگرداند: «در بازيهاي قبل بچهها خيلي دلشان ميخواست تا برنده شوند اما آنقدر فشار روي آنها بود كه نتيجه عكس ميشد. هر كدام از بچهها ميخواستند بهتر كار كنند، درست نتيجه برعكس ميشد. كار به حدي رسيده بود كه هيچ كس بعد از بازيها جرأت روشن كردن موبايلش را نداشت. ميترسيدند بپرسند از اينكه چرا باختيد و آنها بمانند چه بگويند. البته در بازي اول با لهستان ما خيلي بهتر از دو بازي با آمريكا بوديم. فكر ميكنم با يك برد ورق برميگردد و تيم از بحران خارج ميشود. با يك برد، استرس كمتر ميشود و باختها هم تمام.»
سرعتيزن تيم ملي معتقد است بازيكنان به خاطر آبرويشان ميخواهند خوب بازي كنند: «از يك طرف خواست مسئولان وزارت ورزش و از طرف ديگر خود بچهها، شرايط را برايشان سخت كرده است. زماني ما ميگفتيم زايتسف اما حالا همه دنيا بازيكنان ما را هم مثل زايتسف ميشناسند. حتي جوانترها را هم به اسم ميشناسند. به خاطر همين بچهها براي آبروي خودشان هم كه شده است، ميخواهند برنده باشند اما شرايط، شرايط سختي شده است. جو سنگين است. از مراسم بدرقه تيم جو خيلي سنگين شد كه حاشيهاي هم به وجود آورده است. در صورتي كه دست و پاي بچهها را باز كنند، بهتر نتيجه ميگيريم.»
تيم ملي واليبال در بازيهاي قبلي بهترين نتيجه را در ست سوم گرفت اما فائزي خودش هم نميداند چرا: «ما خودمان هم نميدانيم چرا ما در بازيهاي قبلي فقط ست سوم خوب كار ميكرديم. به اين قضيه فكر كردهايم اما به نتيجه نرسيدهايم. البته در ست دوم هم تا امتياز 12 - 13 خوب بالا آمدهايم اما دوباره افت كردهايم. كادر فني و آناليزور اين قضيه را بررسي ميكنند.» او هنوز هم نقش استرس را در باختهاي تيم ملي پررنگ ميداند: «من باز هم ميگويم كه ما در بازي اول با لهستان نسبت به دو بازي مقابل آمريكا 20 درصد بهتر كار كرديم. در بازي دوم هم باز پيشرفت داشتيم. اگر دقت ميكرديم و استرس نبود، جاي ما با لهستان عوض ميشد.»
با تشخيص سيامك افروزي پزشك تيم حالا سرعتيزن تيم ملي بايد دو هفتهاي درمان كند. به خاطر همين امروز از تيم جدا ميشود و به تهران برميگردد. خودش ميگويد: «قوزك داخلي پايم پيچ خورده است. با پزشك تيم ملي كه صحبت كردم، گفت بهتر است براي درمان دو هفتهاي به تهران برگردم چرا كه پرواز و ارتفاع هم مصدوميتم را تشديد ميكند. بنابراين امروز كه تيم به مسكو ميرود، من از كاتوويسا به تهران ميآيم تا در اين مدت با فيزيوتراپي و آبدرماني معالجه كنم.»
سرعتيزن تيم ملي درباره اعتماد كواچ ميگويد: «رقابت با همپستيها خيلي سخت بود. البته كواچ در تمرينات روي دفاع تمركز كرده بود. اصلاً سيستم كارش تأكيد روي دفاع است. من در بازيهاي تداركاتي خواستههاي سرمربي را برآورده كردم. فكر ميكنم به خاطر تلاش زيادي كه به كار بردم، او مرا انتخاب كرد و در 3 بازي مرا به زمين فرستاد.» او از عملكردش راضي است: «آمار را كه ديدم، كارم خوب بود. البته كه بايد مربيان تيم درباره من نظر بدهند اما صحبتهاي بقيه بچهها را هم شنيدم و متوجه شدم خوب كار كردهام.»
به نظر او توقع زياد در شروع ليگ جهاني كار دست تيم داد: «امسال فشار زيادي روي بچهها بود كه كارايي تيم را پايين آورد. همه توقع داشتند تا تيمها را ببريم و حتي 3 - صفر آمريكا را شكست دهيم. همين انتظارات كار را سنگين كرده بود. اگر مثل سالهاي قبل هيچ توقعي نبود، بچهها هم بدون استرس و راحت كار ميكردند اما شك نكنيد هر چه جلوتر ميرويم، صد درصد بهتر ميشويم.» فائزي معتقد است يك برد ورق را برميگرداند: «در بازيهاي قبل بچهها خيلي دلشان ميخواست تا برنده شوند اما آنقدر فشار روي آنها بود كه نتيجه عكس ميشد. هر كدام از بچهها ميخواستند بهتر كار كنند، درست نتيجه برعكس ميشد. كار به حدي رسيده بود كه هيچ كس بعد از بازيها جرأت روشن كردن موبايلش را نداشت. ميترسيدند بپرسند از اينكه چرا باختيد و آنها بمانند چه بگويند. البته در بازي اول با لهستان ما خيلي بهتر از دو بازي با آمريكا بوديم. فكر ميكنم با يك برد ورق برميگردد و تيم از بحران خارج ميشود. با يك برد، استرس كمتر ميشود و باختها هم تمام.»
سرعتيزن تيم ملي معتقد است بازيكنان به خاطر آبرويشان ميخواهند خوب بازي كنند: «از يك طرف خواست مسئولان وزارت ورزش و از طرف ديگر خود بچهها، شرايط را برايشان سخت كرده است. زماني ما ميگفتيم زايتسف اما حالا همه دنيا بازيكنان ما را هم مثل زايتسف ميشناسند. حتي جوانترها را هم به اسم ميشناسند. به خاطر همين بچهها براي آبروي خودشان هم كه شده است، ميخواهند برنده باشند اما شرايط، شرايط سختي شده است. جو سنگين است. از مراسم بدرقه تيم جو خيلي سنگين شد كه حاشيهاي هم به وجود آورده است. در صورتي كه دست و پاي بچهها را باز كنند، بهتر نتيجه ميگيريم.»
تيم ملي واليبال در بازيهاي قبلي بهترين نتيجه را در ست سوم گرفت اما فائزي خودش هم نميداند چرا: «ما خودمان هم نميدانيم چرا ما در بازيهاي قبلي فقط ست سوم خوب كار ميكرديم. به اين قضيه فكر كردهايم اما به نتيجه نرسيدهايم. البته در ست دوم هم تا امتياز 12 - 13 خوب بالا آمدهايم اما دوباره افت كردهايم. كادر فني و آناليزور اين قضيه را بررسي ميكنند.» او هنوز هم نقش استرس را در باختهاي تيم ملي پررنگ ميداند: «من باز هم ميگويم كه ما در بازي اول با لهستان نسبت به دو بازي مقابل آمريكا 20 درصد بهتر كار كرديم. در بازي دوم هم باز پيشرفت داشتيم. اگر دقت ميكرديم و استرس نبود، جاي ما با لهستان عوض ميشد.»