به گزارش مشرق، در پی تعطیلی جشنواره مقاومت و زمزمه های اکران فیلم سینمایی «ابو زینب» که در این جشنواره رونمایی شد و به همین دلیل از حضور در جشنواره فیلم فجر بازماند، پس از جشنواره بارها صحبت از اکران این فیلم شد اما تا این لحظه هیچ اقدامی در این خصوص صورت نگرفته و با وجود علاقه‌کارگردان در خصوص اکران داخلی فیلم اما سخنگوی شورای صنفی نمایش اعلام کرده که طبق استعلام شورا از ارشاد این فیلم نه پروانه نمایش دارد و نه پخش‌کننده ان تاکنون مشخص شده است.
گفت‌وگویی را در خصوص اکران خارج از کشور «ابوزینب»، تعطیلی جشنواره مقاومت و دلیل عدم راهیابی این فیلم به جشنوار فجر گذشته با «علی غفاری» انجام داده‌ایم.
-بر اساس شنیده‌ها چیزی که متوجه شدیم دریافتیم که فیلم سینمایی «ابوزینب» در نقطه صفر مرزی لبنان و رژیم صهیونیستی ساخته شد و به دلیل ترس و وحشتی که بر این رژیم حاکم شدآن ها به مدت یک هفته در حال آماده‌باش بودند.
این اخبار کاملا درست است رژیم صهیونیستی به مدت یک هفته در حال آماده‌باش بود و تمام رسانه‌های خارجی مرتبا کار ما را پیگیری می‌کردند. در مجموع در شبکه‌های خارجی بازتاب گسترده‌ای داشت این موضوع تا جایی پیشرفت تا جایی که پلان‌هایی را که به صورت هلی‌شات می‌خواستیم بگیریم با مشکل مواجه شدیم و بارها نزدیک بود به ما حمله کنند.
*اکران فیلم در سینمای ایران همانند یک کلاف در هم پیچیده است
-با توجه به سختی‌هایی که در حوزه ساخت آثار دفاع مقدس و آنچه که به بحث مقاومت مربوط می‌شود وجود دارد چقدر در اکران چنین فیلم هایی حمایت وجود دارد؟
واقعیت این است که ما می‌دانیم پا در چه مسیر سختی گذاشته اما چیزی که بیش از همه ما را آزار می‌دهد ماجرای عجیب و غریب اکران فیلم‌ها در سینمای ایران است. در حقیقت اکران فیلم در سینمای ایران همانند یک کلاف در هم پیچیده است. در مجموع تکلیف هیچ فیلمی برای اکران مشخص نیست آن فردی که فیلم تجاری می‌سازد دقیقا همان شرایط نامعلوم را برای نمایش فیلمش سپری می‌کند که برای تهیه‌کننده یک فیلم ارزشی وجود دارد. هیچکدام یک از آن نمی‌دانند در چه فصل و زمانی قرار است فیلمشان به روی پرده سینماها برود تا به لحاظ تبلیغاتی اقدامات لازم را انجام دهند. تقریبا در حال حاضر یک الی دو ماه به زمان اکران فیلم‌های جدید در عید فطر باقی مانده است اما بخشی از فیلم‌های زمان اکرانشان به قطعیت نرسیده است.
-با توجه به تجربه شما در بخش اکران فیلم خارج از ایران آیا فکر می‌کنید که در سایر کشورهای دارای سینما نیز چنین شرایطی حاکم است؟
بسیاری از کشورهایی که صاحب سینما هستند از همان ابتدای کار و تولید یک اثر سینمایی تقریبا می‌دانند که قرار است فیلمشان بعد از پایان تولید در چه زمان و چه تعداد سالن نیز اکران می‌شود، آنها در این شرایط به خوبی برای دیده شدن اثر سینمایی‌شان برنامه‌ریزی می‌کنند و تبلیغات لازم را برای جذب مخاطب به خوبی انجام می‌دهند
-این شرایط در کشور ما برای هیچکدام از فیلم‌ها صدق نمی‌کند.
کاملا درست است، متاسفانه فیلم‌هایی با موضوع مقاومت نیز روند تولید اکران عجیب و غریبی را طی می‌کند. پیدا کردن زمان مناسب برای نمایش این فیلم‌ها بسیار کار سخت و دشواری است گویا می‌خواهی در انبار کاه به دنبال سوزن بگردی. این شرایط طبق گفته شما برای سایر فیلم ها هم وجود دارد.
-در شرایطی که ساخت فیلم‌هایی از این دست جزو سیاست‌های کلی نظام است به نظر می‌رسد باید بیش از این به آنها توجه شود؟
واقعا ساخت فیلم‌هایی از این دست کار سختی است این در شرایطی است که همانطور که گفتید سیاست‌های چنین فیلم‌هایی در راستای اهداف نظام و انقلاب است. این فیلم سینمایی به دلیل اینکه یک پروژه مشترک با کشور لبنان بود توانست به سرعت مراحل تولید خودش را طی کند و همچنین در بخش اکران‌های خارج از کشور خود شرایط خوبی را سپری کند تنها دلیل این هم وجود طرف خارجی بود چرا که اگر قرار بود تنهایی این فیلم این مسیر را طی کند قطعا در میانه راه متوقف می‌شد.
*شرایط اکران فیلم های در سینمای ایران آزار دهنده است
-فکر می‌کنید در این شرایط چگونه می‌توان به روند اکران در داخل و خارج از کشور کمک کرد؟
اگر بخواهیم فیلم‌هایی با مضامین انقلاب و دفاع مقدس به صورت مستقل تولید کنیم ابتدا باید بدانیم که مشکلات فراوانی در پیش روی ماست که در یک گفت‌وگوی مجزا می‌توان به آنها پرداخت در بحث اکران فیلم‌ها هم به همین صورت است باید آسیب‌شناسی دقیقی صورت بگیرد و در یک گفت‌وگوی این چنینی نمی‌توان تمام جنبه‌های آن را مورد ارزیابی قرار داد اما چیزی که واضح است شرایط آزاردهنده اکران آثار سینمایی است.
*فارابی در مورد پخش فیلمی که با بودجه دولتی ساخته شد فشل عمل کرد
-گویا برای اکران فیلم سینمایی «ابوزینب» شرایط سختی را سپری کردید که در صحبت‌هایتان بیش از هر چیز بر اکران تاکید دارید؟
دقیقا همینطور است در بخش دولتی تجربه تولید اثر سینمایی را دارم متاسفانه این بخش فقط به دنبال تولید اثر است و به هیچ عنوان به بحث توزیع و عرضه فیلم توجهی ندارد. نمونه بارزش برخورد بنیاد سینمایی فارابی با فیلم سینمایی «استرداد» است. این بنیاد در ارتباط با توزیع این فیلم بسیار فشل عمل کرد. آنها یا نمی‌توانند یا نمی‌خواهند کاری که بر عهده‌شان است را انجام دهند و به صورت علی‌السویه با این مباحث برخورد می‌کنند.
*هیچ تلاشی در مدیران ما برای اکران خارجی فیلم ها وجود ندارد
-بنیاد سینمایی فارابی در بخش بین‌الملل اکران فیلم «استرداد»کمکی نکرد؟
بگذارید اینگونه توضیح دهم اگر بخش بین‌الملل فارابی از اکران فیلم‌هایی چون »استرداد» حمایت می‌کرد قطعاً بازخورد بهتری دریافت می‌کردیم گویا همت،اراده و یا قدرتی وجود ندارد که فیلمی از سینمای ایران در کشورهای منطقه به نمایش و اکران عمومی در بیاید صریح‌تر بگویم هیچ تلاشی در مدیران ما برای این امر وجود ندارد.
*اگر ابوزینب فقط با بوجه سینمای ایران ساخته می شد باید فاتحه آن را می‌خواندیم
_به نظر می رسد اگر ابوزینب هم فقط با بوجه سینمای ایران ساخته می شد به این سرعت به اکران خارجی نمی رسید؟
مدیران بخش دولتی در تمام دوران‌ها علاقه زیادی به پر کردن کارنامه خود دارند و با عناوین مختلف سعی می‌کنند آن را پر کنند بی‌آنکه در کیفیت و ارائه آثار دقت داشته باشند. متاسفانه مدیران ما بیش از هر چیزی فقط به تولید فکر می‌کنند، اگر فیلم سینمایی «ابوزینب» تولید سینمای ایران بود باید فاتحه آن را در بحث اکران‌های خارجی می‌خواندیم. اکران‌های خوب این فیلم در خارج از ایران به دلیل حمایت‌های طرف لبنانی است.
-البته این مشکل در تمام مدیریت‌های سینمایی کشور به چشم می‌خورد تنها میزان کیفیت آن متفاوت است.
موافق هستم، باید فکر اساسی برای حل این معضل صورت بگیرد.
*شک نکنید می‌توانیم مخاطب خارجی داشته باشیم
-با توجه به تجربه شما در اکران‌های خارجی که با فیلم سینمایی «استرداد» و در حال حاضر «ابوزینب» داشته‌اید، فکر می‌کنید می‌توانیم در این عرصه دارای مخاطبین ثابتی شویم؟
قطعا شک نداشته باشید که می‌توانیم در خارج از مرزهای ایران برای خودمان مخاطبان خوبی پیدا کنیم. تجربه‌ای که برای اکران فیلم سینمایی «استرداد» در خارج از کشور داشتم بسیار برایم ارزشمند و لذت‌بخش بود ولی باز هم تکرار می‌کنم گویا اراده‌ای برای دیده شدن آثار سینمایی ایران در خارج از کشور وجود ندارد.
*تناقض صحبت‌های مدیران سینمایی آزار دهنده است
-با توجه به اینکه فیلم سینمایی «ابوزینب» جزء آثار مقاومت به حساب می‌ِآید احساستان از تعطیلی جشنواره مقاومت چیست؟
فقط می‌توانم بگویم که متاسفم. زمانی که صحبت‌های رئیس سازمان سینمایی را شنیدم که اعلام کردند 14 فیلم سینمایی در حوزه مقاومت و دفاع مقدس وجود دارد بسیار امیدوار شدم اما زمانی که مدیران انجمن سینمایی انقلاب دفاع مقدس دلیل تعطیلی این جشنواره را نبود تعداد فیلم‌های کافی دانست متعجب شدم. گویا تمام ما در حال فریب خوردن هستیم و به یکدیگر دروغ می‌گویم. چطور می‌شود از دو ارگان مختلف در یک کشور حرف‌های متناقضی را شنید. این که ما به عنوان مخاطبین اصلی سینما نمی‌توانیم متوجه شویم حرف کدام یک از این دو گروه درست است، بسیار غم‌انگیز است. در سال‌های گذشته اعلام کرده بودم فکر نمی‌کنم که جشنواره دفاع مقدس بتواند سالانه برگزار شود.
-جشنواره مقاومت یک جشنواره استراتژیک است به همین دلیل فیلم سینمایی «ابوزینب» در این جشنواره رونمایی شد. این کار اختیاری بود؟
خوشحالم که با افتخار اعلام کنم رونمایی از فیلم سینمایی «ابوزینب» در جشنواره مقاومت صورت گرفت اما تنها به همین جرم نتوانستیم در جشنواره فجر شرکت داشته باشیم. در چنین شرایطی فیلمساز دفاع مقدس انگیزه خود را از دست می‌دهد و دیگر به ساخت چنین فیلم‌هایی نمی‌رود.
*گویا برای از بین بردن سینمای دفاع مقدس اراده ای وجود دارد
-البته رونمایی «ابوزینب» در جشنواره مقاومت نشان از ارزش گذاشتن شما بر چنین رویدادی است اما این که فیلم در فجر نتوانست حضور پیدا کند به دلیل مقررات جشنواره بود، آیا از اینکه حضور در فجر را از دست دادید پشیمان هستید؟
خیر به هیچ عنوان همان زمان هم اعلام کردم که با افتخار این کار انجام دادم. پیش از این هم بنده را از آیین‌نامه فیلم فجر مطلع کرده بودند و من هم در پاسخ گفتم اصلا برایم اهمیتی ندارد. کم کم به این باور رسیده‌ام که اراده‌ای مبنی بر اینکه فاتحه سینمای دفاع مقدس خوانده شود وجود دارد.
