وی افزود: در دوران تحریم کسی که می خواست کالایی را بخرد باید 100 درصد نقدینگی را داشته باشد و بعد بتواند کالا را بخرد. به هر حال تحریم ها خسارات زیادی را در حوزه اقتصاد، صنعت و تجارت به کشور وارد کرد. پس بی تردید امروز اگر تحریمها برداشته شود کمک بزرگی به رونق اقتصادی در داخل میشود به معنای بهتر این امر کمک مهمی به توسعه اقتصادی کشور میکند.
رئیس دفتر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به سفر هیئتهای اروپایی به کشور پس از مذاکرات هستهای وین اظهار داشت: دولت باید از حضور هیئتهای اقتصادی اروپایی، آمریکایی و اروپای شرقی استقبال کرده اما از امکانات آنها در غالب سرمایه گذاری بهره بگیرد. فرض کنید پژو؛ شرکت پژو در ایران سرمایه گذاری نکرد به همین دلیل با آغاز تحریمها راحت و بیدغدغه از بازار کشور خارج شد. اگر پژو در کشور سرمایهگذاری میکرد به راحتی حاضر نبود از کشور خارج شود.
هاشمیرفسنجانی در گفتوگو با وبسایت ندای ایرانیان با بیان اینکه امروز هم لازم است دولت یازدهم از فرصت سرمایه گذاری شرکت های خارجی بهره بگیرد تا اینکه فقط به واردات خام و قراردادهای یک طرفه توجه کند تصریح کرد: اگر سرمایهگذاری به هر نسبتی که قانون مشخص کرده است در غالب شرکتها و صنایع تولیدی رخ میداد ما فشار کمتری در دوران تحریم ها تحمل می کردیم.از سوی دیگر همگان انتظار دارند پس از توافق هسته ای ما به سمت رونق اقتصادی حرکت کنیم، بی تردید دولت نباید انتظار عمومی را بالا ببرد چرا که از یک سو سرمایه کافی برای این جهش اقتصادی در کوتاه مدت را در اختیار نداریم و از سوی دیگر شرایط و موقعیت اقتصاد ایران به گونه ای نیست که اقتصاد کشور یک شبه بعد از رفع تحریم ها دگرگون شود. بنابراین دولت در حالت نخست نیازمند سرمایه است. اگر بخواهد در جهت رفع نیاز جامعه سالانه یک میلیون شغل ایجاد کند تنها با جذب سرمایه گذار خارجی می تواند محقق نماید.
وی درباره انتقادهای مطرح شده نسبت به توافق هستهای وین، گفت: مذاکرات هسته ای و توافق صورت گرفته بر پایه آن یک امر ملی است . امری جناحی و گروهی نیست. بنابراین هیچ دولتی نمی تواند از این رویداد استفاده جناحی کند. اگر نگاه ما ملی باشد میتواند در جهت انسجام گروههای سیاسی از آن استفاده شود منتهی یک نکته مهم باید در نظر داشت ممکن است همه جنبههای توافق مثبت باشد. بالاخره در توافق و مذاکرات هم جنبه مثبت وجود دارد و هم جنبه منفی بنابراین این امر ملی است و نباید از آن استفاده جناحی کرد. تفرقه در شرایط حاضر بزرگ ترین خطر برای جامعه اسلامی ما است.
هاشمی درباره انتخابات آینده اسفندماه با بیان این مطلب که گروه های سیاسی هر کدام ظرفیت و جامعه هدف خود را در انتخابات دارند، تصریح کرد: بر اساس تجارب قبلی میتوان گفت 18 درصد تا 20 درصد ضریب نفوذ جناحهای سیاسی در جامعه است در انتخابات هر گروهی رای جامعه هدف خود را به طور ثابت خواهد داشت. هیچ وقت یک اصول گرا به دلیل توافق هستهای به یک اصلاح طلب رای نخواهد داد.
وی ادامه داد: بنابراین هر گروهی سبد رای خاص خود را در هر انتخاباتی خواهد داشت که چندان تغییر نمیکند سبد رای اصلاح طلبان، اعتدالگرایان و گروههای اصولگرا با یکدیگر تفاوت دارد، اما با آرای خاموش هم روبرو هستیم. بخشی از جامعه آرای خاموش محسوب میشود معمولا در انتخاباتها شرکت چندانی ندارند، اما وقتی پای صندوق رای بیایند بر نتیجه تاثیر خواهند گذاشت. این گروه یا در انتخابات شرکت نمیکنند یا تحت تاثیر اینگونه حوادث معمولا در روزهای آخر پای صندوق میروند . نمونه حرکت این آرای خاموش را می توان در رد صلاحیت آیت ا... هاشمی در سال 92 دید. به هر حال حدود 10 درصد جامعه همیشه در قسمت آرای خاموش بوده است اتفاقاتی از این دست آرای خاموش را به حرکت وا می دارد . البته باید دید که تا اسفند ماه شرایط جامعه چگونه تغییر پیدا می کند. اگر دولت عملکرد درستی داشته باشد می تواند آرای خاموش جامعه را به نفع خود تا انتخابات مجلس پای صندوق های رای بیاورد. اما در سطح کلان انتخابات توافق هسته ای تاثیری نخواهد داشت. بخصوص در انتخابات مجلس که دغدغه های قومی و استانی بر مسائل ملی اولویت پیدا می کند. البته شرایط در انتخابات ریاست جمهوری متفاوت است.
رئیس دفتر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: براساس تجربه انتخاباتهای گذشته میتوان گفت جناحهای سیاسی در ایران؛ به اندازه کافی رای لازم را برای برنده شدن و به دست آوردن اکثریت مطلق در هیچ انتخاباتی نخواهند داشت. جناحهای اصولگرا، اصلاحطلب و اعتدالگرایان در طیفهای مختلف تنها با ائتلاف میتوانند اکثریت را از آن خود یا به اصطلاح پیروز شوند. به تعبیری دیگر بتوانند 51 درصد آراء را از آن خود کنند. این ائتلافهاست که پیروز انتخابات مجلس آینده را مشخص میکند. تنها راه پیروزی در انتخابات مجلس ائتلاف است آن هم به اندازهای که یک جناح در یک حوزه نیاز دارد تا 51 درصد آراء را کسب کند. میتوان گفت اگر اصلاحطلبان و گروههای معتدل با یکدیگر ائتلاف کنند میتوانند پیروز انتخابات خواهند شد. اگر اصلاحطلبان ائتلاف نکنند احتمال برنده شدنشان کم است.