گروه فرهنگی مشرق - مستند "شهروند چهارم" ساخته لورا پویترس که در جشنواره های مختلف دنیا ازجمله از سوی آکادمی اسکار جایزه کسب نمود از این حیث اثر مهمی است که نقش سیاسی ویژه ای را در راستای پرونده افشاگری ادوارد اسنودن ایفا کرده‌است.
مستند "شهروند چهارم" در مورد روزهای پس از گریختن ادوارد اسنودن از کارشناسان ارشد سازمان اطلاعات مرکزی امریکا به هنگ کنگ ساخته شده است و در خصوص اینکه اسنودن کیست، چه سمتی در اطلاعات مرکزی ایالات متحده دارد و چه اسنادی را همراه خود آورده به مصاحبه با او می پردازد. ساختار مستند و سوژه آن بسیار ملموس و واقع گرایانه می باشد.
مستند "شهروند چهارم" در مورد روزهای پس از گریختن ادوارد اسنودن از کارشناسان ارشد سازمان اطلاعات مرکزی امریکا به هنگ کنگ ساخته شده است و در خصوص اینکه اسنودن کیست، چه سمتی در اطلاعات مرکزی ایالات متحده دارد و چه اسنادی را همراه خود آورده به مصاحبه با او می پردازد. ساختار مستند و سوژه آن بسیار ملموس و واقع گرایانه می باشد.
فیلم تمام ابعاد فردی، شخصیتی و سیاسی شخصیت اسنودن را نمایان می سازد و بی پرده دست دولت ایالات متحده را در خصوص جاسوسی از یک و نیم میلیون نفر از شهروندان امریکایی را افشا می کند. اسناد طبقه بندی شده ای که افشای آن دولت امریکا را بهت زده نمود و یک بار دیگر بر ضعف سیستم اطلاعاتی سیا تاکید کرد.
اما پرسش اینجاست که این افشاگری امنیتی چه ابعاد فرهنگی را همراه داشت و چگونه یک جشنواره کاملا سیاسی و حامی منافع دولت امریکا، مانند اسکار جایزه ویژه ای به این فیلم مستند اهدا نمود؟
مستند "شهروند چهارم" بیش از آنکه دولت امریکا را به جاسوسی علنی از شهروندان خود متهم کند مبدل به اثری که حاوی یک شعار به ظاهر فرا سیاسی ست گشته و آن شعار دموکراسی خواهی می باشد.
کارکرد اصلی این مستند بسیار جالب است، "شهروند چهارم" اساسا مروج نوعی شعار کاملا سیاسی برای مردم امریکا است و آن طلب دموکراسی از همان کسانی ست که عاملان جاسوسی میان مردم امریکا هستند. یعنی آن که پس از افشاگری اسنودن سریعا با ساخت یک فیلم مستند در خصوص او پیامی به مردم امریکا ابلاغ می شود و آن اینکه اگر خواهان رهایی از سیطره جاسوسی دولت امریکا هستید باید در پی دموکراسی باشید، حال پرسش اینجاست که چه کسانی نمایندگان اجرای دموکراسی هستند؟ پاسخ اینجاست همان کسانی که خود پروژه جاسوسی دولت امریکا را پیش می برند.
لذا مستند"شهروند چهارم" نه تنها دولت امریکا را متهم به جاسوسی نمی کند (در ظاهر می کند اما در باطن نه) بلکه در نقش ناجی سیاست های به ظاهر دموکراسی خواهانه امریکا نیز حرکت می کند.
رسانه ها و جریان فکری غرب مفهوم متناقض دموکراسی را آنچنان فراگیر نموده اند که دولت های استعمار گر غربی هر گونه سیاست استعماری خود را تحت پوشش دموکراسی طلبی و با شعار حرکت در مسیر دموکراسی پنهان می نمایند.
اما پرسش اینجاست که این افشاگری امنیتی چه ابعاد فرهنگی را همراه داشت و چگونه یک جشنواره کاملا سیاسی و حامی منافع دولت امریکا، مانند اسکار جایزه ویژه ای به این فیلم مستند اهدا نمود؟
مستند "شهروند چهارم" بیش از آنکه دولت امریکا را به جاسوسی علنی از شهروندان خود متهم کند مبدل به اثری که حاوی یک شعار به ظاهر فرا سیاسی ست گشته و آن شعار دموکراسی خواهی می باشد.
کارکرد اصلی این مستند بسیار جالب است، "شهروند چهارم" اساسا مروج نوعی شعار کاملا سیاسی برای مردم امریکا است و آن طلب دموکراسی از همان کسانی ست که عاملان جاسوسی میان مردم امریکا هستند. یعنی آن که پس از افشاگری اسنودن سریعا با ساخت یک فیلم مستند در خصوص او پیامی به مردم امریکا ابلاغ می شود و آن اینکه اگر خواهان رهایی از سیطره جاسوسی دولت امریکا هستید باید در پی دموکراسی باشید، حال پرسش اینجاست که چه کسانی نمایندگان اجرای دموکراسی هستند؟ پاسخ اینجاست همان کسانی که خود پروژه جاسوسی دولت امریکا را پیش می برند.
لذا مستند"شهروند چهارم" نه تنها دولت امریکا را متهم به جاسوسی نمی کند (در ظاهر می کند اما در باطن نه) بلکه در نقش ناجی سیاست های به ظاهر دموکراسی خواهانه امریکا نیز حرکت می کند.
رسانه ها و جریان فکری غرب مفهوم متناقض دموکراسی را آنچنان فراگیر نموده اند که دولت های استعمار گر غربی هر گونه سیاست استعماری خود را تحت پوشش دموکراسی طلبی و با شعار حرکت در مسیر دموکراسی پنهان می نمایند.
مسعود قدیمی
