به گزارش مشرق، روزنامه «الوطن» عمان در گزارشی به مناسب «روز زمین» در فلسطین اشغالی، آن را تنها سمبل مقاومت مردم فلسطین و نماد تلاش آنان برای جلوگیری از تجزیه فلسطین، یهودی‌سازی آن و بازگردان آن به آغوش ملت همیشه پایدار فلسطین به شمار آورد.
در گزارش الوطن آمده است: چهل سال پیش رژیم صهیونیستی، تظاهرات فلسطینی‌های ساکن در اراضی سال 1948 را سرکوب کرد. تظاهراتی که در پی اقدام رژیم غاصب و تروریسم صهیونیستی با مصادره هزاران مورد از دارایی‌های فلسطینی‌ها در منطقه الجلیل در سال 1975 میلادی شکل گرفت. مشخص شد که صهیونیست‌ها قصد دارند طی 2 مرحله منطقه الجلیل را به منطقه‌ای با اکثریت یهودی‌نشین تبدیل کنند. در پی آشکار شدن این نقشه شوم، فلسطینی‌ها در سال 1948 طی نشستی عمومی که در هجدهم ماه اکتبر سال 1975 در شهر الناصره برگزار کردند، دست به تشکیل کمیته دفاع از سرزمین‌های عربی زدند. پس از تصمیم رژیم اشغالگر اسرائیل به یهودی‌سازی شهر الخلیل، فلسطینی‌ها از سی‌ام مارس 1976 اعتصاب تاریخی خود را آغاز کردند و راهپیمایی‌های اعتراض آمیز از هر گوشه و کنار به راه افتاد که با سرکوب رژیم صهیونیستی روبرو شد. در رویارویی با این اعتراض‌ها، اسرائیلی‌ها 6 فلسطینی را به شهادت رساندند و همین روز، بعدها به روز زمین شهرت یافت.
سال‌ها پی‌درپی سپری شد اما فلسطینی‌ها همچنان با همان نقشه تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی در مصادره سرزمین فلسطین، شهرک‌سازی‌ها و ساخت دیوارهای بتنی و افزایش تبعیض نژادی از سوی این رژیم غاصب روبرو هستند. افزون بر این، رژیم صهیونیستی شهر قدس را از جمله هدف‌ها و طرح‌های خود قرار داده و در تلاش است مانند شهر الخلیل نقشه یهودی سازی را در این شهر مقدس نیز به سرانجام رساند و ساکنان این شهر مقدس را هر چه بیشتر در تنگنا قرار دهد تا بدین وسیله این شهر را از سرزمین فلسطینی و عربی و اسلامی جدا سازد. همانطور که همین نقشه را در کرانه باختری برای بریدن پیوندهای موجود میان قسمت‌های مختلف این شهر و جداسازی آن از هم دیگر دنبال می‌کند. فلسطینی‌ها از هر راه ممکن و از هر فرصتی که به دست می‌آورند، نبرد خود را علیه اشغالگری و تروریسم رژیم صهیونیستی ادامه می‌دهند. آن هم شرایطی است که سکوت ننگین بین‌المللی و کشورهای عربی رژیم اشغالگر را در اقدام‌های ترورریستی، سرکوب، کشتار فلسطینی‌ها، شهرک‌سازی استعماری هر چه بیشتر گستاخ تر می‌کند. از این رو اکنون که راهپیمایی‌های روز زمین که در چهلمین سال خود تکرار می‌شود، همان تروریسم و سرکوب را مورد هدف قرار داده است تا حق دوباره با تروریسم، گازاشک آور و گلوله روبرو شود.
اهمیت سالگرد روز زمین ناشی از این است که نخستین رویدادی بود که ملت فلسطین را در اراضی فلسطین متحد و یکپارچه می‌سازد، زیرا که فلسطینی‌ها در سال 1967در اعتراض‌ها شرکت کردند. این راهپیمایی‌ها به منزله پیروزی فلسطینی‌های ساکن در سرزمین‌های 1948 است. جنایت صهیونیست‌ها نتوانست این فلسطینی‌ها را مانند دیگر پناهندگان فلسطینی وادار به ترک سرزمینشان کند. از این رو مجبور شد به آنان تابعیت اسرائیلی بدهد. از این رو روز زمین فرا رسید تا با آمدن خود میزان آگاهی ملت فلسطین و دلبستگی آنها به خاک خودشان با وجود جنایت‌هایی برای بیرون راندن آنان و یهودی‌ساختن آنان از سال 1950 ثابت کند. آن هم هنگامی که رژیم اشغالگر، قانونی به نام «قانون بازگشت» تصویب کرد تا مهاجرت یهودی‌ها به سوی رژیم صهیونیستی را آسان کند و پناهندگان یهودی را بپذیرد. همچنین مقامات تل‌آویو قانون ویژه (غصب) دارایی‌های فلسطینی‌های غایب را به تصویب رساندند که در پی آن دارایی‌های فلسطینی‌هایی که سرزمینشان را در پی فشارهای کشتار و جنایت پیش از سال 1948 ترک کرده‌اند یا کسانی را که از آنجا رانده شده‌اند، از آن خود کنند. این قانون را برای مصادره زمین‌های شهروندان عرب که در برابر تروریسم رژیم اسرائیل ایستادند و در سرزمین خود ماندند به کار گرفته می‌شود. آن هم پس از آنکه مسأله این زمین‌ها را موضوع قانونی قرار دادند مبنی بر اینکه اینها «دارایی‌های غایب» هستند.
سیاست‌های رژیم اشغالگر و نژادپرست صهیونیستی بر این پایه طرح‌ریزی شد که اندیشه دولت یهودی را تثبیت نماید و به جای پشتیبانی از قرار گرفتن 2 دولت در مرز های 1967، رژیم اشغالگر اسرائیل به این نتیجه رسید که به همه فلسطین تاریخی به عنوان بخشی از رژیم اشغالگر اسرائیل بنگرد. از این رو، این رژیم از زمان پیامد‌های (روز زمین) سیاست مصادره زمین‌های فلسطینی ها را متوقف نکرده است تا جایی که امروز 85 درصد از مساحت فلسطین تاریخی را در اختیار دارد که بیش از 27 هزار کیلومتر مربع است؛ تا جایی که برای فلسطینی‌ها تنها حدود 15 درصد از سرزمینشان باقی مانده است. این در حالی است که شمار مراکز شهرک‌سازی و پایگاه‌های نظامی اسرائیل تا پایان سال 2014 میلادی در کرانه باختری 413 مورد بود. 150 مورد از آنها شهرک‌سازی شده است و 119 مورد در حال شهرک‌سازی است. در سال 2015 ساخت بیش از 4500 واحد مسکونی در شهرک‌های صهیونیست‌نشین در چندین منطقه از کرانه باختری تصویب شد، اینها علاوه بر تصویب ساخت بیش از 12 هزار و 600 واحد مسکونی در شهرک‌های قدس اشغالی در همین سال بود.
به یقین آمارهای پیشین، روز زمین را روز ملی فلسطین قرار داد؛ به طوری که امروز ملت فلسطین در پهنه فلسطین تاریخی به تجاوز رژیم صهیونیستی اعتراض می‌کنند و پی در پی سرودهای فلسطینی را که نشان از ایستادگی و مبارزه‌طلبی دارد، تکرار و شعارهایی را مبنی بر توقف شهرک‌سازی اسرائیلی‌ها و اعتراض نسبت به تلاش برای مصادره زمین‌های فلسطینیان، سر می‌دهد. در سایه افزایش یورش‌های نژادپرستانه به رهبری شخص «بنیامین نتانیاهو» بر فلسطینی‌ها، از این پس نبرد زمین، تنها نبرد اساسی در باور فلسطینی‌ها است. چیزی که بیش از هر چیز اتحاد و یکپارچگی موضع فلسطین را برای پاسخ سریع به خواسته مردم برای پایان دادن به تجزیه فلسطین و تقویت ملی فلسطین و یکسان‌سازی تلاش‌های ملی را می طلبد.
در گزارش الوطن آمده است: چهل سال پیش رژیم صهیونیستی، تظاهرات فلسطینی‌های ساکن در اراضی سال 1948 را سرکوب کرد. تظاهراتی که در پی اقدام رژیم غاصب و تروریسم صهیونیستی با مصادره هزاران مورد از دارایی‌های فلسطینی‌ها در منطقه الجلیل در سال 1975 میلادی شکل گرفت. مشخص شد که صهیونیست‌ها قصد دارند طی 2 مرحله منطقه الجلیل را به منطقه‌ای با اکثریت یهودی‌نشین تبدیل کنند. در پی آشکار شدن این نقشه شوم، فلسطینی‌ها در سال 1948 طی نشستی عمومی که در هجدهم ماه اکتبر سال 1975 در شهر الناصره برگزار کردند، دست به تشکیل کمیته دفاع از سرزمین‌های عربی زدند. پس از تصمیم رژیم اشغالگر اسرائیل به یهودی‌سازی شهر الخلیل، فلسطینی‌ها از سی‌ام مارس 1976 اعتصاب تاریخی خود را آغاز کردند و راهپیمایی‌های اعتراض آمیز از هر گوشه و کنار به راه افتاد که با سرکوب رژیم صهیونیستی روبرو شد. در رویارویی با این اعتراض‌ها، اسرائیلی‌ها 6 فلسطینی را به شهادت رساندند و همین روز، بعدها به روز زمین شهرت یافت.
سال‌ها پی‌درپی سپری شد اما فلسطینی‌ها همچنان با همان نقشه تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی در مصادره سرزمین فلسطین، شهرک‌سازی‌ها و ساخت دیوارهای بتنی و افزایش تبعیض نژادی از سوی این رژیم غاصب روبرو هستند. افزون بر این، رژیم صهیونیستی شهر قدس را از جمله هدف‌ها و طرح‌های خود قرار داده و در تلاش است مانند شهر الخلیل نقشه یهودی سازی را در این شهر مقدس نیز به سرانجام رساند و ساکنان این شهر مقدس را هر چه بیشتر در تنگنا قرار دهد تا بدین وسیله این شهر را از سرزمین فلسطینی و عربی و اسلامی جدا سازد. همانطور که همین نقشه را در کرانه باختری برای بریدن پیوندهای موجود میان قسمت‌های مختلف این شهر و جداسازی آن از هم دیگر دنبال می‌کند. فلسطینی‌ها از هر راه ممکن و از هر فرصتی که به دست می‌آورند، نبرد خود را علیه اشغالگری و تروریسم رژیم صهیونیستی ادامه می‌دهند. آن هم شرایطی است که سکوت ننگین بین‌المللی و کشورهای عربی رژیم اشغالگر را در اقدام‌های ترورریستی، سرکوب، کشتار فلسطینی‌ها، شهرک‌سازی استعماری هر چه بیشتر گستاخ تر می‌کند. از این رو اکنون که راهپیمایی‌های روز زمین که در چهلمین سال خود تکرار می‌شود، همان تروریسم و سرکوب را مورد هدف قرار داده است تا حق دوباره با تروریسم، گازاشک آور و گلوله روبرو شود.
اهمیت سالگرد روز زمین ناشی از این است که نخستین رویدادی بود که ملت فلسطین را در اراضی فلسطین متحد و یکپارچه می‌سازد، زیرا که فلسطینی‌ها در سال 1967در اعتراض‌ها شرکت کردند. این راهپیمایی‌ها به منزله پیروزی فلسطینی‌های ساکن در سرزمین‌های 1948 است. جنایت صهیونیست‌ها نتوانست این فلسطینی‌ها را مانند دیگر پناهندگان فلسطینی وادار به ترک سرزمینشان کند. از این رو مجبور شد به آنان تابعیت اسرائیلی بدهد. از این رو روز زمین فرا رسید تا با آمدن خود میزان آگاهی ملت فلسطین و دلبستگی آنها به خاک خودشان با وجود جنایت‌هایی برای بیرون راندن آنان و یهودی‌ساختن آنان از سال 1950 ثابت کند. آن هم هنگامی که رژیم اشغالگر، قانونی به نام «قانون بازگشت» تصویب کرد تا مهاجرت یهودی‌ها به سوی رژیم صهیونیستی را آسان کند و پناهندگان یهودی را بپذیرد. همچنین مقامات تل‌آویو قانون ویژه (غصب) دارایی‌های فلسطینی‌های غایب را به تصویب رساندند که در پی آن دارایی‌های فلسطینی‌هایی که سرزمینشان را در پی فشارهای کشتار و جنایت پیش از سال 1948 ترک کرده‌اند یا کسانی را که از آنجا رانده شده‌اند، از آن خود کنند. این قانون را برای مصادره زمین‌های شهروندان عرب که در برابر تروریسم رژیم اسرائیل ایستادند و در سرزمین خود ماندند به کار گرفته می‌شود. آن هم پس از آنکه مسأله این زمین‌ها را موضوع قانونی قرار دادند مبنی بر اینکه اینها «دارایی‌های غایب» هستند.
سیاست‌های رژیم اشغالگر و نژادپرست صهیونیستی بر این پایه طرح‌ریزی شد که اندیشه دولت یهودی را تثبیت نماید و به جای پشتیبانی از قرار گرفتن 2 دولت در مرز های 1967، رژیم اشغالگر اسرائیل به این نتیجه رسید که به همه فلسطین تاریخی به عنوان بخشی از رژیم اشغالگر اسرائیل بنگرد. از این رو، این رژیم از زمان پیامد‌های (روز زمین) سیاست مصادره زمین‌های فلسطینی ها را متوقف نکرده است تا جایی که امروز 85 درصد از مساحت فلسطین تاریخی را در اختیار دارد که بیش از 27 هزار کیلومتر مربع است؛ تا جایی که برای فلسطینی‌ها تنها حدود 15 درصد از سرزمینشان باقی مانده است. این در حالی است که شمار مراکز شهرک‌سازی و پایگاه‌های نظامی اسرائیل تا پایان سال 2014 میلادی در کرانه باختری 413 مورد بود. 150 مورد از آنها شهرک‌سازی شده است و 119 مورد در حال شهرک‌سازی است. در سال 2015 ساخت بیش از 4500 واحد مسکونی در شهرک‌های صهیونیست‌نشین در چندین منطقه از کرانه باختری تصویب شد، اینها علاوه بر تصویب ساخت بیش از 12 هزار و 600 واحد مسکونی در شهرک‌های قدس اشغالی در همین سال بود.
به یقین آمارهای پیشین، روز زمین را روز ملی فلسطین قرار داد؛ به طوری که امروز ملت فلسطین در پهنه فلسطین تاریخی به تجاوز رژیم صهیونیستی اعتراض می‌کنند و پی در پی سرودهای فلسطینی را که نشان از ایستادگی و مبارزه‌طلبی دارد، تکرار و شعارهایی را مبنی بر توقف شهرک‌سازی اسرائیلی‌ها و اعتراض نسبت به تلاش برای مصادره زمین‌های فلسطینیان، سر می‌دهد. در سایه افزایش یورش‌های نژادپرستانه به رهبری شخص «بنیامین نتانیاهو» بر فلسطینی‌ها، از این پس نبرد زمین، تنها نبرد اساسی در باور فلسطینی‌ها است. چیزی که بیش از هر چیز اتحاد و یکپارچگی موضع فلسطین را برای پاسخ سریع به خواسته مردم برای پایان دادن به تجزیه فلسطین و تقویت ملی فلسطین و یکسان‌سازی تلاش‌های ملی را می طلبد.
