به گزارش مشرق - هادی محمدی: در دیدار با مقامات ژاپنی که مهم‌ترین دغدغه آنها مناسبات بانکی با ایران است تا سیل محصولات خود را به ایران سرازیر کنند، آقای عراقچی تأکید کرد که دول برجام و توافق هسته‌ای، الگوی مناسبی برای حل مشکلات و مذاکره بین ایران و عربستان است!!
آقای عراقچی بالای قبری عزاداری می‌کند که در درون آن مرده‌ای نیست و این موضع ایشان از دو منظر تأمل‌برانگیز است.
ابتدا اینکه آقای عراقچی که مشهور عام و خاص است تا برجام را بزک کند، به ارزیابی اجماعی در ایران و حتی مقامات دولت روحانی بی‌توجهی می‌کند و همه می‌دانند که برجام تابه‌حال نتیجه‌ای «تقریباً هیچ» دربر داشته و نه پول‌های بلوکه‌شده ایران و نه مناسبات بانکی ایران، امکان جابه‌جایی ندارند و به همین دلیل است که آقای ظریف و سیف چه در لندن و چه در نیویورک به دنبال دیپلماسی اخلاقی و التماسی برای حل این مشکل هستند.
آقای عراقچی هم می‌دانند که وعده‌های داده شده برای حل مشکلات اقتصادی کشور از طریق برجام، از زبان بالاترین مقامات دولت روحانی این است که «نباید انتظار حل مشکلات را داشت». اینکه آقای عراقچی بازهم بر روی این اسب باخته شرط‌بندی می‌کنند، جای این سؤال است که آیا دیپلماسی حرفه‌ای دولت روحانی، در مذاکره با عربستان قرار است چه چیزی را با وعده‌های سراب‌گونه قربانی کند؟ منطق برد ـ برد که در برجام تبلیغ می‌شد، مثل بازی با مالدیو از آب درآمد که 17 بر هیچ تمام شد!! این منطق در مذاکره با عربستان کدام توانمندی‌های ملی را قرار است تقدیم کند؟!
مسئله دوم این است که این ژست دیپلماتیک آقای عراقچی در مقابل رژیمی است که مدت‌هاست شمشیر را در همه عرصه‌های اقتصادی، فرهنگی، دیپلماتیک، نظامی، امنیتی و رسانه‌ای از رو بسته است و برخلاف ادعاهای پوچ، بسیار هم به ایران بدهکار است. این عربستان است که تروریسم را در منطقه راه انداخته و آن را پیاده‌نظام سیاست منطقه‌ای آمریکا و با هدف امنیت‌سازی رژیم صهیونیستی قرار داده است. این عربستان که پس‌ازآن رفتار با دو جوان ایرانی در فرودگاه و کشتار حجاج در منا، طلبکار است و تعمداً جلوی حج مردم ایران را گرفته و به دنبال دیکته کردن رویکردهای وهابی ـ تروریستی و انگلیسی در مناسک حج می‌باشد.
این عربستان است که روابط نفتی ایران با چین، کره و... را تخریب می‌کند و پیشنهاد نفت ارزان به آنها می‌دهد تا سیاست‌های نفتی ایران به مرز سهمیه قانونی اوپک نرسد. این عربستان است که برای اهواز خواب تجزیه دیده و برای آن کنفرانس در کویت می‌گذارد و از شرورها و جانیان آدم‌کش در استان سیستان و بلوچستان حمایت مالی و تسلیحاتی و رسانه‌ای و... می‌کند و برای آشوب‌سازی در درون ایران، پرچم حمایت از عرب‌زبان‌ها و یا آموزش روحانیون اهل سنت و تبدیل آنها به تکفیری‌های تروریست، همت والایی از خود نشان می‌دهد و میلیون‌ها دلار هزینه می‌کند.
این عربستان است که امنیت ملی و منطقه‌ای ایران را با تهدید تروریسم روبرو کرده و این عربستان است که آشکارا به دنبال تحریک امریکا و رژیم صهیونیستی است تا با ایران درگیر شوند و این عربستان است که برای نابودی فلسطین و نجات اسرائیل، میلیاردها دلار سلاح و کمک مالی به تروریست‌ها و یا رژیم صهیونیستی تقدیم کرده است تا محور مقاومت را نابود و امنیت ملی ایران را با تهدید مواجه کند.
این عربستان است که صدها میلیاردها دلار سلاح خریداری کرده و گاه‌وبیگاه برای ایران خط‌ونشان می‌کشد و مردم یمن را در 14 ماه گذشته به خاک و خون کشیده است. این عربستان است که با رشوه‌های مالی به مقامات و دولت‌های آمریکایی به دنبال وارونه کردن ماهیت تروریستی خود و اتهام به ایران و یا گسترش قطع رابطه برخی کشورها با ایران و یا فشارهای سیاسی از طریق موج ضد ایرانی و ضد شیعی در سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی است. این عربستان است که در همه‌جا مداخله می‌کند، ولی ایران را متهم می‌نماید و مردم بحرین را از کمترین حقوق اجتماعی، فرهنگی و سیاسی محروم کرده و با روش‌های عصر حجری و تروریست به گردن زدن علمای شیعه مشغول است.
آقای عراقچی حتماً می‌دانند که نقش امروز عربستان در رفتار مستهجن صرفاً به یک تصمیم و اراده ملی در این رژیم متکی نیست و به دلیل چالش‌ها و مشکلات آمریکا برای بازسازی هژمونی منطقه‌ای، یک وظیفه دیکته‌شده آمریکایی، آنها را تا این حد، دیوانه‌وار به جنگ ایران فرستاده‌اند و آنچه شاهد هستیم، قبل از اینکه یک سیاست سعودی باشد، آمریکایی است، لذا باید پرسید، وقتی یک رژیم برای شما رجزخوانی می‌کند و در تمامی عرصه‌ها به جنگ آمده، کدام مذاکره سیاسی برای آرام کردن این حیوانات وحشی کارساز است. مگر می‌شود با تروریسم مادر مذاکره کرد؟ خصوصاً اینکه آنها خود را در جایگاه طلبکار نیز قرار داده‌اند.
نکته مهم این است که وقتی جان کری در یک تحقیر بدون پاسخ نسبت به آقای ظریف، به کارمندان وزارت خارجه آمریکا می‌گوید، برای نوه‌های خود تعریف کنید که ظریف در برجام چگونه تسلیم شد، حال می‌خواهید این خاطره خوش دیپلماتیک را برای وزیر خارجه عربستان فراهم کنید و یکبار دیگر نشان دهید که برجام‌های 2،3 و 4 را با همان الگوی برجام 1 دنبال کرده و تسلیم می‌شوید؟
