به گزارش گروه خواندنی های مشرق، عراق کشوری در جنوب غربی آسیا است به پایتختی شهر "بغداد". این کشور از جنوب با عربستان سعودی و کویت، از غرب با اردن و سوریه، از شرق با ایران و از شمال با ترکیه همسایه ‌است.

عراق ، علیرغم تمدنی کهن، تاریخی پر فراز و نشیب و مملو از خشونت، ترس، دیکتاتوری و خونریزی داشته است و تنها از زمان اشغال به وسیله آمریکا و همپیمانانش، بیش از یک میلیون تن عراقی در پی حملات اشغال‌گران، خشونت‏های فرقه‌ای و جنگ‏های داخلی کشته شده‌اند.

ماه مبارک رمضان، ماهی مقدس و مهم در عراق است و عموم مردم این کشور حرمت این ماه را نگاه می‏دارند. عراقی‏های ساکن پایتخت قبل از فرا رسیدن ماه مبارک رمضان به بزرگ‏ترین بازار قدیمی بغداد می‏روند و لوازم مورد نیاز در این ماه را خریداری می کنند.

بیدار شدن برای سحر

از شب اول این ماه تا آخرین شب آن، نزدیک زمان سحر، افرادی در شهر می‏گردند و با کوبیدن بر طبل، روزه‏گیران را برای خوردن سحری بیدار می‏کنند.

تغذیه

از مهم‏ترین خوراکی‏های خاص مردم عراق در ماه رمضان، "باقلوا" و "زولبیا" است که مردم دراین ماه تناول می‏کنند. سوپ در افطاری هم طرفدار زیادی دارد که اغلب قبل از صرف غذا مصرف می‏شود. خرما نیز از غذاهایی است که حتما باید در سفره وجود داشته باشد.

اطعام

با آغاز ماه مبارک رمضان خانواده‏های عراقی با در دست داشتن سینی‏های غذا به مساجد می‏روند تا غذای خود را با روزه‏داران یا نیازمندان تقسیم کنند.

مساجد

مساجد عراق در این ماه، شاهد حرکت پر جنب و جوش مردم است؛ زیرا غیر از نماز، برنامه‏های دینی و فرهنگی دیگری مختلفی دارد؛ نظیر سخنرانی که بعد از افطار به تبیین مسائل دینی و اخلاقی می‏پردازد.

تحول پس از صدام

مساجد عراق در چند سال اخیر شاهد تحوللات مهمی بوده‏اند. پیش از این و در دوران «صدام حسین» برنامه‏های خاصی در مساجد نبود ؛ زیرا رژیم بعث مخالف اسلام، مسجد و امور مذهبی بود و اجازه نمی‏داد چنین کارهایی انجام بگیرد. اگر هم کسی می‏خواست کاری در این زمینه انجام دهد حتی ممکن بود کشته شود یا مدت زیادی از عمر خود را در زندانهای بعث از دست بدهد.

تلویزیون

در کشور عراق هم مثل سایر کشورهای اسلامی، از سال‎ها پیش برنامه‏های تلویزیون در ماه رمضان با ماه‏های دیگر متفاوت و تا حدودی با آن سازگار است. برنامه‏های قرآنی، دعا و سریال‏های متفاوت، جزئی از برنامه‏های تلویزیون در این ماه است.

البته متاسفانه برخی از برنامه‏ها ـ همچون برنامه‏های پرداختن به غذاها و پخت و پز ـ در واقع منافی هدف اصلی ماه رمضان است.

بازی‏های کودکانه

کودکان عراقی نیز در این ماه بازی‏های مختلف و قدیمی به نام‏های ''ماجینه''، ''محیبس'' و ''صینییه'' انجام می‏دهند؛ تا این ماه را برای خود خاطره‏انگیزتر کنند.

امنیت

اینک آرامش نسبی در این کشور حکمفرما شده و مسلمانان این کشور می‏توانند برای افطاری نزد خانواده، دوستان و بستگان خود بروند؛ در مساجد نماز اقامه کنند؛ و بسیاری از سنت‏ها و آداب و رسومی را که طی سال‏های گذشته به علت وضعیت ناامنی انجام نمی دادند، امسال انجام دهند.

ماه مبارک رمضان در عراق معمولا ماه امنیت و آسایش است؛ گرچه بعثی‏های مزدور و تکفیری‏های سرسپرده حتی حرمت این ماه را هن نگاه نمی‏دارند و هرگاه فرصت کنند به وسیله ماشین‏های بمب‏گذاری شده و انفجار و خونریزی‏های به ناحق این حرمت را می‏شکنند.

شب قدر

شب قدر از شب‏های بسیار مهم در عراق است. شیعیان سه شب را به احتمال شب قدر احیاء می‏گیرند و در آنها با خواندن قران، ادعیه و زیارت امام حسین(ع) شب زنده‏داری می‏کنند.

زیارت نجف و کربلا

زیارت حضرت سیدالشهداء (ع) نیز ـ مانند بقیه خیرات و عبادات ـ در این ماه فضیلت بیشتری دارد. در اعمال مخصوصه‏ی شب‏های قدر هم تأکید فراوانی بر زیارت امام حسین(ع) شده است؛ لذا جمعیت انبوهی این شب را در کربلا می‏گذرانند طوری که در این شب‎ها جای خالی در کربلا باقی نمی‏ماند.

زیارت نجف اشرف هم حال و هوای ویژه‏ای دارد چرا که ایام شهادت و ضربت خوردن امیرالمؤمنین علی (ع) نیز در همین شب‎ها واقع می‏شود.

عید فطر

عید فطر در عراق با شکوه و اهمیت بسیار بیشتری نسبت به ایران برگزار می‏شود. این عید به مدت سه روز تعطیل رسمی است و مردم از چند روز قبل برای آن آماده می‏شوند. آنها لباس جدید می‏خرند و غذای مناسب آماده می‏کنند تا در روز عید به میهمانان تقدیم کنند. مردم عراق نوعی کیک که آن را "کلیچه" می‏نامند برای این عید می‏پزند و جشن و شادی همگانی به راه می‏اندازند.

از مهم‏ترین برنامه های عید فطر برگزاری نماز عید فطر است. بعد از نماز هم به دیدار یکدیگر می‏روند و بزرگ‏ترها به کوچک‏ترها عیدی می‏دهند. خیابان‏ها شلوغ است و مردم در حال رفت و آمد هستند. بچه‏ها هم بازی‏های مخصوصی در این روزها دارند. همچنین مردم فطریه را نیز به فقرا می‏دهند.

مسافرت‏های زیادی در این سه روز انجام می‏شود که صد البته زیارت کربلا، نجف و کاظمین در آن جای خاصی دارد به شکلی که در اطراف حرم‏های مطهر ائمه، از کثرت جمعیت زوار جای نشستن یا پهن کردن بساط باقی نمی‏ماند.