این توافقی بود که آمریکا قبل، هنگام و بعد از پرداختن به جزئیات آن با روسیه، آن را پنهان می کرد. کشورهای همپیمان آمریکا و همچنین گروه ها تروریستی هم خواهان این مساله بودند. اگر رقم خوردن معادله به سود نظام سوریه نبود آمریکا هرگز نیازمند به توافق آتش بس نبود.
از این رو، توافق آتش بس تنها راه برای جلوگیری از پیشروی ارتش سوریه و همپیمانان آن در میدان های نبرد بود. هدف این بود که جلوی شکست بیشتر گروه های تروریستی گرفته شود و این گروه ها به سلاح های لازم مجهز و نیروهای تازه نفسی به صف گروه های تکفیری- تروریستی ملحق شوند.
همه این رخدادها و وقایع برای جهانیان تصویر آشکاری از آنچه در سوریه رخ می دهد نشان می دهد. اتفاقاتی که در سوریه رخ می دهد توطئه واقعی است و هیچ ارتباطی به انقلاب ندارد. آمریکا و اردوگاه آن در امور داخلی سوریه دخالت می کنند و با عمیق کردن زخم های سوریه برای مدیریت و پشتیبانی از تروریست ها تلاش می کنند. این گروه ها گاهی با تغییر اسم گروه های تروریستی این کار را می کنند همانطوری که اکنون درباره جبهه النصره وجود دارد و اسم آن را به گروه فتح الشام تغییر دادند.
گاهی هم این کشورها تلاش می کنند گروه های تروریستی مختلف را با هم متحد کنند. همانطوری که ترکیه با وارد کردن تانک ها، زره پوش ها و نفربرهای ارتش ترکیه به عمق سوریه به بهانه مبارزه با کردها و داعش دست به چنین کاری زد. آنکارا گروهک های تروریستی سلطان مراد، نورالدین زنکی و احرار شام و دیگر گروهک ها را در شهرهای منبج و جرابلس گرد هم آورد و بر روی این گروه ها اسم «ارتش آزاد» نهاد.
روابط میان واشنگتن و تروریسم
مهمترین دلایلی که تاکنون نشان دهنده این مسائل هستند عبارتند از:
1 ـ همه توافق های آتش بس پایدار نماند. مسکو و دمشق خواهان آن بودند که با برقراری این توافق، مردم سوریه را از گزند تروریست هایی که از پشتیبانی آمریکا برخوردارند، حفظ کنند. این در حالی است که اردوگاه توطئه علیه سوریه به سردمداری آمریکا با اجبار مردم برای فرار از شهرها و روستاهای خود نشان داده اند که برای تجزیه سوریه تلاش می کنند.
همه هدف ها و آرزوهای
سوریه و روسیه با آتش تروریسم، نیرنگ، فریب، سهل انگاری و دورویی آمریکا به
نتیجه نرسید. منشا شکست توافق آتش بس اخیر میان مسکو و واشنگتن آن بود که
واشنگتن به بندهای توافق برای جداسازی گروه های مخالف میانه رو از جبهه
النصره اقدام نکرد.
پایبند نبودن به توافق، سهل انگاری، نیرنگ و
درخواست از روسیه برای عدم انتشار بندهای توافق نشان داد که میان واشنگتن و
تروریست ها روابط وجود دارد و آنها از پیش برای به شکست کشاندن توافق نیت
شومی داشتند.
2 ـ هدف از دخالت نظامی مستقیم آمریکا برای پشتیبانی از تروریست ها مانند حمله به ارتش عربی سوریه در کوه الثرده در دیرالزور و هماهنگ کردن زمان و مکان آن با داعش آن بود که جلو ارتش سوریه و همپیمانان آن در آزادسازی دیرالزور از تروریسم گرفته شود. زیرا روسیه و سوریه خود را برای پاکسازی این منطقه از تروریست ها آماده می کردند.
3 ـ اشاره آمریکا به انتقال نبرد تروریستی به عمق سرزمین های روسیه نشان می دهد که میان آمریکا و گروه های تروریستی روابط پدرانه و مادرانه وجود دارد که در نتیجه وجود چنین روابطی انتقال وهدایت این تروریست ها آسان است. این مساله نشان می دهد که گروه های تروریستی دست پرورده آمریکا هستند و با دستور این کشور عمل می کنند.
از این رو می توان گفت توافق روسیه و آمریکا برای آتش بس در سوریه بیانگر تلاش انسان دوستانه یا سیاسی آمریکا نیست. بلکه این توافق تنها فرصت استراحتی برای آمریکا بود که طی آن گروه های تروریستی به انواع سلاح مجهز شود تا علیه مردم سوریه جنگ کنند.