به گزارش مشرق، سعید علی حسینی وزنه بردار دسته سنگین وزن کشورمان را می توانیم به جرات یکی از بدشانس ترین ورزشکاران چند دهه اخیر ورزش ایران بدانیم. وی پس از پشت سر گذاشتن یک محرومیت طولانی که هیچ گاه مقصرین آن به صورت واضح و مبرهن مشخص نشد، در حال آماده کردن خود برای حضوری دوباره در میادین است. اگر سری به تمرینات سعید زده و تمرینات پرفشار وی را ببینید متوجه می شوید که چه انگیزه ای در درون وی نهفته است و چه شور و شوقی در وی برای اثبات توانایی هایش وجود دارد. به بهانه انتشار خبر دعوت شدن دوباری این وزنه بردار به تیم ملی پس از پایان محرومیتش، سراغ او رفته و مصاحبه ای را از گذشته، حال و آینده با وی انجام دادیم و از شما دعوت می کنیم این گفت و گوی خواندنی را از دست ندهید:
آقای علی حسینی از افتخاراتی که پیش از محرومیتت کسب کرده بودی برایمان صحبت کن؟
من در مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا در سال 2003 شرکت کردم و به قهرمانی رسیدم همچنین در سال 2004 نیز در همین مسابقات بعنوان نفر اول بر روی سکو رفتم و بعد از آن در مسابقات باشگاه های آسیا در سال 2006 نفر اول شدم و در همان سال در مسابقات قهرمانی جوانان جهان که در کشور چین برگزار می شد مدال طلا گرفتم و همچنین توانستم تا سال 2008 رکورد جهانی را 21 کیلو ترقی دهم.
تا کنون چه رکوردهایی برجای گذاشته ای؟
من توانسته ام در یک ضرب وزنه 206 و در دو ضرب 245 کیلوگرم را مهار کنم ولی در تمرینات توانسته ام در یک ضرب 215 و در دو ضرب 260 را مهار کنم. البته این رکورد ها مربوط به گذشته است و رکورد هایی که فعلا در تمرینات ثبت کرده ام بهتر از رکورد های قبلی ام هستند.
در مورد چگونگی محرومیت و اینکه چه زمانی محرومیتت به اتمام می رسد توضیحاتی برایمان صحبت کن.
نمی خواهم به گذشته فلش بک بزنم چون گذشته گذشته است و فکر و صحبت کردن در مورد آن هیچ سودی برای من ندارد ولی مردم خودشان شاهد بودند که چه بلاهایی سر من آمد و کسانی که بنده را از نزدیک می شناسند می دانند که بنده هیچ وقت کاری را نمی کنم که محروم شوم. فدراسیون جهانی در مرحله اول من را مادام العمر محروم کرد علیرغم آنکه به دادگاه حکمیت ورزشی شکایت کردیم باز نتوانستیم بی گناه بودن خودمان را ثابت کنیم و بمدت 12 سال از مسابقات محروم شدم و با گذشت 7 سال از محرومیت من قانون فدراسیون جهانی تغییر یافت و مدت محرومیتم 8 سال شد که این عنایت خداوند بود چون من الان 27 سال سن دارم و وقتی که محرومیت من در آبان 96 تمام بشود 28 ساله میشوم و با توجه به اینکه در ورزش وزنه برداری ورزشکار تا سن 35 سالگی می تواند وزنه بزند، فرصت خوبی دارم تا بتوانم باز در عرصه قهرمانی بدرخشم.
آیا در این مدت کسی از تو حمایت کرد؟
در ورزش قهرمانی تا زمانی که قهرمان هستید از شما حمایت می کنند ولی بعد از آن کسی سراغی از شما نمی گیرد و کسی در آن دوره سراغی از من نمی گرفت. ولی خب مسولان هیئت وزنه برداری که الان رییس هم ندارد، بعد از کاهش یافتن مدت محرومیتم به سراغم آمدند و امیدواری دادند و سرپرست هیئت وزنه برداری تا الان در حد توان خود حمایت می کنند.
امید و برنامه ای برای شرکت در مسابقات داری؟
رکورد هایی که می زنم در حد مدال جهانی هستند و می توانم قهرمان جهان شوم. من از شما دعوت می کنم تا هر روز بیایید به محل تمرینم تا ببینید چگونه تمرین می کنم و قابلیت من را که رکوردهایم آنرا مشخص می کند ببینید. ولی باید مسولان از من حمایت بکنند تا بتوانم بازهم به مسابقات بازگشته و برای کشورم افتخار آفرینی کنم.
طرفداری:انشاالله کی به مسابقات برمیگردی و می توانیم تو را روی تخته ببینیم؟
اگر به تیم ملی دعوت بشوم احتمالا بازی های آسیایی 2018 وزنه میزنم و از الان قول مدال خوشرنگ طلا را می دهم.
در دوران پیش از محرومیتت با سجاد انوشیروانی و بهداد سلیمی رقابت تنگاتنگی داشتی از آن روزها برایمان بگو.
در دوره جوانان با بهداد سلیمی چندین بار در مسابقات شرکت کردیم که همیشه من نفر اول می شدم و بهداد سلیمی دوم! سجاد انوشیروانی سرمربی فعلی تیم ملی وزنه برداری تا زمانی که من محروم نشده بودم نمی توانست به تیم ملی راه بیابد چرا که در هر دسته دو نفر به تیم ملی دعوت می شد ولی بعد از اتفاقاتی که برای من افتاد به تیم ملی دعوت شده و شکر خدا مدال نقره المپیک را هم گرفت و برای کشور و شهرمان افتخار آفرینی کرد.
در یک برهه شایعاتی مبنی بر اینکه از یکی از کشورهای همسایه پیشنهاد داشتی تا برای آنها وزنه بزنی منتشر شد، آیا این شایعات واقعیت داشتند؟ اگر دارند چرا قبول نکردی؟
بله واقعیت دارند و بنده از یکی از کشورهای همسایه پیشنهاد داشتم که برای آنها وزنه بزنم و روی تخته بروم ولی بخاطر پرچم کشورم و دفاع از شرافت خودم که می خواهم با قهرمانی ثابتش کنم پیشنهاد آن کشور را رد کردم .
شنیده ایم که سعید علی حسینی فوتبالی هم هست، کمی از فوتبال برایمان صحبت کن.
بله من فوتبال را دوست دارم و بازی های این رشته را هم دنبال می کنم و با توجه به اینکه تراکتورسازی نماینده ورزش آذربایجان می باشد و ما آذری ها همیشه پشت تیم های خودمان می ایستیم من هم از این قاعده مستثنی نیستم و طرفدار سرسخت تراکتور سازی هستم و آرزوی قهرمانی برای تیم مان دارم.
سعد عزیز حرف آخرت را می شنویم.
به عنوان حرف پایانی از مسولان می خواهم که از من در این برهه حساس حمایت کنند تا با قهرمانی دل مردم کشور و شهرمان را شاد کرده و به آن چیزی که سال هاست در انتظار آن هستم دست پیدا کنم.
آقای علی حسینی از افتخاراتی که پیش از محرومیتت کسب کرده بودی برایمان صحبت کن؟
من در مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا در سال 2003 شرکت کردم و به قهرمانی رسیدم همچنین در سال 2004 نیز در همین مسابقات بعنوان نفر اول بر روی سکو رفتم و بعد از آن در مسابقات باشگاه های آسیا در سال 2006 نفر اول شدم و در همان سال در مسابقات قهرمانی جوانان جهان که در کشور چین برگزار می شد مدال طلا گرفتم و همچنین توانستم تا سال 2008 رکورد جهانی را 21 کیلو ترقی دهم.
تا کنون چه رکوردهایی برجای گذاشته ای؟
من توانسته ام در یک ضرب وزنه 206 و در دو ضرب 245 کیلوگرم را مهار کنم ولی در تمرینات توانسته ام در یک ضرب 215 و در دو ضرب 260 را مهار کنم. البته این رکورد ها مربوط به گذشته است و رکورد هایی که فعلا در تمرینات ثبت کرده ام بهتر از رکورد های قبلی ام هستند.
در مورد چگونگی محرومیت و اینکه چه زمانی محرومیتت به اتمام می رسد توضیحاتی برایمان صحبت کن.
نمی خواهم به گذشته فلش بک بزنم چون گذشته گذشته است و فکر و صحبت کردن در مورد آن هیچ سودی برای من ندارد ولی مردم خودشان شاهد بودند که چه بلاهایی سر من آمد و کسانی که بنده را از نزدیک می شناسند می دانند که بنده هیچ وقت کاری را نمی کنم که محروم شوم. فدراسیون جهانی در مرحله اول من را مادام العمر محروم کرد علیرغم آنکه به دادگاه حکمیت ورزشی شکایت کردیم باز نتوانستیم بی گناه بودن خودمان را ثابت کنیم و بمدت 12 سال از مسابقات محروم شدم و با گذشت 7 سال از محرومیت من قانون فدراسیون جهانی تغییر یافت و مدت محرومیتم 8 سال شد که این عنایت خداوند بود چون من الان 27 سال سن دارم و وقتی که محرومیت من در آبان 96 تمام بشود 28 ساله میشوم و با توجه به اینکه در ورزش وزنه برداری ورزشکار تا سن 35 سالگی می تواند وزنه بزند، فرصت خوبی دارم تا بتوانم باز در عرصه قهرمانی بدرخشم.
آیا در این مدت کسی از تو حمایت کرد؟
در ورزش قهرمانی تا زمانی که قهرمان هستید از شما حمایت می کنند ولی بعد از آن کسی سراغی از شما نمی گیرد و کسی در آن دوره سراغی از من نمی گرفت. ولی خب مسولان هیئت وزنه برداری که الان رییس هم ندارد، بعد از کاهش یافتن مدت محرومیتم به سراغم آمدند و امیدواری دادند و سرپرست هیئت وزنه برداری تا الان در حد توان خود حمایت می کنند.
امید و برنامه ای برای شرکت در مسابقات داری؟
رکورد هایی که می زنم در حد مدال جهانی هستند و می توانم قهرمان جهان شوم. من از شما دعوت می کنم تا هر روز بیایید به محل تمرینم تا ببینید چگونه تمرین می کنم و قابلیت من را که رکوردهایم آنرا مشخص می کند ببینید. ولی باید مسولان از من حمایت بکنند تا بتوانم بازهم به مسابقات بازگشته و برای کشورم افتخار آفرینی کنم.
طرفداری:انشاالله کی به مسابقات برمیگردی و می توانیم تو را روی تخته ببینیم؟
اگر به تیم ملی دعوت بشوم احتمالا بازی های آسیایی 2018 وزنه میزنم و از الان قول مدال خوشرنگ طلا را می دهم.
در دوران پیش از محرومیتت با سجاد انوشیروانی و بهداد سلیمی رقابت تنگاتنگی داشتی از آن روزها برایمان بگو.
در دوره جوانان با بهداد سلیمی چندین بار در مسابقات شرکت کردیم که همیشه من نفر اول می شدم و بهداد سلیمی دوم! سجاد انوشیروانی سرمربی فعلی تیم ملی وزنه برداری تا زمانی که من محروم نشده بودم نمی توانست به تیم ملی راه بیابد چرا که در هر دسته دو نفر به تیم ملی دعوت می شد ولی بعد از اتفاقاتی که برای من افتاد به تیم ملی دعوت شده و شکر خدا مدال نقره المپیک را هم گرفت و برای کشور و شهرمان افتخار آفرینی کرد.
در یک برهه شایعاتی مبنی بر اینکه از یکی از کشورهای همسایه پیشنهاد داشتی تا برای آنها وزنه بزنی منتشر شد، آیا این شایعات واقعیت داشتند؟ اگر دارند چرا قبول نکردی؟
بله واقعیت دارند و بنده از یکی از کشورهای همسایه پیشنهاد داشتم که برای آنها وزنه بزنم و روی تخته بروم ولی بخاطر پرچم کشورم و دفاع از شرافت خودم که می خواهم با قهرمانی ثابتش کنم پیشنهاد آن کشور را رد کردم .
شنیده ایم که سعید علی حسینی فوتبالی هم هست، کمی از فوتبال برایمان صحبت کن.
بله من فوتبال را دوست دارم و بازی های این رشته را هم دنبال می کنم و با توجه به اینکه تراکتورسازی نماینده ورزش آذربایجان می باشد و ما آذری ها همیشه پشت تیم های خودمان می ایستیم من هم از این قاعده مستثنی نیستم و طرفدار سرسخت تراکتور سازی هستم و آرزوی قهرمانی برای تیم مان دارم.
سعد عزیز حرف آخرت را می شنویم.
به عنوان حرف پایانی از مسولان می خواهم که از من در این برهه حساس حمایت کنند تا با قهرمانی دل مردم کشور و شهرمان را شاد کرده و به آن چیزی که سال هاست در انتظار آن هستم دست پیدا کنم.
