به گزارش مشرق - دونالد ترامپ در مناظره دوم بسیار بهتر از دور اول ظاهر شد. اما آیا این مهم است؟ این سوالی است که مناظره یکشنبه سنت لوئیس به جا گذاشته است. ما هنوز اطلاعات کافی درباره این که بدانیم، مکالمه ضبط شده ترامپ در مورد زنان، تا چه اندازه مسابقه انتخابات را تغییر داده است، در اختیار نداریم. اگر قبول کنیم که اصلا تاثیری داشته باشد.

 

در میان رای دهندگان هم اوضاع تغییر چندانی نکرده است و قالب قضیه عوض نمی شود. وفاداران به ترامپ، پیشتر با این موضوع کنار آمده اند و تصمیم خود را گرفته اند، که قرار نیست با یک پسر پیشاهنگ سروکار داشته باشند. همان طور که ترامپ، آلیشیا ماچادو را دختر پیشاهنگ نمی داند. پس با این تفاسیر احتمالا هنوز خورشید مسابقه برای ترامپ غروب نکرده و روزهای دیگری باقی مانده است. اما اگر نوار ضبط شده در سال 2005، برای حامیان معتدل ترامپ آخرین اخطار باشد تا نظر خود را عوض کنند، بنابراین سخت است که تصور کنیم، دیدن عملکرد بهتر او در مناظره تغییری در ماجرا ایجاد کند.

ترامپ در هیچ یک از مناظره ها و رویدادهایی که شرکت می کند بحث غالبی را ارائه نمی دهد. کشوری که روی بمب هسته ای لم داده است به این خیال که زنده می ماند، به هیچ وجه نمی تواند توصیفی برای امنیت باشد؛ این قضیه برای یک مبارزه انتخاباتی هم صدق می کند. ترامپ در این مناظره نسبت به مناظره اول، به وضوح بهتر توانست در برابر هیلاری کلینتون متمرکز باقی بماند و انتقادات او را پاسخ بدهد. او  در محورهای بحث هایش به مراتب هوشمندانه تر عمل کرد و قوی تر از خود دفاع کرد. و از همه بالاتر، او موفق شد که بحث ها را از ماجرای ابتذال خودش دور نگه دارد. اما این به مانند زندگی روی یک بمب ساعتی است و ترامپ باید برای این مساله کاری کند.

البته عملکرد بهتر ترامپ در مناظره دوم نسبت به مناظره اول، در واقع کمکی بود که خود کلینتون در اختیار او قرار داد. نوار موجود از صحبت های ترامپ، سلاحی مخرب و قوی برای تخریب ترامپ بود که به مانند هدیه ای به کلینتون داده باشند. اما او بسیار کم از آن استفاده کرد. تنها یک لحظه قوی وجود داشت، یک ضربه کارساز، که در آن کلینتون اشاره کرد که بله، آنچه در این مکالمات ضبط شده وجود دارد دقیقا چیزی است که کمپین انتخاباتی ترامپ بر اساس آن ساخته شده است. پس از این لحظه دیگر حمله ای وجود نداشت و تنها صداهایی بیهوده شنیده می شد.

شخصی مانند اندرسون کوپر لازم بود که واقعا بحث را با چنین جمله ای متمرکز کند: «شما می بالید که به زنان حمله جنسی می کنید؟» او حمله اش به ترامپ را این طور ادامه می دهد: «آیا این را درک می کنید؟» کلینتون احتمالا می خواست از این نصحیت سان تزو پیروی کند: «وقتی که دشمن شما، خودش دارد خودش را از بین می برد، دخالتی نکنید. او به هر حال کسی است که به جهنم می رود.»

اما عدم دخالت کلینتون باعث شد که ترامپ آب را گل آلود کند. ترامپ به شاکیان کلینتون درباره موضوع ایمیل ها اشاره کرد. ترامپ عنوان کرد که جمهوری خواهان هنوز هم دوست دارند درباره ماجرای بیل کلینتون و اتهام تجاوز او به جوانیتا برادریک در جریان مبارزات انتخاباتی در سال 1999بدانند. این حرکتی ریسک آمیز بود چرا که جمهوری خواهان و از جمله خود ترامپ، تاریخی شرم آور از این دست مشکلات با زنان دارند. حداقل مشکلات ترامپ که بسیار در معرض دید است. هر چند کلینتون از این موقعیت هم بهره ای نبرد.

بسیار سخت که تصور کنیم اعمال و گفته های ترامپ در طول 90 دقیقه مناظره یکشنبه شب، به مردم اطمینانی درباره خو و رفتارش داده باشد. بسیاری از سایر چیزهایی که او درباره اقتصاد و سیاست نیز گفت، برپایه عملیاتی است که مدت های طولانی جمهوری خواهان درباره آن مردد هستند و تصمیمی اتخاذ نکرده اند. هرچند در انتخاباتی غیرمعمول مانند این بسیاری از رای دهندگان نیز مردد هستند.

شاید این فراتر از یک بازی خطرناک است. ممکن است ترامپ در چنین موقعیت غیرمعمولی، سعی در تضعیف روحیه افراد داشته باشد تا رای دهندگان با تنفر از هر دو نامزد احزاب اصلی، متقاعد شوند که به حزب سوم رای دهند یا حداقل به جای رای دادن، در خانه بمانند تا از این طرق، اهرم ترمز کلینتون کشیده شود.  یکی از اهداف اصلی ترامپ در مناظره ها، واقعا اگر اهدافی وجود داشته باشد، باقی ماندن به عنوان یک کاندیدای کلاس بالا برای جمهوری خواهان، با تخریب چهره دموکرات ها است. چه بهتر اگر بتواند در این میان، کمی از صدای مخالفانش را نیز بکاهد. بنابراین با فرض این که حتی آن نوار ضبط شده مکالمات، در روند انتخابات تاثر داشته باشد باید یادآوری کنیم که کلینتون در صدر باقی می ماند و هنوز روزهایی برای ادامه مبارزه برای ترامپ باقی مانده است.