به گزارش مشرق، به نقل از روزنامه آمریکایی واشنگتن پست، زمانی که ارتش آمریکا در خاورمیانه مشغول جنگ بود به این عادت بد خو گرفته بود که از نیروهای محلی به نیابت از خود استفاده کند و زمانی که عملیات به پایان رسید این نیروها را کنار بگذارد و از شرشان خلاص شود.
این الگوی "اغوا و ترک ناگهانی" یکی از محبوب ترین خصوصیات رویکرد سیاست خارجی آمریکا محسوب می شود. این امر یکی از دلایلی است که کشورهای خاورمیانه به آمریکا بی اعتمادند.
آمریکا برای افرادی که به نیابت از این کشور خطراتی را در عراق، مصر، لبنان و دیگر کشورها به جان خریدند اهمیتی قائل نشد. و در حال حاضر این موضوع در سوریه دارد به واقعیت مبدل می گردد.
گروه های شبه نظامی کرد که نزدیک ترین متحد آمریکا علیه داعش محسوب می شوند توسط نیروهای ارتش ترکیه در هم کوبیده شدند.
این شبه نظامیان کرد نیروهای واقعا وفاداری هستند و تا آخرین نفس مبارزه می کنند حتی زنان آن ها نیز مانند مردانشان با داعش به مبارزه پرداختند.
در حال حاضر متحد شدن با آمریکا در خاورمیانه به بازی بسیار بزرگی مبدل شده است. هفته گذشته ترکیه اعلام کرد که هواپیماهای جنگی این کشور 18 نقطه در شمال سوریه را که تحت تسلط شبه نظامیان کرد بود هدف موشک ها و بمب های خود قرار داده اند. نیروی هوایی ترکیه به دلیل این که شبه نظامیان کرد با نیروهای زمینی ترکیه در شمال غرب حلب درگیر نشوند آن ها را هدف قرار دادند.
البته ترک ها هدف دیگری را نیز دنبال می کردند که یکی از آن جلوگیری از پیشروی شبه نظامیان کرد و کمرنگ کردن نقش آن ها در آزاد سازی شهر رقه پایتخت داعش در سوریه است. این عملیات را نیز دولت آمریکا طرح ریزی کرده بود.
زمان اتحاد آمریکا با شبه نظامیان کرد به عملیات آزاد سازی شهر کوبانی از دست نیروهای داعش در سال 2014 باز می گردد.
دولت اوباما از همکاری با شبه نظامیان کُرد استقبال کرد زیرا پیروزی در کوبانی اولین پیروزی بزرگ در مبارزه با داعش محسوب می شد و آمریکا حداقل می توانست بر روی یک گروه به عنوان شریک در سوریه حساب کند. اما این همکاری خیلی طولانی نشد زیرا شبه نظامیان کرد بر شهر منبج در جنوب مرز ترکیه تسلط پیدا کردند. چند هفته پس از تسط کردها بر منبج نیروهای ارتش ترکیه به سوریه یورش بردند و پایگاه های شبه نظامیان کرد را به رگبار بستند.
تلاش های آمریکا نیز موفقیت آمیر بود. این کشور با زیرکی دشمنی میان کرد ها و ترک ها را تشدید کرد.
البته جاه طلبی های «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه نیز مزید بر علت شد و در نابودی شبه نظامیان کرد تاثیر زیادی داشت زیرا نیروهای ارتش ترکیه به سمت مرزهای سوریه حمله ور شدند و حتی به سوی عراق هم پیش رفتند تا با این کار نقش خود را در آزادی سازی شهر موصل عراق که پایتخت داعش در این کشور محسوب می شود پررنگ کنند.
ناگفته نماند که آمریکا و عراق به ترکیه هشدار دادند تا در این بازی دخالت نکند اما اردوغان گفته است که موصل و حلب جز امپراطوری عثمانی و از پایتخت های سابق این امپراطوری بوده اند و ترکیه نیز باید در تسخیر این شهرها دخیل باشد.
شاید کردها متحد بهتری برای آمریکا باشند اما تاریخ کردها نیز پر از خیانت است.
اما مردم خاورمیانه این موضوع را دریافته اند که به قول ها و تهعدات آمریکا هیچ اعتباری نیست.
این الگوی "اغوا و ترک ناگهانی" یکی از محبوب ترین خصوصیات رویکرد سیاست خارجی آمریکا محسوب می شود. این امر یکی از دلایلی است که کشورهای خاورمیانه به آمریکا بی اعتمادند.
آمریکا برای افرادی که به نیابت از این کشور خطراتی را در عراق، مصر، لبنان و دیگر کشورها به جان خریدند اهمیتی قائل نشد. و در حال حاضر این موضوع در سوریه دارد به واقعیت مبدل می گردد.
گروه های شبه نظامی کرد که نزدیک ترین متحد آمریکا علیه داعش محسوب می شوند توسط نیروهای ارتش ترکیه در هم کوبیده شدند.
این شبه نظامیان کرد نیروهای واقعا وفاداری هستند و تا آخرین نفس مبارزه می کنند حتی زنان آن ها نیز مانند مردانشان با داعش به مبارزه پرداختند.
در حال حاضر متحد شدن با آمریکا در خاورمیانه به بازی بسیار بزرگی مبدل شده است. هفته گذشته ترکیه اعلام کرد که هواپیماهای جنگی این کشور 18 نقطه در شمال سوریه را که تحت تسلط شبه نظامیان کرد بود هدف موشک ها و بمب های خود قرار داده اند. نیروی هوایی ترکیه به دلیل این که شبه نظامیان کرد با نیروهای زمینی ترکیه در شمال غرب حلب درگیر نشوند آن ها را هدف قرار دادند.
البته ترک ها هدف دیگری را نیز دنبال می کردند که یکی از آن جلوگیری از پیشروی شبه نظامیان کرد و کمرنگ کردن نقش آن ها در آزاد سازی شهر رقه پایتخت داعش در سوریه است. این عملیات را نیز دولت آمریکا طرح ریزی کرده بود.
زمان اتحاد آمریکا با شبه نظامیان کرد به عملیات آزاد سازی شهر کوبانی از دست نیروهای داعش در سال 2014 باز می گردد.
دولت اوباما از همکاری با شبه نظامیان کُرد استقبال کرد زیرا پیروزی در کوبانی اولین پیروزی بزرگ در مبارزه با داعش محسوب می شد و آمریکا حداقل می توانست بر روی یک گروه به عنوان شریک در سوریه حساب کند. اما این همکاری خیلی طولانی نشد زیرا شبه نظامیان کرد بر شهر منبج در جنوب مرز ترکیه تسلط پیدا کردند. چند هفته پس از تسط کردها بر منبج نیروهای ارتش ترکیه به سوریه یورش بردند و پایگاه های شبه نظامیان کرد را به رگبار بستند.
تلاش های آمریکا نیز موفقیت آمیر بود. این کشور با زیرکی دشمنی میان کرد ها و ترک ها را تشدید کرد.
البته جاه طلبی های «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه نیز مزید بر علت شد و در نابودی شبه نظامیان کرد تاثیر زیادی داشت زیرا نیروهای ارتش ترکیه به سمت مرزهای سوریه حمله ور شدند و حتی به سوی عراق هم پیش رفتند تا با این کار نقش خود را در آزادی سازی شهر موصل عراق که پایتخت داعش در این کشور محسوب می شود پررنگ کنند.
ناگفته نماند که آمریکا و عراق به ترکیه هشدار دادند تا در این بازی دخالت نکند اما اردوغان گفته است که موصل و حلب جز امپراطوری عثمانی و از پایتخت های سابق این امپراطوری بوده اند و ترکیه نیز باید در تسخیر این شهرها دخیل باشد.
شاید کردها متحد بهتری برای آمریکا باشند اما تاریخ کردها نیز پر از خیانت است.
اما مردم خاورمیانه این موضوع را دریافته اند که به قول ها و تهعدات آمریکا هیچ اعتباری نیست.