به گزارش مشرق، در ادامه تحلیل‌ها و ارزیابی‌های کارشناسان غربی درباره شرایط منطقه خاورمیانه، یک تحلیلگر اندیشکده آمریکایی درباره بی ثباتی عربستان سعودی و ترکیه هشدار داده است.
تحلیلگر «امریکن اینترپرایز» در یادداشتی نوشته است: «جدای از منازعات کنونی در لیبی، سوریه، یمن، دریای چین جنوبی و اوکراین، چه بحران‌هایی می‌تواند چشمان کاخ سفید را در 4 سال آینده ببندد؟».
«مایکل روبین» در ادامه مطلبش نام 10 کشوری را ذکر کرده که از نظر او با خطر بی ثباتی در آینده مواجه هستند.
این تحلیلگر آمریکایی معتقد است که مالدیو، موریتانی، الجزایر، اتیوپی، نیجریه، ترکیه، روسیه، عربستان سعودی، اردن و چین، کشورهایی هستند که ثبات آنها در معرض خطر است.
او درباره ترکیه نوشت: «سقوط یک متحد عضو ناتو به چه معنایی خواهد بود؟ رئیس‌جمهور رجب طیب اردوغان طی یک دهه گذشته قدرت دیکتاتور مآبانه‌ای کسب کرده است. او کودتای نافرجام 15 جولای را "هدیه‌ای از سوی خدا" خواند و از آن به عنوان بهانه‌ای برای اعلام حالت فوق‌العاده و حمله به بیش از صد هزار نیروی نظامی و کارکنان دولتی استفاده کرد».
در ادامه مطلب منتشر شده در اندیشکده آمریکایی به «دوغو پرینچک» رهبر حزب سوسیال ملی‌گرای وطن ترکیه اشاره می‌شود؛ شخصی که به گفته رسانه‌ها، از شرکای نزدیک و مورد اعتماد «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه محسوب می‌شود.
تحلیلگر آمریکایی در یادداشتش درباره هرج و مرج در ترکیه پس از کنار رفتن اردوغان هشدار داده است؛ کنار رفتنی که او می‌گوید خواه نتیجه فوت باشد و خواه ناشی از برچیدن او از قدرت.
در یادداشت آمده است: «اما نشانه‌هایی وجود دارد که ممکن است خشونت‌های بیشتری در راه باشد. "دوغو پرینجک" که سابقا مائوئیست بود و بعدا ملی‌گرای دست راستی شده، ریاست گروهی را برعهده دارد که به "گروه پرینچک" معروف است. برخی معتقدند که در پشت پرده پرینجک وزیر دفاع واقعی ترکیه است. در ماه آگوست اردوغان آقای عدنان تانریوردی مربی سابق نیروهای ویژه و از افراد نزدیک به پرینچک را به منظور مشاوره رئیس‌جمهور استخدام کرد. سوال اینجا است که وقتی یک ضربه و هجمه دیگری اتافاق بیافتد، آنهایی که تانریوردی آموزش می‌دهد، بیشتر به پرینچک وفادار خواهند بود یا به اردوغان. صرفنظر از این موضوع باید گفت که حتی اگر اردوغان کشته یا به زور برچیده شود، او چنان دولت ترکیه را از درون تهی و خالی کرده که احتمالا پس از مرگش آشوب و هرج و مرج سیاسی بروز خواهد یافت».
در بخش دیگری از این یادداشت، تحلیلگر امریکن انترپرایز درباره آینده بی ثبات عربستان سعودی هم هشدار داده است.
او نوشت: «عربستان سعودی در حال روبرو شدن با یک طوفان کامل است. سیاست آمریکا ایران را قوی کرده و بار یدگر به آن منبع بخشیده است. بهای نفت به شدت کاهش یافته و اقتصاد سعودی را به پرتگاه کشانده است».
تحلیلگر آمریکایی ادامه داد: «عربستان سعودی در باتلاق جنگ در یمن گیر کرده؛ جنگی که به نظر می‌رسد پایان و انتهایی ندارد. همه این شرایط (ایران، بهای نفت و جنگ یمن) در بهترین شرایط هم، نتیجه بدی خواهد داشت اما به اینها این موضوع را هم بیافزایید: ترکیب شاهی که شاید آلزایمر داشته باشد و یک پادشاهی که شاید با بحرانی مواجه شود که تاکنون در دهه‌های گذشته با چنین بحرانی مواجه نبوده است».
او افزود: «همه روسای جمهور آمریکا از زمان فرانکلین روزولت، روی مشارکت قوی با پادشاهی عربستان سعودی به منظور ایجاد ثبات در خاورمیانه و نظم بخشی به اقتصاد جهانی، حساب کرده است. اگر ریاض قادر نباشد یا راغب نباشد که به این مشارکت ادامه دهد، آیا واشنگتن می‌تواند جایگزنی پیدا کند یا شکاف و خلاء ناشی از آن را پر کند؟»
در پایان این یادداشت آمده است: «جهان، مکان خطرناکی است. این سناریوها شاید برای مناظره‌ها و بحث‌های ریاست جمهوری سال 2016 بیش از حد مبهم و گنگ باشد اما اطمینان یافتن درباره توانایی آمریکا برای واکنش نشان داده به آنها، نباید مبهم و گنگ باشد».
تحلیلگر «امریکن اینترپرایز» در یادداشتی نوشته است: «جدای از منازعات کنونی در لیبی، سوریه، یمن، دریای چین جنوبی و اوکراین، چه بحران‌هایی می‌تواند چشمان کاخ سفید را در 4 سال آینده ببندد؟».
«مایکل روبین» در ادامه مطلبش نام 10 کشوری را ذکر کرده که از نظر او با خطر بی ثباتی در آینده مواجه هستند.
این تحلیلگر آمریکایی معتقد است که مالدیو، موریتانی، الجزایر، اتیوپی، نیجریه، ترکیه، روسیه، عربستان سعودی، اردن و چین، کشورهایی هستند که ثبات آنها در معرض خطر است.
او درباره ترکیه نوشت: «سقوط یک متحد عضو ناتو به چه معنایی خواهد بود؟ رئیس‌جمهور رجب طیب اردوغان طی یک دهه گذشته قدرت دیکتاتور مآبانه‌ای کسب کرده است. او کودتای نافرجام 15 جولای را "هدیه‌ای از سوی خدا" خواند و از آن به عنوان بهانه‌ای برای اعلام حالت فوق‌العاده و حمله به بیش از صد هزار نیروی نظامی و کارکنان دولتی استفاده کرد».
در ادامه مطلب منتشر شده در اندیشکده آمریکایی به «دوغو پرینچک» رهبر حزب سوسیال ملی‌گرای وطن ترکیه اشاره می‌شود؛ شخصی که به گفته رسانه‌ها، از شرکای نزدیک و مورد اعتماد «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه محسوب می‌شود.
تحلیلگر آمریکایی در یادداشتش درباره هرج و مرج در ترکیه پس از کنار رفتن اردوغان هشدار داده است؛ کنار رفتنی که او می‌گوید خواه نتیجه فوت باشد و خواه ناشی از برچیدن او از قدرت.
در یادداشت آمده است: «اما نشانه‌هایی وجود دارد که ممکن است خشونت‌های بیشتری در راه باشد. "دوغو پرینجک" که سابقا مائوئیست بود و بعدا ملی‌گرای دست راستی شده، ریاست گروهی را برعهده دارد که به "گروه پرینچک" معروف است. برخی معتقدند که در پشت پرده پرینجک وزیر دفاع واقعی ترکیه است. در ماه آگوست اردوغان آقای عدنان تانریوردی مربی سابق نیروهای ویژه و از افراد نزدیک به پرینچک را به منظور مشاوره رئیس‌جمهور استخدام کرد. سوال اینجا است که وقتی یک ضربه و هجمه دیگری اتافاق بیافتد، آنهایی که تانریوردی آموزش می‌دهد، بیشتر به پرینچک وفادار خواهند بود یا به اردوغان. صرفنظر از این موضوع باید گفت که حتی اگر اردوغان کشته یا به زور برچیده شود، او چنان دولت ترکیه را از درون تهی و خالی کرده که احتمالا پس از مرگش آشوب و هرج و مرج سیاسی بروز خواهد یافت».
در بخش دیگری از این یادداشت، تحلیلگر امریکن انترپرایز درباره آینده بی ثبات عربستان سعودی هم هشدار داده است.
او نوشت: «عربستان سعودی در حال روبرو شدن با یک طوفان کامل است. سیاست آمریکا ایران را قوی کرده و بار یدگر به آن منبع بخشیده است. بهای نفت به شدت کاهش یافته و اقتصاد سعودی را به پرتگاه کشانده است».
تحلیلگر آمریکایی ادامه داد: «عربستان سعودی در باتلاق جنگ در یمن گیر کرده؛ جنگی که به نظر می‌رسد پایان و انتهایی ندارد. همه این شرایط (ایران، بهای نفت و جنگ یمن) در بهترین شرایط هم، نتیجه بدی خواهد داشت اما به اینها این موضوع را هم بیافزایید: ترکیب شاهی که شاید آلزایمر داشته باشد و یک پادشاهی که شاید با بحرانی مواجه شود که تاکنون در دهه‌های گذشته با چنین بحرانی مواجه نبوده است».
او افزود: «همه روسای جمهور آمریکا از زمان فرانکلین روزولت، روی مشارکت قوی با پادشاهی عربستان سعودی به منظور ایجاد ثبات در خاورمیانه و نظم بخشی به اقتصاد جهانی، حساب کرده است. اگر ریاض قادر نباشد یا راغب نباشد که به این مشارکت ادامه دهد، آیا واشنگتن می‌تواند جایگزنی پیدا کند یا شکاف و خلاء ناشی از آن را پر کند؟»
در پایان این یادداشت آمده است: «جهان، مکان خطرناکی است. این سناریوها شاید برای مناظره‌ها و بحث‌های ریاست جمهوری سال 2016 بیش از حد مبهم و گنگ باشد اما اطمینان یافتن درباره توانایی آمریکا برای واکنش نشان داده به آنها، نباید مبهم و گنگ باشد».
