به گزارش مشرق، تنبیه بدنی که به عنوان نقطهای سیاه در تعلیم و تربیت کشور ریشه دوانده است، نه تنها در متون تربیتی روشی منسوخ است که به عنوان مهمترین عامل دلزدگی دانشآموزان از مدرسه شناخته میشود.
سال تحصیلی 95-96 تازه آغاز شده بود که در نخستین ماه آن یعنی مهر، اخبار تنبیهبدنی دانشآموزان در رسانهها منعکس شد و در برجستهترین موضوع شاهد تنبیه بدنی دانشآموز روستایی منطقه بمپور سیستان و بلوچستان بودیم که با شلنگ توسط معلم مورد تنبیه قرار گرفت و از ناحیه چشم آسیب دید.
طبق اعلام روابط عمومی آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان حکم این معلم خاطی صادر شد و 30 درصد از فوق العاده شغل وی کسر شده است.
طی روزهای اخیر نیز ماجرای تنبیه بدنی دانشآموز شیرازی رسانهای شد در این ماجرا، معلم به دلیل دیرآمدن دانشآموز هنرستانی خشمگین شده و ضربهای به قفسه سینه دانشآموز وارد میکند. شاهدان عینی این ماجرا گفتهاند ضربه معلم سبب تنگی نفس دانشآموز شده بهگونهای که این دانشآموز را راهی بیمارستان کرده است.
پس از این حادثه آموزش و پرورش استان فارس اعلام کرد: به دنبال تنبیه بدنی یک دانشآموز هنرستانی در شیراز، صورت جلسه حادثه و پرونده این معلم خاطی به هیئت رسیدگی به تخلفات اداری استان ارسال شد.
پس از این ماجرا، این بار تنبیه بدنی دانشآموزی در یکی از روستاهای محروم استان کرمان رسانهای شد در این ماجرا سرباز معلم با کمربند دانشآموز را تنبیه کرد که چشم دانشآموز دچار خونریزی شد.
امید سلاجقه رئیس روابط عمومی آموزش و پرورش استان کرمان در گفتوگو با تسنیم در خصوص این حادثه با اشاره به اینکه سرباز معلم به پادگان بازگشت، گفت: نیروهای سرباز معلم قبل از ورود به مدارس آموزشهای لازم برای حضور در کلاس درس را دریافت میکنند اما متأسفانه شاهد بروز خطاهایی هستیم.
تنها چند روز از این ماجرا میگذشت که اینبار تنبیه بدنی دانشآموزی در روستاهای استان زنجان منتشر شد در این ماجرا پرده گوش حسین کشاورز، دانش آموز مقطع هفتم در دندی بر اثر سیلی و تنبیه معلم پاره شد و گوش وی آسیب دید.
این حادثه منجر به واکنش فخرالدین احمدی دانش آشتیانی وزیر آموزشوپرورش شد به گونهای که به دستور وزیر، معلم متخلف به مدت سه ماه از خدمت تعلیق شد.
رسول پاپایی معاون مرکز اطلاعرسانی و روابط عمومی آموزشوپرورش در این رابطه به تسنیم گفت: در پی تنبیه بدنی یک دانشآموز در ماهنشان استان زنجان، وزیر آموزش و پرورش با قید فوریت، دستور بررسی موضوع را دادند و بعد از صحت تنبیه و اعمال رفتار خلاف شئون شغلی توسط معلم متخلف، موضوع در هیئت بدوی رسیدگی به تخلفات اداری تحت رسیدگی اولیه قرار گرفته است و وزیر آموزش و پرورش در راستای دفاع از سرمایه اجتماعی قاطبه فرهنگیان که با تنبیه بدنی مخالف بوده و صادقانه و دلسوزانه به امر تعلیم و آموزش فرزندان مردم می پردازنند و به منظور رعایت حقوق دانش آموزان و با عنایت به ممنوعیت تنبیه بدنی در مدارس و آثار سوء آن در امر آموزش و پرورش با پیشنهاد تعلیق معلم متخلف به مدت سه ماه موافقت کرد.
به گزارش تسنیم، اتفاقات ناخوشایند در رابطه با تنبیه بدنی دانشآموزان در شرایطی رخ میدهد که تنها حدود 1.5 ماه از آغاز سال تحصیلی 96 - 95 میگذرد. تجارب سالهای گذشته نیز نشان داده است که برخوردهای فعلی با تنبیه بدنی بازدارنده نیست در چین شرایطی نیاز است تا طرح جدیدی را برای برخورد با پدیده تلخ تنبیه بدنی در مدارس طراحی کرد.
اگر باور داشته باشیم که تنبیه بدنی یکی از مهمترین عوامل دلزدگی دانشآموزان از محیط مدرسه و تحصیل است باید برنامههایی را طراحی کرد که بر آموزش معلمان برای اداره کلاس، روشهای کنترل خشم و برخورد با دانشآموز خاطی متمرکز است چرا که هماکنون جای خالی دورههای آموزشی به شدت احساس میشود و در آخر آیا تاکنون تحلیلی جامع در این رابطه صورت گرفته است تا براساس نتایج حاصل، اقدام به طراحی برنامهها یا آموزشهای لازم کرد؟
سال تحصیلی 95-96 تازه آغاز شده بود که در نخستین ماه آن یعنی مهر، اخبار تنبیهبدنی دانشآموزان در رسانهها منعکس شد و در برجستهترین موضوع شاهد تنبیه بدنی دانشآموز روستایی منطقه بمپور سیستان و بلوچستان بودیم که با شلنگ توسط معلم مورد تنبیه قرار گرفت و از ناحیه چشم آسیب دید.
طبق اعلام روابط عمومی آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان حکم این معلم خاطی صادر شد و 30 درصد از فوق العاده شغل وی کسر شده است.
طی روزهای اخیر نیز ماجرای تنبیه بدنی دانشآموز شیرازی رسانهای شد در این ماجرا، معلم به دلیل دیرآمدن دانشآموز هنرستانی خشمگین شده و ضربهای به قفسه سینه دانشآموز وارد میکند. شاهدان عینی این ماجرا گفتهاند ضربه معلم سبب تنگی نفس دانشآموز شده بهگونهای که این دانشآموز را راهی بیمارستان کرده است.
پس از این حادثه آموزش و پرورش استان فارس اعلام کرد: به دنبال تنبیه بدنی یک دانشآموز هنرستانی در شیراز، صورت جلسه حادثه و پرونده این معلم خاطی به هیئت رسیدگی به تخلفات اداری استان ارسال شد.
پس از این ماجرا، این بار تنبیه بدنی دانشآموزی در یکی از روستاهای محروم استان کرمان رسانهای شد در این ماجرا سرباز معلم با کمربند دانشآموز را تنبیه کرد که چشم دانشآموز دچار خونریزی شد.
امید سلاجقه رئیس روابط عمومی آموزش و پرورش استان کرمان در گفتوگو با تسنیم در خصوص این حادثه با اشاره به اینکه سرباز معلم به پادگان بازگشت، گفت: نیروهای سرباز معلم قبل از ورود به مدارس آموزشهای لازم برای حضور در کلاس درس را دریافت میکنند اما متأسفانه شاهد بروز خطاهایی هستیم.
تنها چند روز از این ماجرا میگذشت که اینبار تنبیه بدنی دانشآموزی در روستاهای استان زنجان منتشر شد در این ماجرا پرده گوش حسین کشاورز، دانش آموز مقطع هفتم در دندی بر اثر سیلی و تنبیه معلم پاره شد و گوش وی آسیب دید.
این حادثه منجر به واکنش فخرالدین احمدی دانش آشتیانی وزیر آموزشوپرورش شد به گونهای که به دستور وزیر، معلم متخلف به مدت سه ماه از خدمت تعلیق شد.
رسول پاپایی معاون مرکز اطلاعرسانی و روابط عمومی آموزشوپرورش در این رابطه به تسنیم گفت: در پی تنبیه بدنی یک دانشآموز در ماهنشان استان زنجان، وزیر آموزش و پرورش با قید فوریت، دستور بررسی موضوع را دادند و بعد از صحت تنبیه و اعمال رفتار خلاف شئون شغلی توسط معلم متخلف، موضوع در هیئت بدوی رسیدگی به تخلفات اداری تحت رسیدگی اولیه قرار گرفته است و وزیر آموزش و پرورش در راستای دفاع از سرمایه اجتماعی قاطبه فرهنگیان که با تنبیه بدنی مخالف بوده و صادقانه و دلسوزانه به امر تعلیم و آموزش فرزندان مردم می پردازنند و به منظور رعایت حقوق دانش آموزان و با عنایت به ممنوعیت تنبیه بدنی در مدارس و آثار سوء آن در امر آموزش و پرورش با پیشنهاد تعلیق معلم متخلف به مدت سه ماه موافقت کرد.
به گزارش تسنیم، اتفاقات ناخوشایند در رابطه با تنبیه بدنی دانشآموزان در شرایطی رخ میدهد که تنها حدود 1.5 ماه از آغاز سال تحصیلی 96 - 95 میگذرد. تجارب سالهای گذشته نیز نشان داده است که برخوردهای فعلی با تنبیه بدنی بازدارنده نیست در چین شرایطی نیاز است تا طرح جدیدی را برای برخورد با پدیده تلخ تنبیه بدنی در مدارس طراحی کرد.
اگر باور داشته باشیم که تنبیه بدنی یکی از مهمترین عوامل دلزدگی دانشآموزان از محیط مدرسه و تحصیل است باید برنامههایی را طراحی کرد که بر آموزش معلمان برای اداره کلاس، روشهای کنترل خشم و برخورد با دانشآموز خاطی متمرکز است چرا که هماکنون جای خالی دورههای آموزشی به شدت احساس میشود و در آخر آیا تاکنون تحلیلی جامع در این رابطه صورت گرفته است تا براساس نتایج حاصل، اقدام به طراحی برنامهها یا آموزشهای لازم کرد؟