سرویس سیاست مشرق - اصولا وقتی رقابت های انتخابات ریاست جمهوری در کشور ما بر اساس نگاه مردم به شخصیت های سیاسی نه کارنامه آنها شکل می گیرد، آن گروهی موفق تر بوده که از حربه های سیاسی از جمله تاکتیک های عملیات روانی و یا متهم نمودن رقیب استفاده می کند. در این شیوه مردم دیگر به کارنامه افرادی در حوزه های اقتصادی، اجتماعی و .... دقت نمی کنند بلکه این تیم رسانه ای هر یک از کاندیداها بوده که چهره ای دلخواه را از نماینده خود به نمایش می گذارند.
اگر به سالهای گذشته برگردیم نمونه ای از این شیوه را می توان در انتخابات ریاست جمهوری سال ۷۲ مشاهده نمود، دقیقا وقتی رقابت میان رئیس دولت اصلاحات و آقای ناطق نوری شکل گرفته بود، شاهد بیشترین تخریب های سیاسی علیه آقای ناطق توسط جناح رقیب بودیم و کمتر کسی به پروسه کارآمدی افراد توجه می نمود. در واقع در این نوع انتخابات ها شاهد جنگ احزاب هستیم و برنامه های کاندیداها به طور مجزا قابل تحلیل و بررسی نبوده بلکه در ذیل این رقابت حزبی اصولگرایان و اصلاح طلبان تبیین می گردد. با همه این اوصاف در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶، به نظر می رسد تیم رسانه ای دولت و اصلاح طلبان به دنبال ایجاد همان جنگ احزاب با تقویت دوگانه اصلاح طلبی و اصولگرایی می باشند.
از آن جایی دولت در طول ۴ سال گذشته نتوانسته به وعده های اقتصادی خود عمل نماید و با وجود رکود اقتصادی، ورشکستگی کارخانه ها، افزایش سرسام آور روند بیکاری و همچنین تورم ایجاد شده برای کالاهای اساسی یک نوع نارضایتی عمومی در کشور شکل گرفته و ارائه تصویری اقتصادی از رئیس جمهور مستقر طبیعتا در انتخابات کارساز نخواهد بود. به همین منظور است که دوگانه سازی شخصیت ها در میان رسانه های اصلاح طلب به ویژه کانال های تلگرامی منتسب به آنها به شدت تقویت شده و فارغ از کارنامه ها و برنامه های اقتصادی هریک از کاندیداها به دنبال تخریب شخصیتی رقیب دولت مستقر و یا احتمالا کاندیدای پوششی اصلاح طلبان می باشند.
بدون شک این حربه تبلیغاتی و انتخاباتی به ضرر مردم و به سود احزاب خواهد بود و برای جلوگیری از این دوگانه کاذب، باید به سراغ تقویت کارنامه محوری و کارآمدی افراد برویم. همان طور که مقام معظم رهبری نیز بارها در سخنان خود به مساله کارآمدی اشاره داشته اند، آنچه موجب شده تا وضعیت کنونی جامعه به سمت موفقیت در راستای اهداف چشم انداز بیست ساله حرکت نماید، کار و فعالیت در مسیر پیشرفت و عدالت خواهد بود. حضور افرادی که از کارنامه اقتصادی قابل دفاع برخوردار بود موجب حذف جناح بندی های احزاب شده و همه اقشار جامعه را به سمت خویش جلب می نماید.
یکی از گزینه های بالقوه در این زمینه محمد باقر قالیباف، شهردار تهران بوده که به گفته بسیاری از کارشناسان اگر شوک دقیقه نود توسط رسانه های دولت روحانی ایجاد نمی شد، در حال حاضر رئیس جمهور کشور بود. میزان رغبت عمومی مردم از اقشار مختلف جامعه نسبت به شهردار تهران بر اساس نظرسنجی های صورت گرفته صرفا به دلیل کارنامه موفق و کارآمدی وی بوده و مردم با تفکرات مختلف فارغ از جناح بندی های صورت گرفته وی را به عنوان یک مدیر موفق در ذهن خود می شناسند.
در همین راستا به نظر می رسد باید سازوکار ایجاد شده توسط جبهه مردمی نیروهای انقلاب که شعار کارآمدی را یکی از مولفه های انتخاب کاندیدای مورد نظر خود می داند، به سمت و سوی جلب نظر شهردار تهران برای حضور در انتخابات حرکت کند. حضور محمد باقر قالیباف به مثابه حذف همه دوگانه های کاذب و شکست برنامه های تبلیغاتی اصلاح طلبان منجر خواهد شد چرا که هریک از کاندیداها باید در عرصه مناظره از عملکرد اجرایی و اقتصادی خویش فارغ از جناح بندی های موجود، دفاع نمایند. باید منتظر ماند و مشاهده نمود که آیا انتخابات سال ۹۶ به عرصه رقابت کارآمدی کاندیداها مبدل خواهد شد یا خیر، عرصه ای که پروپاگاندای رسانه ای اصلاح طلبان به شدت به دنبال تبدیل نمودن آن به جنگ احزاب می باشند.
