به گزارش مشرق، محمدکاظم انبارلویی سردبیر روزنامه رسالت در یادداشتی نوشت:
مناظره دوم یک گام بلند برای انتخاب مردم بود. کسانی که ارزیابی‌های دقیق از دو مناظره دارند دوگانه «کارآمدی و ناکارآمدی» را یک دوقطبی حقیقی می دانند.
کارنامه چهارساله دولت یازدهم در حوزه اقتصاد ، سیاست خارجی، داخلی، فرهنگی و مسائل اجتماعی پیش روی مردم است . مردم با گوشت و پوست و استخوان خود آن را لمس می‌کنند. هر جا که این روزها می‌رویم مردم در پاسخ به یک سوال که به چه کسی رای نمی‌دهید می‌گویند؛ «روحانی» و وقتی علت را جویا می‌شویم می‌گویند؛ «او برای ما چه کرده است؟» دو مناظره و مناظره سوم فرصتی است که روحانی و جهانگیری به عنوان حامیان وضع موجود به مردم بگویند در این چهار سال چه کرده‌اند؟
آنچه آقای روحانی و دستگاه رسانه‌ای وی در این چهار سال گفته‌اند به صورت «مونولوگ» بوده و اجازه داده نشده که در زیر یک سقف او آورده‌های خود را رودررو با منتقدین در ترازوی نقد بگذارد.
هر چه منتقدین گفتند پاسخی جز اهانت و دشنام که شماره آن به 50 می‌رسد نشنیدند، اما مناظرات امکانی فراهم آورده که رودررو سوالات و شبهات مطرح شود و پاسخ ناظر به سوال دریافت گردد. از این دو مناظره مردم شاهد بودند پاسخی برای سوالات نیست و آنچه وجود دارد «رقیب هراسی» و ترسیم دوگانه‌های کاذب برای رقابت است.
در مناظره دوم روحانی و جهانگیری تلاش کردند در دوقطبی «کارآمدی و ناکارآمدی» که در ذهن مردم شکل گرفته، اخلال کنند.
روزنامه آرمان در ترسیم این راهبرد دولت تیتر اول خود را به همین مفاهیم اختصاص داد:
دیروز آرمان نوشت : 2 راه وجود دارد
کدام یک را مردم انتخاب می کنند
مدل کره شمالی یا ایران سربلند
تنش یا صلح
شعار یا تخصص
محدودیت یا آزادی
این دوقطبی‌های کاذب را چه کسی باور می‌کند؟
متهم کردن رقبا به جنگ‌طلبی یک دروغ بزرگ است . هیچ یک از رقبا اصلا به این مفاهیم گنگ و ناراست تفوه نکردند اما جهانگیری و روحانی پا توی یک کفش کرده و با فرار از پاسخگویی به کارکرد خود، بیانیه‌هایی قرائت کردند که نه به موضوع مناظره مربوط بود و نه به سوالات مطرح شده از سوی مجری یا نامزدهای انتخاباتی! چرا این مسیر را می‌روند؟ این مسیر توهین مستقیم به شعور سیاسی مردم است . مردم حق دارند بدانند در این چهار سال در حوزه «اجرا» چه گذشته است.
اینکه یک ملت دلیر و شجاع را که حماسه‌ها در تاریخ ایران و جهان آفریده و پشت ابرقدرت‌ها را در منطقه به خاک مالیده، بترسانند چقدر با عقلانیت سیاسی و حفظ اقتدار ملی و صیانت از امنیت ملی سازگار است؟
اینکه دست خود را رو کنند و اشکالات برجام را که ناشی از ترس آنها از یک سو و اعتماد به دشمن از سویی دیگر است، رونمایی نمایند واقعا از دستاوردهای مناظره دوم است؟
فرار از پاسخگویی و ایجاد حاشیه و منحرف کردن افکار عمومی از نقدهای مشفقانه‌ای که بی‌پاسخ مانده ، رای‌ساز نیست.
در حالی که یک ایرانی در 5 قاره جهان قادر نیست یک دلار را در شبکه بانکی چنج کند، در حالی که پول‌های ما در خارج هنوز بلوکه است و پول نفت را نمی‌توانیم به داخل بیاوریم، صادرکنندگان و واردکنندگان هنوز درگیر تحریم‌های بانکی هستند ، بیایند به دوربین نگاه کنند و بگویند تحریم‌ها برداشته شده است، کدام صورت مسئله از ده‌ها مشکلی که مردم در حوزه معیشت خود با آن روبه‌رو هستند را حل می کند؟
آقای روحانی می‌گوید فروش نفت را پس از برجام به دو برابر افزایش دادیم . درآمد حاصل از فروش نفت در طول 4 سال گذشته چه تفاوتی با دولت گذشته داشته است؟ آیا فکر نمی‌کنند رقم این فروش روزی رونمایی می‌شود؟
این که سوئیفت باز است اما پول نفت را نمی‌توانید بیاورید، این که نفت می‌فروشید فقط کالا می توانید بیاوری، آنهم کالاهایی که جزء تحریم‌ها نباشد، هنر برجام است. این چه افتخاری است که برجام را تقدیس کنید در حد یک آرامگاه مقدس که هیچ مرض اقتصادی را شفا نمی‌دهد چه نفعی می‌برید و چه نانی بر سر سفره مردم می‌آید؟
شایسته نیست با سوزن‌بانی رسانه‌های داخلی و خارجی، در طرح موضوع دوگانه کارآمدی و ناکارآمدی در میان مردم، اخلال صورت گیرد . آقایان روحانی و جهانگیری نباید با این رسانه‌ها همگرایی کنند .
مشروعیت مردمی آنها در حضور در رقابت‌ها زیر سوال می رود.
این ظلم را برخود و طرفدارانشان نپسندند.
