سرویس فرهنگ و هنر مشرق - «آلترناتیو خبری» این عبارتی است که لسآنجلس تایمز درباره شبکه خبری 24 ساعته انگلیسی زبان «پرس تیوی» به کار برده بود. این به معنای این بود که قرار است در فضای رسانهای و خبری جهان شاهد یک تغییر باشیم. تغییری که باز هم قرار بود یکسوی آن جمهوری اسلامی ایران باشد. این تغییرات با هدف انتشار واقعیات آنگونه که هست آغاز شد و این شبکه با ورود خود به عالم رسانه بر آن بود تا انحصار رسانهای غرب را برهم بزند و موازنه قدرت در عرصه رسانه را به سمت ایران تغییر دهد.
هیچکس باور نمیکرد که پایگاه اینترنتی یک شبکه خبری انگلیسی زبان متعلق به کشوری در غرب آسیا، آن هم پیش از آغاز به کار رسمی شبکه متبوعاش، چند میلیون بازدیدکننده داشته باشد اما منابع آمریکایی این رقم را تایید کردند و بر آن صحه گذاشتند و این گواهی بود بر این که هرصدایی که منادی آزادی و حقوق بشر واقعی باشد ولو اندک شنیده خواهد شد و توجهها را به خود جلب خواهد کرد.
کمکم «پرستیوی» جای خود را در میان رسانههای انگلیسی زبان باز میکرد و به تعبیری در میان غولهای رسانهای جهان که با دلارهای نفتی تغذیه میشدند برای خود جا باز کرده و دیده میشد. این آغاز جدیترین چالش رسانهای میان غرب با جمهوری اسلامی بود و همین سبب شد تا دستهای پشت پرده برای ساقط کردن حرکت این رسانه نوظهور به کار افتد. زمان زیادی طول نکشید. بهانه برای تعطیل کردن «پرس تیوی» پیدا شد. سازمان نظارت بر رسانههای بریتانیا (آفکام) به بهانهای باور نکردنی مانند پخش یک مستند که تمام شبکههای خبری جهان جزو برنامههایشان است درخواست لغو مجوز فعالیت این شبکه خبری در انگلستان را صادر کرد و با وضع کردن جریمههای سنگین پخش برنامههای «پرس تیوی» را از روی ماهواره اِسکای مانع شد. اما این پایان ماجرا نبود.
هنگامی که پخش برنامههای این شبکه خبری قطع شد طبق آمار تنها 75 میلیون بازدید از طریق وب سایت شبکه در زمان قطع صورت گرفت و این یعنی این شبکه کار خود را کرده است. شبکهای که به تعبیر گاردین چالشی برای شبکه سلطنتی بریتانیا «بیبیسی» بود اکنون توانسته بود توجه مخاطبان انگلیسی زبان را که به دنبال شنیدن صدایی متفاوت از جهان بودند را به خود جلب کند.
اما اکنون که یک دهه از فعالیت این شبکه خبری تمام وقت میگذرد شاهد آنیم که پرس تی وی توانسته است در بازی قدرتهای رسانهای جهان موقعیت خوبی برای خود دست و پا کرده و کفه ترازوی قدرت را به سمت خود بچرخاند و با انعکاس و پوشش اخباری که معمولا در رسانههای جهان به آنها اشاره نمیشد توجه مخاطبان را به سوی خود معطوف کند.
یکی از ویژگیهای این شبکه خبری توجه به اخبار منطقهای به خصوص در غرب آسیا است. غربی آسیایی که برای اغلب کشورهای غربی هزینهساز بوده و ملتها دوست دارند بدانند دولتهایشان در این منطقه از جهان به چه فعالیتی مشغول هستند که چنین مخارجی از محل مالیاتهای آنها روی دستشان گذاشته میشود. پوشش خبری رویدادهای عراق، افغانستان، سوریه و نفوذ تروریسم در این منطقه و کشیده شدن آن به اروپا یکی از برگ برندههای این شبکه خبری بود که سایر شبکههای خبری از آن بیبهره بودند یا اگر پوششی در این راستا میدادند با توجه به سیاستهای غرب بود و از این حیث روایتی متفاوت و مطابق با آنچه در حال روی دادن است برای هر مخاطبی میتواند جذاب و جلب توجه کننده باشد.
دیگر وجه تمایز این شبکه خبری انگلیسیزبان نشان دادن تصویری از درون ایران است. کشوری که بارها از سوی سران کشورهای غربی به عنوان محور شرارت خوانده شده اکنون تصاویری از آن به جهان مخابره میشود که عکس چنین ادعاهایی را نشان میدهد و نه تنها محور شرارت نیست بلکه خود از محورهای مبارزه با شر در غرب آسیا است. همچنین ارائه تصویری صحیح و بدون اعوجاج از مسلمین دیگر مزیتی است که این شبکه از آن خود ساخت، زیرا وقتی از شهروندان خارجی پیرامون واژه اسلام سوال پرسیده میشود بیدرنگ به یاد عبارت تروریسم و خشونت میافتادند اما «پرس تیوی» توانست تصویری از آنچه باید واقعیت خواند به مخاطبان خود نشان دهد.
حال که ده سال از فعالیت این شبکه خبری در سطح بالای رسانههای جهان میگذرد باید با برنامهریزی صحیح و ترسیم افقهای دروتر نسبت به نشر گفتمان مطلوب جمهوری اسلامی که همانا دفاع از مظلوم و مبارزه با ظالم است فکر کرد و به استمرار روزآمدی و همگامی با پیشرفتهای تکنولوژیک خبر و اطلاع رسانی و نیز تداوم پیشرفت و تعالی هر چه بیشتر محتوا و پیام در این رسانه اندیشید و اهتمام ورزید تا بتوان از این طریق هر روز بیشتر از پیش, سیطره اندیشه ناب ایران حقیقت مدار, عدالتخواه و مترقی را در گستره ای به پهنای جهان وسعت داد.
سیف الله نجاریان