به گزارش مشرق، «وحید حاجی پور» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:

بازنشستگان نفت نگرانند؛ نگران از آینده سرمایه‌های خود در صندوق بازنشستگی صنعت نفت. با وجود اینکه این نهاد به شفافیت حساب‌های مالی خود می‌نازد ولی بازنشستگان نگران هستند و حتی نامه‌های اعتراض‌آمیز می‌نویسند. اعتراض می‌شود که مشخص نیست در این صندوق چه می‌گذرد و مدیران شرکت‌های زیرمجموعه چگونه تعیین می‌شوند؟

چگونه شرکت‌های زیرمجموعه این شرکت یا منحل شده یا با ضررهای هنگفتی دست و پنجه نرم می‌کنند. هنوز کسی نمی‌داند چه اتفاقی در صندوق‌های نفت رخ می‌دهد ولی نگاهی به روند فعالیت‌های انجام شده نشان می‌دهد وضعیت خراب‌تر از آن چیزی است که بازنشستگان فکر می‌کنند.

انتصاب‌های عجیب و بده‌بستانی از یک سو و سراشیبی این صندوق از سوی دیگر شرایط را نگران‌کننده کرده است. تصمیم‌های خاصی که گرفته می‌شوند یا گرفته نمی‌شوند با سرمایه‌های این صندوق بازی بدی را آغاز کرده‌اند و در این میان مسئولان صندوق سکوت کرده و به هیچ سؤالی پاسخ نمی‌دهند.

پس از افشای ماجرای ۵۰ میلیارد تومانی که سود سپرده آن به حساب‌های خاص واریز می‌شد، حساسیت‌ها روی صندوق‌ها بیشتر شده است و صورت‌های مالی در تیررس بررسی قرار گرفتند، به عنوان نمونه شرکت تأسیسات دریایی که سهام عمده آن متعلق به صندوق‌هاست و مدیریت آن بر عهده ابوالقاسم رحمانی - یکی از نمایندگان تازه استخدام شده - است در وضعیت بسیار بدی به سر می‌برد. این شرکت در سه سال اخیر با زیان خالص بیش از ۱۰۰ میلیاردی مواجه بوده است.

زیان عملیاتی شرکت مذکور در سال‌های یادشده به ترتیب ۱/۹ میلیارد تومان، ۳/۳۹‌میلیارد تومان و ۷۲ میلیارد تومان اعلام شده است.

درباره شرکت مایع‌سازی گاز ایران یا همان ایران ال‌ان‌جی، ۵/۲ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری شده ولی پنج سال است که به‌طور کامل به حال خود رها شده است و صندوق‌های بازنشستگی نفت حاضر به فروش یا تکمیل آن نیستند. زیان انباشته این پروژه نیمه‌کاره به کنار اما پرسش اصلی این است دلیل بی‌تفاوتی به سرمایه بازنشستگان صنعت نفت چیست؟ ۵۱ درصد سهام این پروژه متعلق به صندوق بازنشستگی نفت است و هیچ تعهدی گویا برای احیای پول بازنشستگان وجود ندارد.

صندوق بازنشستگی نفت باید روشن سازد طی چهار سال اخیر چه بیلان کاری در حوزه مالی داشته است و در ماجراهای خرید و فروش سهام چه سود و ضرری به بازنشستگان تقدیم کرده است. چرا امکان نظارت دقیق از سوی بازنشستگان وجود ندارد و در حوزه شرکت‌های تراستی مانند شرکتIST  که معتقد است آنها را منحل کرده چه صورتحساب مالی وجود دارد.

صندوق بازنشستگی نفت که رئیس آن، از دوستان صمیمی وزیر نفت است و به اصرار زنگنه پذیرفته تا یک سال دیگر در این نهاد بماند، چرا مدیران بازنشسته نزدیک به زنگنه را با حقوق‌های خاص به مدیریت شرکت‌های زیرمجموعه درآورده است؟

کارکنان صنعت نفت اما معتقدند چیزی از صندوق‌ها و سرمایه باقی نمانده است که نیاز به مدیریت داشته باشند که چنین ذهنیتی برای تصمیم‌سازان باید سخت باشد ولی شاهد آنیم که اتفاق خاصی در حوزه شفاف‌سازی رخ نمی‌دهد. هرچند شفاف‌سازی از سوی این نهاد اشاره به کلی‌گویی‌ها و چند تراز مالی دارد اما آنچه پیداست اینکه مسئولان این صندوق در قبال حواشی و عملکرد خود حاضر به پاسخگویی نیستند یا با بازنشستگان سر میز مباحث نمی‌نشینند.

یکی از مهم‌ترین ابهامات موجود درباره تصمیمات این صندوق، معامله بورسی است که پای هلدینگ خلیج‌فارس را به میان آورده که خود حدیث مفصلی است از این مجمل. بررسی‌ها نشان می‌دهد بخش قابل توجهی از سرمایه بازنشستگان در این معاملات از بین رفته و این همان جایی است که کسی دوست ندارد درباره آن اظهار نظر کند.

از آنجا که سازمان بازرسی کل کشور وارد پرونده صندوق‌های بازنشستگی شده و طی یک سال اخیر دو مدیر اصلی آن برکنار شدند، باید به نهادهای نظارتی هشدار داد در صورت بروز حواشی بیشتر، بخشی از سرمایه کشور تلف خواهد شد، بنابراین توصیه می‌شود نهادهای نظارتی با تمام قوا به این صندوق ورود کنند و حساب‌های مالی و صورت‌های آن را مورد بررسی دقیق قرار دهند.