به گزارش مشرق، «سید رضا میرطاهر» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
امریکا به عنوان یکی از قدرت‌های هسته‌ای اصلی جهان، برنامه‌های گسترده‌ای را برای نوسازی و توسعه هر چه بیشتر زرادخانه هسته‌ای خود در دست اجرا دارد. وزارت دفاع امریکا (پنتاگون) اوایل شهریور ۱۳۹۶ از نوسازی سامانه فرسوده موشک‌های قاره‌پیمای هسته‌ای این کشور خبر داد. هزینه نهایی این برنامه نوسازی، ۶۲میلیارد دلار تخمین زده شده است.
در واقع، با وجود اقدامات بین‌المللی برای کاهش زرادخانه‌های هسته‌ای به ویژه پیمان ان‌پی‌تی که به‌منظور کاهش و در نهایت انهدام تسلیحات هسته‌ای تصویب و به‌اجرا درآمده، امریکا کماکان مصمم به حفظ زرادخانه هسته‌ای خود است.
دفتر بودجه کنگره امریکا برآورد کرده است که اجرای این برنامه‌های نوسازی زرادخانه‌های هسته‌ای تا سال ۲۰۲۳ میلادی، هزینه‌ای ۳۵۵ میلیارد دلاری در پی خواهد داشت و این هزینه صرفاً مربوط به شروع کار نوسازی است، به طوری که انتظار می‌رود به‌کارگیری مجموعه سه‌گانه نوسازی شده نیروی هسته‌ای امریکا در طول ۳۰ سال آینده، هزینه‌ای یک تریلیون دلاری داشته باشد.
این اقدام به ویژه به بهانه روند نوسازی هسته‌ای در کشورهای رقیب یا خصم امریکا به ویژه روسیه و چین صورت می‌گیرد که هر دوی آنها به‌خصوص روسیه بودجه قابل توجهی را برای بازسازی نیروی هسته‌ای استراتژیک خود اختصاص داده‌اند. با این حال امریکا در مقایسه با روسیه، برنامه بسیار گسترده‌ای را برای نوسازی هسته‌ای در نظر گرفته است. مقامات ارشد پنتاگون مدعی هستند یک نیروی هسته‌ای قوی بازدارنده برای امنیت ملی امریکا از ضرورت کامل برخوردار بوده و این مهم‌ترین اولویت وزارت دفاع امریکاست. این در حالی است که دولت جدید رویکرد متفاوتی را در پیش گرفته است.
سیاست هسته‌ای دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری امریکا مبتنی بر اصل عدم‌توازن هسته‌ای است که با اصل «برابری هسته‌ای»Nucear Parity که در جریان جنگ سرد، اتحاد جماهیر شوروی و امریکا آن را به مثابه بهترین راه برای تضمین صلح پذیرفتند، در تعارض کامل قرار دارد. از نگاه روس‌ها، برتری هسته‌ای مورد ادعای ترامپ بیشتر امری تخیلی است.
اساساً دولت ترامپ رویکردی فعال در زمینه زرادخانه هسته‌ای و استراتژی هسته‌ای امریکا اتخاذ کرده است، کما اینکه بر ادامه اتخاذ استراتژی ضربه نخست هسته‌ای به عنوان یک گزینه حیاتی تأکید دارد که به معنای باقی ماندن کابوس حملات هسته‌ای در جهان و تهدیدی آشکار علیه دیگر کشورهای جهان به ویژه قدرت‌های هسته‌ای مانند روسیه و چین تلقی می‌شود. دولت امریکا به طور آشکار دیگر کشورها را تهدید کرده که قادر است به بهانه دفاع از امنیت ملی خود یا متحدانش اقدام به حمله پیشدستانه هسته‌ای کند.
نوسازی هسته‌ای امریکا از دیدگاه سران این کشور با توجه به بحران شبه‌جزیره کره از ضرورت بیشتری برخوردار شده است. با توجه به آزمایش بمب هیدروژنی توسط کره‌شمالی در روز یک‌شنبه ۱۲ شهریور، که تحولی ماهوی و قابل توجه در مسیر هسته‌ای شدن این کشور شرق آسیا محسوب می‌شود، این مسئله می‌تواند بهانه‌ای جدید در اختیار ترامپ قرار دهد تا با ادعای خنثی کردن تهدیدات هسته‌ای پیونگ یانگ و ایجاد بازدارندگی قاطع و تعیین‌کننده در مقابل تهدیدات هسته‌ای کره‌شمالی، به روند نوسازی تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی و استراتژیک ایالات متحده سرعت بخشد.
شاهد آن هستیم که موضع ترامپ در قبال آزمایش هسته‌ای کره‌شمالی، مبتنی بر اقدام متقابل و آمادگی استفاده از «تمام توان هسته‌ای» در برابر پیونگ یانگ و نیز اعمال تحریم‌های بیشتر علیه این کشور است.
در واقع واشنگتن موضع واکنش قاطع و حتی حمله پیشدستانه را در صدر اولویت‌های نظامی خود در قبال کره‌شمالی قرار داده است. این در حالی است که قدرت‌های هسته‌ای رقیب امریکا خط‌مشی متفاوتی در این زمینه دارند، کمااینکه در دکترین نظامی فعلی روسیه، استفاده از سلاح‌های هسته‌ای برای جلوگیری از حملاتی که موجودیت این کشور را هدف حمله قرار می‌دهند، در نظر گرفته شده است.
چین نیز اعلام کرده اقدام به حمله پیشدستانه هسته‌ای نخواهد کرد و صرفاً هنگامی که مورد حمله قرار بگیرد، از این تسلیحات استفاده خواهد کرد.
