پرده اول؛ اصغر همت در نشست اصحاب فرهنگ و هنر با شهردار کنونی تهران:«اگر شهرداری درست عمل می‌کرد 290 میلیارد را برای احداث سالنی در جنوبی‌ترین نقطه شهر دور نمی‌ریخت و با آن پول کارهای زیادی می‌توانستیم انجام دهیم.»

پرده دوم؛ اصغر همت در مراسم تجلیل از خدمات فرهنگی و هنری شهردار سابق تهران و پیش از اهدای نشان ویژه خانه تئاتر ایران به دکتر قالیباف:«این نشان برای مجموعه خانه تئاتر ایران اهمیت ویژه‌ای دارد و آن را به شخص آقای قالیباف به پاس زحمات وی در حوزه فرهنگی اهدا می‌کنیم.»

در پست پیشین در مورد مطالبه گری نوشتم، چون در مورد صحبت های جدید آقای همت در مورد پردیس تئاتر که در منطقه ۱۵ احداث و افتتاح شد نمی توانم سکوت کنم مطالبات یا انتقادات خود را از ایشان که نماینده جامعه تئاتر هستند، مطرح می کنم:

اول، اگر احداث این پردیس درست نبود چرا جلسات همفکری برای ساخت پردیس یا بازدیدهای حین ساخت را به نشان اعتراض ترک نکردید؟
دوم: چرا وقتی قیچی برش ربان افتتاح را در دست گرفتید به جای برش، آن را به نشان اعتراض به زمین نزدید؟ اصلا چرا آن موقع اینقدر خوشحالید؟
سوم: چرا همان زمان ساخت پردیس نگفتید که جنوب تهران حق داشتن امکانات اجرای تئاتر را ندارد و کم کردن فاصله جنوب از شمال تهران اصلا لازم نیست؟
چهارم: احتمالا از سر رودربایسی افتتاح کردید، اشکالی ندارد، خب چرا برای آن کار بیهوده که باعث شده است ۲۹۰ میلیارد پول بی زبان دور ریخته شود، نشان ویژه خانه تئاتر را به قالیباف دادید؟
پنجم: اصلا بیخیال افتتاح و اهدای نشان، واقعا چرا لوح تقدیر را امضا کردی؟ چرا بجای امضا، شکلک خشم را پای لوح نکشیدی و با عصبانیت لوح را پاره نکردی؟
ششم: چرا حرفها و نظرهایت را آن موقع که هنوز پولی دور ریخته نشده بود و چیزی ساخته نشده بود و کرسی عوض نشده بود مطرح نکردی؟
هفتم: واقعا چرا گذاشتی ۲۹۰ میلیارد هدر رود و آن کارهای زیاد به زمین بماند؟ —نتیجه: به نظرم ما نه تنها مطالبه گر نیستیم بلکه انسانهای صادقی هم نیستیم، حالا شما نام این رفتار را هرچه می گذارید مختارید.