به گزارش مشرق، مصرف منیزیم باعث جلوگیری از ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی می شود.
منیزیم به حفظ ریتم عادی قلب کمک می کند. مصرف این ماده معدنی احتمال فیبریلاسیون دهلیزی و آریتمی قلبی را کاهش می دهد.کمبود منیزیم شرایط خطرناکی است، تا حدودی به دلیل این که تشخیص آن تقریبا غیرممکن است. علائم آزاردهنده ای که به طور معمول با دریافت منیزیم به میزان کافی از بین می روند شامل ضعف عضلانی، اسپاسم های عضلانی/گرفتگی های پا، انقباض چشم، احساس سوزن سوزن شدن، خستگی، حالت تهوع، افسردگی، اضطراب، تحریک پذیری، اختلال کمبود توجه و بیش فعالی، آکنه پوستی و اگزما می شوند.
اما آنچه خطر واقعی را ایجاد می کند این است که کمبود منیزیم با چندین بیماری مزمن از جمله بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت نوع ۲، سردردهای میگرنی و پوکی استخوان پیوند خورده است.
کمبود منیزیم و بیماری قلبی
مطالعه ای جدید با حضور ۴۱۴ بیمار مبتلا به بیماری قلبی که کمتر از ۵۰ سال سن داشتند، انجام شد. سطوح منیزیم شرکت کنندگان در این مطالعه اندازه گیری شد و سپس شرایط آنها به مدت دو سال زیر نظر قرار گرفت. پژوهشگران دریافتند میزان حمله قلبی بین افرادی با سطوح کم منیزیم در مقایسه با آنهایی که بیشترین میزان منیزیم را داشتند، هشت برابر بیشتر بوده است.
مطالعه ای دیگر که توسط مرکز مطالعه قلب فرامینگام انجام شد نیز مصرف ناکافی منیزیم را با احتمال بیشتر ابتلا به آترواسکلروز (تصلب شرایین) در افرادی که سابقه مشکل قلبی نداشتند، نشان داد.
افزون بر این، پژوهشگران کره ای نیز طی یک مطالعه دریافتند سطوح کم منیزیم با نرخ بالاتر ابتلا به آترواسکلروز مرتبط بوده است. آنها بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ به بررسی شرایط ۳۴,۵۵۳ شرکت کننده پرداخته و دریافتند که احتمال ابتلا به آترواسکلروز بین افرادی که از سطوح کم منیزیم برخوردار بودند، بیش از دو برابر بیشتر از گروهی بود که از سطوح عادی این ماده معدنی برخوردار بودند.
خبر خوب این است که افزایش مصرف منیزیم به طور قابل توجهی کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی را در پی دارد. حتی افزایش ۵۰ میلی گرمی مصرف منیزیم در روز نشان داده است که کلسیفیکاسیون شریانی را به میزان ۲۲ درصد کاهش داده و این درصد برای گروهی که کمترین میزان مصرف منیزیم را داشتند، در مقایسه با گروهی که بیشترین میزان مصرف را داشتند ۵۸ درصد بود. این ارتباط در زنان قوی‌تر از مردان بود.
از سوی دیگر، منیزیم به حفظ ریتم عادی قلب کمک می کند. مصرف این ماده معدنی احتمال فیبریلاسیون دهلیزی و آریتمی قلبی را کاهش می دهد. نتایج یک مطالعه ارتباط بین مصرف منیزیم بیشتر با کاهش خطر مرگ قلبی ناگهانی را نشان داد.
در مطالعه ای دیگر، مصرف مکمل منیزیم به بهبود نتایج آزمایش های چربی خون و فشار خون در افرادی که این مکمل را دریافت می کردند، نسبت به گروه مصرف کننده دارونما کمک کرد.
کمبود منیزیم و سکته مغزی
بیماری مغزی‌عروقی روندی مشابه را نسبت به سطوح منیزیم نشان داده است. در فوریه ۲۰۱۲ یک تجزیه و تحلیل بزرگ شامل هفت مطالعه که در نشریه American Journal of Clinical Nutrition منتشر شد و در مجموع بیش از ۲۴۱ هزار نفر را شامل می شد، نشان داد که ۱۰۰ میلی گرم منیزیم اضافی در روز خطر سکته مغزی را به میزان ۸ درصد کاهش می دهد.
کمبود منیزیم و دیابت نوع ۲ و پیش دیابت
مطالعه ای که در سال ۲۰۱۴ انجام شد، نشان داد، بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ که به مدت سه ماه ۳۰۰ میلی گرم منیزیم در روز دریافت کرده بودند به طور قابل توجهی کاهش سطوح قند خون ناشتای خود (۱۸۴ میلی گرم در دسی لیتر به ۱۲۵ میلی گرم در دسی لیتر) و دو ساعت پس از خوردن غذا (۲۳۹ میلی گرم در دسی لیتر به ۱۸۹ میلی گرم در دسی لیتر) را تجربه کردند، اما تغییری در گروهی که دارونما دریافت می کردند، مشاهده نشد. سطوح کم منیزیم با تشدید رتینوپاتی دیابتی و نابینایی نیز مرتبط است.
مطالعه ای دیگر در سال ۲۰۱۴ نشان داد، افرادی که به دیابت نیستند نیز در صورت مصرف مکمل منیزیم از اثر محافظتی این ماده معدنی بهره‌مند می شوند. در این مطالعه پژوهشگران دریافتند منیزیم وضعیت متابولیک، حساسیت به انسولین، و فشار خون افرادی با وزن عادی و سطوح انسولین بالا را بهبود بخشیده است. این مساله از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا افراد بسیاری از ابتلا به مقاومت به انسولین و/یا سندرم متابولیک آگاهی ندارند.
کمبود منیزیم و سردردهای میگرنی
در یک مطالعه کوچک که در سال ۲۰۰۷ با حضور ۱۴۰ بیمار مبتلا به میگرن انجام شد، پژوهشگران دریافتند سطوح منیزیم در این افراد نسبت به افراد عادی به طور قابل توجهی کمتر است. هرچه سطوح منیزیم در این بیماران کمتر بود، تکرر میگرن در آنها بیشتر مشاهده شد.
کمبود منیزیم و پوکی استخوان
کمبود منیزیم در نتیجه تشکیل کریستال در سلول های استخوانی به صورت مستقیم در کاهش تراکم معدنی استخوان نقش دارد و همچنین به واسطه کاهش ترشح هورمون پاراتیروئید و همچنین ایجاد کمی التهاب نقشی غیر مستقیم در این زمینه ایفا می کند.
تجزیه و تحلیلی بزرگی که در سال ۲۰۱۶ درباره شرایط ۱,۳۴۹ زن یائسه انجام شد، نشان داد که سطوح کم منیزیم یک عامل خطرآفرین برای ابتلا به پوکی استخوان بوده است.
در کنار مصرف مکمل های خوراکی منیزیم، شما می توانید از روغن منیزیم یا حمام نمک فرنگی اصل نیز برای تامین منیزیم مورد نیاز بدن خود استفاده کنید، زیرا این ماده معدنی به راحتی از طریق پوست جذب می شود. حتی اگر فکر می کنید که با مصرف مغزهای خوراکی، ماهی، گوشت قرمز، سبزیجات برگدار تیره، حبوبات، غلات کامل، و میوه ها به میزان کافی منیزیم دریافت می کنید، برای بهبود سطوح آن می توانید از مکمل نیز استفاده کنید.
منبع: عصر ایران
