به گزارش مشرق، حزب حاکم «عدالت و توسعه» در دوران اخیر با بحران‌های زیادی رو به رو است. بحران اقتصادی، بیکاری، افزایش پی در پی قیمت بنزین و گازوئیل باعث سرخوردگی مردم ترکیه شده است. حس «بس است دیگر» علیه حاکمیت به شعار افکار عمومی تبدیل شده است. حزب حاکم عدالت و توسعه با توجه به این شرایط تصمیم به برگزاری انتخابات اجباری و تحت فشار در 24 ژوئن (سوم تیر) گرفت.
به بحران اقتصادی ترکیه، بحران «حمایت حاکمیت ترکیه از حمله آمریکا به سوریه» اضافه شد. حمایت حزب عدالت و توسعه از آمریکایی که در حامی اصلی تشکیلات «فتح‌الله گولن» و گروه تروریستی پ.ک.ک است و در کودتای 15 جولای 2016 علیه دولت و مردم ترکیه دست داشت، به یک تناقض برای مردم ترکیه تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید:
پس از حمایت اردوغان و دولت ترکیه از آمریکا در حمله به کشورهای مسلمان عراق و لیبی در سال‌های گذشته، حمایت کنونی آن‌ها از حمله آمریکا به سوریه، اردوغان و حزبش را در میان افکار عمومی تحت فشار قرار داده است.
حاکمیت با اعلام انتخابات زودهنگام تلاش می‌کند تا فشارهای موجود علیه اردوغان را کاهش دهد اما واکنش‌ها علیه اقدامات نادرست اردوغان و دولت ترکیه ادامه دارد. حتی افکار عمومی ترکیه سخنان اردوغان در حمایت از آمریکا در حمله به عراق را بازنشر می‌کنند. اردوغان در حمله سال 2003 آمریکا به عراق گفته بود: «دعا می‌کنم که آن دسته از سربازان قهرمان آمریکایی که در عراق می‌جنگند، در کوتاه‌ترین زمان و با کمترین تلفات، پیروزمندانه به کشور خود بازگردند.»
دلایل و توجیه دولتمردان ترکیه در حمایت از آمریکا در حمله به سوریه برای خودشان هم باورپذیر نیست، آن‌ها هر آنچه اردوغان می‌گوید تکرار می‌کنند. اما سوالاتی که در افکار عمومی ترکیه اینگونه است:
آیا در پشت پرده کودتای نافرجام 15 جولای 2016 علیه دولت و مردم ترکیه، آمریکا قرار نداشت؟
آیا حامی اصلی تشکیلات فتح‌الله گولن، آمریکا نیست؟
آیا ارسال پنج هزار کامیون اسلحه به گروه‌های تروریستی پ.ک.ک و پ.ی.د توسط آمریکا انجام نگرفت؟
آیا عامل اصلی ایجاد بحران اقتصادی ترکیه، آمریکا نیست؟
آیا استفاده‌کننده از دادگاه رضا ضراب برای هدف قرار دادن مقامات ترکیه، آمریکا نبود؟
آیا دروغ آمریکا در مورد وجود سلاح‌های شیمیایی در عراق ثابت نشد؟
چرا باید ادعای ثابت نشده‌ی آمریکا در مورد اتهام سلاح‌های شیمیایی در سوریه بی‌درنگ باور کنید؟
این قبیل سؤالات در نزد افکار عمومی زیاد است اما پاسخی به آن‌ها از طرف حاکمیت ترکیه وجود ندارد.
جالب اینجاست که پس از حمایت ترکیه از آمریکا، کنگره این کشور کمک 300 میلیون دلاری دولت آمریکا برای کمک تسلیحاتی به گروه تروریستی پ.ی.د شاخه سوری پ.ک.ک را تصویب کرد.
از طرف دیگر حمایت‌های اردوغان و دولت ترکیه از مداخلات غربی‌ها در سوریه منجر به بی‌اعتمادی ایران و روسیه به این کشور شده است. این اقدام حاکمیت ترکیه به منزله خودزنی در عرصه میدانی سوریه است.
همه کارشناسان در مورد ریزش آرای اردوغان و حزب عدالت و توسعه به وسیله حمایت آن‌ها از آمریکا متفق‌القول هستند. با تحقیقاتی که نهادهای دولتی ترکیه در مورد ریزش آرای حزب عدالت و توسعه در انتخابات آتی ترکیه به خاطر حمایت از آمریکا در بمباران سوریه به عنوان یک کشور مسلمان انجام داده‌اند، میزان این ریزش آرا 2 الی 5 درصد تخمین زده شده است.
از دیگر چالش‌های اردوغان در انتخابات می‌توان به مسئله سکوت در برابر اشغالگری یونان اشاره کرد. یونان سال‌هاست که پیمان لوزان را نقض می‌کند. جزایر متعلق به ترکیه را در دریای مدیترانه اشغال کرده است.
حتی به اشغال هم اکتفا نکرده و پایگاه نظامی در آن جزایر تأسیس می‌کند. فرمانده نیروهای مسلح یونان به پی در پی به این جزایر سفر می‌کند. اما صدایی از اردوغان و دولتش بلند نمی‌شود. این در حالی است که پرچم یونان در 18 جزیره اشغال‌شده به اهتزاز درآمده است و در حال حاضر 13 هزار واحد نظامی و نزدیک به 5 هزار سرباز یونانی در این جزایر مستقر هستند. سکوت و انزوای اردوغان و دولت در قبال این اشغالگری، بی‌تأثیر در ریزش آرای آن‌ها در انتخابات زودهنگام ترکیه نخواهد بود.
