مشرق- امام جعفر صادق علیه‏ السلام فرمودند:

چـون روز قـیامـت شـود، آواز دهـنده‏ ای بانگ برآورد: کجایند کسانی که از دوستان من روی گرداندند (یا آنها را از حقوقشان محروم ساختند، یا آنان را ریشخند کردند)؟

پس، گروهی که در چهره ‏شان گوشتی وجود ندارد، برخیزند؛ گفته شود: اینان کسانی هستند که مؤمنان را آزار دادند و با آنان دشمنی و عناد ورزیدند و به خاطر دینشان ایشان را سخت سرزنش کردند؛ آن گاه فرمان داده شود که آنها را به دوزخ برند.

متن حدیث: 

إذا کانَ یومَ القِیامَةِ نادی مُنادٍ: أینَ الصَّدودُ لِأولِیائی؟ فیَقومُ قَومٌ لَیسَ عَلی وُجوهِهِم لَحمٌ، فیُقالُ: هؤلاءِ الّذینَ‏ آذَوُا المُؤمِنینَ ونَصَبوا لَهُم وعانَدوهُم وعَنَّفوهُم فی دِینِهِم، ثُمَّ یُؤمَرُ بهِم إلی جَهَنَّم.

«اصول کافی، جلد ۲، صفحه ۳۵۱»