به گزارش مشرق، اواسط دی ماه سال ٩١، مدیریت ورزشگاه درفشی‌فر به طور کامل در اختیار باشگاه پرسپولیس قرار گرفت. ورزشگاهی که چند سالی محل تمرین قرمزپوشان تهرانی بود. پیش از پرسپولیسی‌ها ورزشگاه مشخصی در اختیار نداشتند و در هر دوره برای انجام تمریناتشان، زمین چمنی را اجاره می‌کردند تا این که با در اختیار گرفتن درفشی‌فر دیگر رسما باشگاه پرسپولیس صاحب ورزشگاه اختصاصی شد.
ورزشگاه درفشی‌فر دارای امکانات کم نظیری همچون سالن بدنسازی، استخر مجهز، سونا و جکوزی است که برای تمرینات یک تیم فوتبال بسیار ایده‌آل است.
در دوره مدیریت محمد رویانیان تغییرات چشم‌گیری در درفشی‌فر ایجاد شد تا این ورزشگاه مجهز به امکانات لازم برای تمرین پرسپولیس شود. با وجودی که ساخت‌وساز سازهای گوناگون شرایط مناسبی به امکانات زیرساختی درفشی‌فر داده بود اما مدیران وقت فکری به حال وضعیت چمن نکردند تا این که در نهایت در دوره سرمربیگری برانکو، پرسپولیس دیگر نتوانست از این ورزشگاه برای تمرین استفاده کند.
درست در روزهایی که برانکو برای تیمش به دنبال زمین چمن مناسب بود تا تمرینات را در ورزشگاهی مناسب پیگیری کند، در دوره مدیریت طاهری ورزشگاه شهید کاظمی از سوی شهرداری تهران به مدت ۵ سال در اختیار پرسپولیس قرار گرفت. ورزشگاهی که با ایجاد تغییرات جزئی، محل مناسبی برای تمرینات پرسپولیس شد اما با در اختیار گرفتن شهید کاظمی، کم‌کم درفشی‌فر به باد فراموشی سپرده شد.
مدیران پرسپولیس که می‌دانستند ورزشگاه شهید کاظمی را فقط به مدت ۵ سال در اختیار خواهند داشت، اعلام کردند برنامه جامعی برای بازسازی اصولی زمین ورزشگاه درفشی‌فر تدارک دیده‌اند؛ برنامه‌ای که بیشتر در حد چند مناقصه باقی ماند.
این روزها زمین چمن درفشی‌فر به طور کامل تخریب شده و آماده احداث زیرساختهای لازم و کاشت چمن است اما حالا با حضور گرشاسبی به عنوان سرپرست باشگاه پرسپولیس، شاهد تصمیمی عجیب درباره این ورزشگاه هستیم. با وجود این که همه منتظر بودند با اختصاص بودجه‌ای مناسب، مدیران جدید باشگاه، زمین ورزشگاه درفشی‌فر را اصولی و بر اساس متدهای جهانی آماده کنند، حالا خبر رسیده قرار است زمین درفشی‌فر، چمن مصنوعی شود.
به راستی با چه ملاک و معیاری مدیران باشگاه تصمیم گرفتند با صرف هزینه‌های زیاد، ورزشگاهی را که می‌تواند سرمایه سالیان سال این باشگاه باشد، مجهز به چمن مصنوعی کنند که دیگر تیم اصلی نتواند روی زمین آن تمرین کند؟ البته شاید در جواب گفته شود با نصب چمن مصنوعی با کیفیت تیم هم می‌تواند روی آن تمرین کند اما وقتی قرار است در تمام بازی‌ها روی چمن طبیعی بازی کند، با چه استدلالی باید تمریناتش روی چمن مصنوعی باشد؟
نکته حائز اهمیت دیگر این است که بر اساس پیگیری‌ها هزینه‌های نصب چمن مصنوعی با بهترین کیفیت، با هزینه‌های کاشت و زیر سازی چمن طبیعی برابری می‌کند و تنها تفاوت در هزینه نگهداری این دو نوع چمن است. شاید هزینه نگهداری چمن طبیعی به مراتب بیشتر از چمن مصنوعی باشد اما به راستی باشگاه بزرگی همانند پرسپولیس نباید مجموعه ورزشی کاملی مجهز به چمن طبیعی در اختیار داشته باشد؟
اگر برنامه مدیران باشگاه برای نصب چمن مصنوعی در درفشی‌فر اجرایی شود، مطمئنا چند سال بعد و زمانی که شهرداری تهران، ورزشگاه شهید کاظمی را از پرسپولیس پس گرفت، دوباره مدیران باشگاه به دنبال زمین مناسب برای تمرین تیمشان خواهند گشت چرا که با تصمیمی غیر منطقی، سرمایه بزرگ باشگاه را برای تیم اصلی غیر استفاده کرده‌اند.
