به گزارش مشرق، در جلسه مذکور در‌حالی چنین موضوعی مطرح شد که در روزهای گذشته مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال به دفعات برای تامین منابع مالی به نهادهای ذی‌ربط از‌ جمله بانک مرکزی و موسسات مالی مختلف مراجعه کرده اما مشکلی که در این میان وجود دارد این است که بانک مرکزی به ورزش، ارز دولتی پرداخت نمی‌کند و فدراسیون فوتبال برای پرداخت پول کی‌روش و دستیاران او باید از بازار آزاد ارز تهیه کند که این موضوع با توجه به مشکلات اقتصادی و کمبود منابع فدراسیون فوتبال کاری بسیار دشوار و سخت و تا حدود زیادی نشدنی است. به همین دلیل فدراسیون‌نشینان برای تمدید قرارداد کی‌روش و پرداخت مبلغ قرارداد او، با مشکل جدی‌ای مواجه هستند و ممکن است پس‌لرزه‌های بحران ارزی کشور، گریبان‌ فوتبال و تیم ملی را بگیرد و درنهایت کار به جدایی کی‌روش کشیده شود.

 ماندن کی‌روش به چه قیمتی؟

درست است که در آستانه جام ملت‌های آسیا ثبات در کادرفنی امری حیاتی و مهم به‌شمار می‌رود و درست است که شاکله تیم ملی در حال حاضر روی افکار و خواسته‌های کارلوس کی‌روش استوار بوده و به‌واسطه وی در اردوی تیم ملی یک فضای منظم به وجود آمده است؛ اما این سوال پیش می‌آید که کی‌روش به چه قیمتی باید بماند و آیا مربی خارجی با کیفیت ولی ارزان‌تر وجود ندارد؟

در همین‌جا اشاره می‌کنیم که خودمان هم قبول داریم هر چیزی جای خودش را دارد؛ مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم و گرانی ارز و بحران‌های حاصل از آن در یک‌ سو، ورزشی که موجب نشاط اجتماعی و بعضا بالا رفتن اتحاد ملی می‌شود نیز در سوی دیگر! ولی باز هم این دلیل نمی‌شود این سوال را مطرح نکنیم که کی‌روش به چه قیمتی باید در تیم ملی بماند و اینکه با کدام دستاورد؟ قهرمانی‌های گذشته‌اش با تیم ملی در جام ملت‌ها یا نتایج درخشان و صعودی که با وی به دور حذفی جام جهانی داشتیم؟ آیا دستاوردهای صوری مانند بی‌شکست ماندن یا گل نخوردن در یک بازه زمانی خاص یا صدرنشینی رنکینگ فیفا در بین تیم‌های آسیایی می‌تواند تحت هر شرایطی این مربی را با رقمی هنگفت حفظ کند؟ هرچند که چنین موفقیت‌هایی اگر هرگز برای تیم ملی، هوادارانش و فدراسیون فوتبال آب نداشت، برای کی‌روش نان داشت و او را در هفت سال با همه دعواها، بی‌اخلاقی‌ها، ناهنجاری‌ها و... در تیم ملی فوتبال ایران ماندگار کرد.

 تعجب از رفتار مسئولان فدراسیون!

همه این اتفاقات در حالی رخ داده که در روزهای اخیر شاهد رفتاری عجیب از مسئولان فدراسیون فوتبال هستیم. گویی آنها از مشکلات مردم و دغدغه‌های مردم بی‌خبر هستند! اسلامیان، نایب‌رئیس فدراسیون فوتبال در حالی از برآورد هزینه 40 میلیاردی و مقایسه آن با شادی 80 میلیون نفری صحبت می‌کند که انگار همه مشکلات جامعه حل شده است و فقط قهرمانی تیم ملی در جام ملت‌های آسیا باقی مانده است! او حتی پای رئیس‌جمهور را هم به این قضیه باز کرده و از وی تقاضای کمک می‌کند! «من به شخصه از دکتر روحانی که می‌دانم خودش به فوتبال علاقه‌مند است تقاضا می‌کنم به حمایت از تیم ملی ورود کند و برای حل این مشکل پا جلو بگذارد. ما برای نگه داشتن کی‌روش به ورود رئیس‌جمهور نیاز داریم.»

 یک علامت تعجب بزرگ!

از سوی دیگر ممبینی، عضو هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال می‌گوید: «دولت برای کالاهای اساسی، ارز با نرخ 4200 تومان را در‌نظر گرفته ولی در بخش‌های فرهنگی و ورزشی این موضوع لحاظ نشده و این نشان می‌دهد تیم اقتصادی دولت همه جوانب را د‌رنظر نگرفته است. قطعا اگر با این شرایط ارز بخواهیم به یک مربی خارجی مثل کی‌روش پول بدهیم باید به قیمت چهار برابر پول خودمان بودجه تامین کنیم. طبعا باید دولت این مسائل را درنظر بگیرد و وقتی آنها می‌دانند فوتبال یک ورزش نشاط‌آور در جامعه است و تاثیر مستقیم در رفتارهای مردم دارد باید برایش تدابیری نیز اندیشیده شود. اگر یک مربی خارجی خوب به کشورمان می‌آوریم یا بازیکن خوبی وارد ایران می‌شود باید برای پرداخت مطالبات یا تامین هزینه‌هایش از طرف دولت راهکار داشته باشیم وگرنه شما مطمئن باشید با این شرایط در مسابقات بین‌المللی دچار مشکل خواهیم شد.» در قبال این اظهارات آن هم در این وضعیت جامعه فقط می‌توانیم یک علامت تعجب بزرگ بگذاریم و اینجا این بحث را ببندیم!

 عابدینی: چرا فقط کی‌روش؟!

بر همین اساس به سراغ امیر عابدینی رفتیم و درباره موضع اخیر مسئولان فدراسیون فوتبال دقایقی با وی همکلام شدیم؛ اعزام بیشتر رشته‌های ورزشی لغو شده است، دلار برای همه مردم گران است و اوضاع اقتصادی خوب نیست. عابدینی در این مورد گفت: «الان دولت در شرایطی هست که می‌تواند ارز تامین کند و مشکلی از این لحاظ نیست اما اولویت‌های دولت فعلا بحث ارزاق عمومی مردم، دارو و درمان، بهداشت و سلامت، خدمات اجتماعی و تولید صنایع کوچک است. ما در شرایط بد اقتصادی و در بحران هستیم. این یک بحث است. بحث دیگر اینکه فوتبال به‌عنوان یک هنجار اجتماعی آن‌هم از نوع زیبایش در کجای اولویت‌ها قرار دارد. اگر اولویت اول نیست، اولویت سوم هست؟ بحث دیگر اینکه کی‌روش چه کار می‌تواند انجام دهد که مربیان دیگر نمی‌توانند انجام دهند؟ حالا سوال من این هست که اگر ارز مورد نیاز تامین شود و در اختیار کی‌روش قرار بگیرد -یعنی از کاسه ملتی که در فشار شدید اقتصادی هستند به این مربی پرداخت شود- آن زمان فدراسیون فوتبال چه قولی به مردم می‌دهد؟ و اگر این قول اجرایی نشود، چه کسی پاسخگوست؟»

 چرا جوسازی؟! پول کی‌روش را با لابی از دولت می‌گیرند!

عابدینی ادامه داد: «خوب است آقایانی که راه افتاده و ادعا می‌کنند باید برای ماندن کی‌روش کمک کرد، فقط در یک سال گذشته تا این اندازه تحول ایجاد شده است، چون همین آقایان تا پارسال قاطعانه می‌گفتند کی‌روش باید برود و امروز می‌گویند باید بماند. حتما تحول فنی و سیستماتیک در وجود او دیده‌اند که موفقیت فوتبال‌مان را وابسته به بقای وی می‌دانند. در غیر این صورت این یک نظریه عجیب و جدید است و باید دید از کجا نشأت می‌گیرد!

به هرحال از فدراسیون فوتبال بر‌می‌آید با لابی که با دولت دارد مشکل ارزی کی‌روش را حل کند اما اینکه چرا با جوسازی می‌خواهند این کار را انجام دهند برایم جالب است و اینکه ضرورت این کار چقدر است؟ اگر این ضرورت وجود دارد یک قول بدهند که مثلا مانند والیبال می‌درخشیم اما اگر قرار است در همان مراحل ابتدایی بگوییم خداحافظ، برای چه این اندازه هزینه کنیم؟ مگر دوره قبل این همه هزینه کردیم چه شد؟ این‌بار بچه‌های امید را با مربی داخلی بفرستیم، شاید بهتر هم نتیجه بگیرند و کسی هم از آنها توقعی ندارد!»

منبع:‌ فرهیختگان