به گزارش مشرق، سعید جلیلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در مراسم افتتاحیه کنگره ملی «مصطفای شهید با گفتمان جوان مومن انقلابی» و هفتمین سالگرد شهید مصطفی احمدی روشن در دانشگاه صنعتی شریف گفت: بزرگداشت شهدای هسته ای  در هفته پژوهش از آن رو اهمیت دارد که این شهیدان اجازه ندادند کسانی برای ملت ما محدودیت پژوهش ایجاد کنند. شهدای هسته ای از آن رو بزرگ هستند که غرب را بزرگ نمی‌دانستند تا برای خواست غربی که مرکز عالم نیست کسانی نروند و کشور را از ۲۳ حق تحقیق و توسعه کشور محروم کنند.

وی با بیان اینکه امروز راه و آرمان شهدای هسته ای به بار نشسته است، تصریح کرد: کسانی که می‌گفتند بدون کدخدا دیپلماسی پیش نمی‌رود و به این خاطر توافقی شد که در آن دانشمندان ما از تحقیق و توسعه در ۲۳ موضوع منع و محروم شدند. امروز می‌گویند به آمریکا نمی‌شود اعتماد کرد. همه چیز را در آمریکا متمرکز نکنیم.

بیشتر بخوانید:

جلیلی: کامیونداران سربازان خط مقدم هستند

چرا دولت از طرح‌های شفافیت زا استقبال نکرد؟ +فیلم

حفظ برجام با جیب ملّت ایران خوابی است که برای اروپا تعبیر نخواهد شد

جلیلی با بیان اینکه برخی‌ها می‌گویند باید قدرت کنشگری را بالا برد، اظهار داشت:

 کار دیپلماسی آن است که بسترها را برای کنشگری فراهم کند و ارتقاء دهد نه اینکه آنها را برچیند. بالا رفتن قدرت کنشگری یک ملت آن است که توافقی نشود که در آن حق تحقیق و توسعه گرفته شود.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: می‌گویند رعایت حقوق بشر ضرورت ادامه حیات کشور است؛ بسیار خوب. آیا دانش تحقیق و توسعه حق یک ملت هست یا نه ؟ چرا باید صد حق مسلم کشور نادیده گرفته شود. خوشبختانه امروز به این امر رسیده اند که غرب تمام دنیا نیست. پس هفت ماه کشور را معطل چند کشور غربی نکنید که آیا SPV را ثبت خواهند کرد یا نه. اگر خوشبختانه به این باور رسیده اید که غرب تمام دنیا نیست پس نگویید به خاطر بهانه‌گیری چند کشور فلان کنوانسیون را باید پذیرفت.

وی افزود: اگر صادقانه می‌گویید غرب تمام دنیا نیست پس نامه ننویسید که فلان کشور دست چندم اروپایی می‌خواهد رییس شورای امنیت شود و فلان کنوانسیون دیگر را هم بپذیرید. اگر صادقانه باور دارید غرب همه عالم نیست مترسک هایی که از غرب بلند کرده اید به زمین بگذارید.

جلیلی با بیان اینکه دنیای غرب بداند ملت ما چهل سال است این باور را پیدا کرده است که غرب همه عالم نیست و آمریکا که سردمدار غرب است هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، تصریح کرد: امروز هم خوشبختانه خوش باورترین افراد به غرب هم تازه به این نتیجه رسیده اند که غرب تمام دنیا نیست.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، یکی از مهم ترین سرمایه های کشور را تجربه ملی دانست و گفت: تنها بهره برجام تجربه آن است؛ العقل حفظ التجارب. نمی‌توان و نباید اجازه داد کسانی با اخلال در حافظه ملی تجارب ملی را هم پاک کنند. اگر عقل حافظ تجارب است، جریانی که بر تکرار اشتباه اصرار دارد قبل از هرچیز او دارای مشکل است.

جلیلی افزود: اگر ملتی حافظه ملی و تجارب ملی خود را بکار نگیرد و اگر کسانی بخواهند حافظه ملی و تجارب ملی ملتی را هم چون منابع دیگر ملی یک کشور پاک کنند آنگاه ملت باید هم چوب ندانم‌کاری و ذوق‌زدگی‌های آن روز آنها را بخورد و هم پیاز اشک آور تحلیل‌های متناقض امروز آن ها را.

وی ادامه داد: امروز برخی‌ها، طوری می‌گویند «مگر دنیا یعنی آمریکا ؟» که انگار دیگران می‌گفتند بدون کدخدا هر دیپلماسی محکوم به شکست است. طوری می‌گویند همه نگاهمان را در آمریکا متمرکز نکنیم که انگار دیگران می‌گفتند آب خوردن روی میز به مذاکره با آمریکا بستگی دارد.

مسئول سابق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای با بیان اینکه تا دیروز تئوری‌هایی می‌دادند که فرجام آن شکست است، گفت: امروز شکست های خود را تئوریزه می‌کنند. کسانی میخواهند در کنار سایر سرمایه هایی که با برجام کنار رفت تنها بهره برجام را که تجربه آن بود مثل سایر سرمایه ها پاک کنند.

جلیلی تصریح کرد: اگر نماد کلید نتوانست مشکلات این کشور را حل کند نماد «نعل وارونه» هرگز نخواهد توانست. زمانی نعل وارونه زده می‌شد و واقعیت هایی مثل شکست پذیر بودن آمریکا و قابل اعتماد نبودن آمریکا را نمی‌دیدند اما شعار واقع‌بینی می‌دادند. امروز، هم آمریکا شکست اخلاقی خورده است و هم کسانی که چشم بر اشتباهات خود می‌بندند و اصرار غلط بر اشتباهات گذشته خود دارند.

وی افزود: امروز برای ملتی که الگوی مقاومت در جهان است به جای آنکه دیپلماسی در تراز انقلاب اسلامی را ارائه کنند الگوی عده‌ای، از آمریکا و اروپا به الگوی قطر رسیده است. این افراد اگر باور دارند مزیت جمهوری اسلامی مردم‌سالاری دینی و قدرت مردمی آن است آیا «قطر» باید الگوی دیپلماسی آن باشد؟ امروز روز دفاع ملی برای جمع‌بندی برخی تجارب نافرجام است؛ آیا امضای کری تضمین بود یا نه؟ آیا باغ گل بی برجام بار دارد یا نه؟ آیا برجام آفتاب تابان است یا چراغ خاموش؟ کدام معامله عاقلانه ای وجود دارد که یک طرف به تمامی تعهدات خود پایبند باشد اما طرف دیگر زیر توافق بزند؟