به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، سال ۱۹۸۲ میلادی، ارتش «رژیم صهیونیستی» به دنبال بهانه ای واهی و در حقیقت برای پاک سازی «لبنان» از وجود «فدائیان فلسطینی» و برقراری موازنه ی قوای منطقه ای با «نیروهای وفادار به انقلاب اسلامی» (که به دنبال پیروزی های جمهوری اسلامی در جبهه های جنگ علیه «رژیم بعثی صدام» دست بالایی در منطقه پیدا کرده بودند) به خاک لبنان تجاوز کرد و در مدت کوتاهی، خود را به پایتخت این کشور «بیروت» و حتی منطقه ی استراتژیک «بقاع» رساند. این اشغال گری وقیحانه و بی پروا، به اتحادی بی سابقه میان نیروهای مقاومت اسلامی شیعه و ائتلاف مستحکم آنان با «ایران اسلامی» منجر شد و در این بزنگاه تاریخی، جنبشِ موسوم به «حزب اللهِ مقاومتِ اسلامی لبنان» متولد شد.

«حزب اللهِ مقاومتِ اسلامی لبنان» که ما امروز آن را به نام «حزب الله» می شناسیم، طی ۱۸ سال آینده، نبردی فرسایشی و نامتقارن را با اشغالگرانِ صهیونیست آغاز کرد که در مرحله ی نخست، به عقب نشینی آنان از پایتختِ لبنان تا رودخانه ی «لیطانی» و در مرحله بعد به آزادی تمامی خاک کشور(به استثنای «مزارع شبعا» و چند ارتفاع استراتژیک دیگر) در سال ۲۰۰۰ میلادی منجر شد. در طول سال های مقاومت، «حزب الله لبنان» تمامی مناطق موسوم به «جنوب لبنان» را به خطِ مقدمِ نبردی تبدیل کرد که صهیونیست ها را جان به لب کرده و با گرفتن تلفات سنگین از اشغال گران، سیاستمدارانِ مستقر در «تل آویو» را برای تعیین تکلیف «جبهه ی شمالی»، به جان هم می انداخت. در تمام این سال های پرشور و حماسه، منطقه ای در جنوب لبنان، موسوم به «اقلیم التفاح» از مهم ترین و صعب ترین جبهه های نبرد به شمار می رفت. این تپه زارِ  پر از درختان سیب، به دامی هولناک برای ارتش اشغال گر تبدیل شده بود که در پشت هر درخت و زیر هر صخره ی آن، رزمنده ای سبک اسلحه، در کمین کاروان های نظامی و سربازان اسرائیلی نشسته بود و هیچ راهِ موثری برای از میام بردن آن هم وجود نداشت. مرتفع ترین بلندیِ این منطقه، موسوم به «ملیتا» در تمام ۱۸ سالِ اشغالِ «جنوب لبنان»، هیچ گاه به تصرف صهیونیست ها درنیامد و به همین جهت، امروزه به آن، لقب «سرزمین مطهر» را داده اند.(کنایه از این که این منطقه، هیچ گاه به نجاستِ اشغال، آلوده نشده است).

شش سال پس از آزادی «جنوب لبنان»، رزمندگانِ «حزب الله» بار دیگر، جنگ تمام عیاری را با «ارتش صهیونیستی» تجربه کردند که پس از ۳۳ روز، با شکستِ دشمن به پایان رسید و مرحله ی جدیدی از حیات مقاومت اسلامی در لبنان آغاز شد. در این مقطع، فرمانده ی این نبردِ آزادی بخش، یعنی مسئول شاخه ی نظامی «حزب الله لبنان»، طی تدبیری هوشمندانه، دستور داد که منطقه ی «ملیتا» به موزه ای جهادی تبدیل شود و در معرض دید عمومی قرار گیرد. «حاج رضوان» یا همان «عماد مغنیه»، در سال ۲۰۰۶ میلادی، به دنبال عملیات مشترک سرویس های امنیتی «آمریکا»، «اسرائیل» و «عربستان» و «اردن» در «سوریه» به شهادت رسید و نماند تا افتتاحِ موزه ی جهادی «ملیتا» را به چشم خود ببیند.

اینک، نزدیک به یک دهه است که محرمانه ترین قرارگاه جهادی «حزب الله» در لبنان، به موزه ی جهادی «ملیتا» تبدیل شده و در همه روزه در معرض دید همه گان است. خبرنگار گروه جهاد و مقاومت مشرق، طی سفری که در ابتدای مرداد ماه به «لبنان» داشته، گزارش تصویری مفصلی از این نمایشگاهِ خیره کننده که بدون شک، یکی از منحصربفردترین موزه های نظامی جهان به شمار می رود، تهیه کرده که آن را پیش رو دارید.

هدیه به روح شهدای مقاومت اسلامی لبنان صلوات

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم