به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

علی مطهری در توئیتی نوشت: «در برقراری رابطه امارات با اسرائیل، گذشته از خیانت حکام امارات، ما نیز مقصر بوده‌ایم. عرب‌ها را ترسانده‌ایم و به دامان اسرائیل سوق داده‌ایم. نمونه آن تخریب و آتش‌زدن سفارت عربستان است. سیاست دشمن شناختن ایران به جای اسرائیل، در میان اعراب نتیجه داده است. باید ترس آنها زایل شود.»

درباره این سخنان غلط باید از آقای مطهری پرسید ما بودیم که از حمله صدام به کشورهای مرتجع عربی حمایت کردیم یا این کشورها بودند که همه‌جوره پشت صدام ایستادند و از او حمایت مالی و نظامی و اقتصادی و اطلاعاتی کردند؟‌ ما بودیم که از گروه‌های تجزیه‌طلب در کشورهای مرتجع حمایت کردیم یا آنها بودند که از همان ابتدای انقلاب بنای بر حمایت از تجزیه‌طلب‌ها و تروریست‌ها را گذاشتند؟ ما بودیم که دوباره حجاج را در حرم امن الهی به شهادت رساندیم یا رژیم فاسد سعودی بود؟

ثانیا وقتی دولت آمریکا رسما از بزرگ رژیم‌های مرتجع (عربستان سعودی) به عنوان گاو شیرده نام می‌برد و با سکوت آمیخته با رضایت آنها مواجه می‌شود، چه انتظاری از یک گاو رام و شیرده آمریکا می‌توان داشت؟ آیا اختیار عربستان و امارات دست خودشان است که بخواهند به دولتی نزدیک یا دور شوند؟! آنها اگر سر سوزنی اختیار داشتند، ابتدا فلسطین و سپس عراق و سوریه و لبنان را در خیانت‌های پیاپی به دشمنان ملت‌های منطقه نمی‌فروختند تا آخر سر هم، داغ «گاو شیرده» بر پیشانی‌شان نقش ببندد و یکسره تحقیر شوند.

اما نکته مهم‌تری هم در میان است و آن اینکه امثال علی مطهری نگاهشان به اسرائیل چیست؟ به خاطر داریم که استاد شهید مطهری ذیل بحث عاشورا و حماسه حسینی فرمودند: «اگر پیغمبر اسلام زنده می‌بود، امروز چه می‌کرد؟ درباره چه مسئله‌ای می‌اندیشید؟ والله و بالله قسم می‌خورم که پیغمبر اکرم در قبر مقدسش امروز از یهود می‌لرزد. این یک مسئله دو دو تا چهارتاست. اگر کسی نگوید، گناه کرده است. من اگر نگویم والله مرتکب گناه شده‌ام... والله و بالله ما در برابر این قضیه مسئولیم. والله قضیه‌ای که دل پیغمبر اکرم را امروز خون کرده است، این قضیه است. داستانی که دل حسین بن علی را خون کرده، این قضیه است. اگر می‌خواهیم به خودمان ارزش بدهیم، اگر می‌خواهیم به عزاداری حسین بن علی ارزش بدهیم، باید فکر کنیم که اگر حسین بن علی امروز بود و خودش می‌گفت برای من عزاداری کنید، می‌گفت چه شعاری بدهید؟... اگر حسین بن علی بود می‌گفت: اگر می‌خواهی برای من عزاداری کنی، شعار امروز تو باید فلسطین باشد. شمر امروز موشه دایان است. شمر هزار و سیصد سال پیش مرد، شمر امروز را بشناس.

امروز باید در و دیوار این شهر با شعار فلسطین تکان می‌خورد. مرتب دروغ در مغز ما کردند که این یک مسئله داخلی است، مربوط به عرب و اسرائیل است... آیا ما وظیفه نداریم که کمک مالی به آنها بکنیم؟ آیا اینها مسلمان نیستند، عزیزان ندارند؟... والله این انفاق واجب است، مثل نماز خواندن و روزه گرفتن واجب است. اولین سوالی که بعد از مردن از ما می‌کنند همین است که در زمینه همبستگی اسلامی چه کردید؟ پیغمبر فرمود: «من سمع مسلما ینادی یاللمسلمین فلم یحبه فلیس بمسلم» هر کس بشنود صدای مسلمانی را که فریاد می‌کند: «یاللمسلمین» مسلمانان به فریاد من برسید، و او را کمک نکند، دیگر مسلمان نیست، من او را مسلمان نمی‌دانم. من وظیفه خودم را عمل کردم. وظیفه من فقط گفتن بود و خدا می‌داند جز تحت فشار وجدان و وظیفه خودم چیز دیگری نبود... علت اینکه دولت‌های بزرگ جهان چندان درباره سرنوشت ما نمی‌اندیشند، این است که معتقدند مسلمان غیرت ندارد. آمریکا را فقط همین یکی جری کرده است؛ می‌گوید مسلمان جماعت غیرت ندارد، همبستگی و همدردی ندارد.»

این منطق مومنانه و شرافتمندانه اسلامی که با صراحت- آن هم در خفقان رژیم طاغوت- دعوت به بسیج علیه رژیم نامشروع صهیونیستی می‌کند کجا، و آن اظهارات مبتذل و سخیف علی مطهری کجا که اعتراض می‌کرد چرا سپاه پاسداران روی موشک‌های خود «مرگ بر اسرائیل» نوشته است؟! آیا به بیان ادبیات علی مطهری باید گفت «شهید مطهری، اسرائیل را ترساند و باید ترس صهیونیست‌ها زایل شود؟».

اگر کمی عمیق‌تر شویم باید پرسید، چرا علی مطهری از فتنه‌گران سبزی حمایت کرد که روز قدس ۸۸ به تبعیت از سفارش وزارت خارجه رژیم صهیونیستی و در حمایت از این رژیم، شعار «نه غزه نه لبنان» دادند و علیه منطق اسلامی امام خمینی(ره) شوریدند؟!