سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌ استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با  «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

**اصلاح طلبان می توانند شکاف بین مردم و مسئولان را پر کنند!

«قاسم میرزایی نیکو» نماینده اصلاح طلب مجلس دهم در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«اصلاح طلبان می توانند شکاف بین مردم و مسئولان را برطرف کنند... فشار اقتصادی حاصل از تحریم‌ها و حالا بحران کرونا، شرایط برای مردم سخت کرده است؛ لازم است عقلای سیاسی همه جناح‌ها به دنبال راه‌حل برای برون‌رفت از این وضعیت باشند».

همچنین «فاطمه راکعی» از نمایندگان متحصن مجلس ششم و از فعالین فتنه در سال ۸۸ که در دوره شهرداری «محمد علی نجفی» مشاور شهردار در امور زنان بوده است، در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«دولت در سایه برای اصلاح طلبان مانع تراشی می کند... اصلاح‌طلبان رای اکثریت مردم ایران را در اختیار دارند. با این حال با اقلیت بزرگی طرف هستند که آن اقلیت اصولگرایان با همه طیف‌های مختلفی که در خود دارند، هستند اما مساله این است که هر زمان اصلاح‌طلبان در انتخابات پیروز شده‌اند، عملا دولت در سایه‌ای از رادیکال‌های اصولگرا وجود داشته است. این افراد کنترل‌کننده تحرکات اصلاح‌طلبان بوده و مانع‌تراشی‌هایی انجام داده‌اند. خصوصا در دو دوره اخیر دولت».

چندی پیش «مصطفی تاجزاده» از محکومین فتنه ۸۸ با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ گفته بود:«تحریم باید برداشته شود و باید برای لغو تحریم‌ها راهی پیدا کرد اگر اجازه بدهند ما این کار را می‌کنیم».

همچنین «محمدرضا خباز» استاندار سابق سمنان در دولت روحانی و نماینده مجلس ششم در اظهارنظری مشابه گفته بود:«اصلاح طلبان در انتخابات ۱۴۰۰ با مانیفست حل مشکلات می آیند».

اصلاح طلبان می دانند که اکنون زمان ارائه برنامه برای انتخابات ۱۴۰۰ نیست، بلکه اتفاقا موعد حساب و کتاب وعده های انتخاباتی ۹۲ و ۹۶ است. با اینحال این طیف اصرار دارد که به فهم و شعور مردم توهین کند.

در روزهای گذشته، «غلامعلی رجایی» فعال سیاسی اصلاح طلب گفت:«به هر حال این دولت دولتی است که اصلاح‌طلبان نیز در روی کار آمدنش سهم و نقش داشتند. اما اینکه اصلاح‌طلبان بخواهند به طور کلی خود را از دولت کنار بکشند و جدا کنند من موافق نیستم. به هر حال اکنون نیز نیروهای اصلاح‌طلب در دولت حضور دارند هر چند که به مرور تعدادشان کم شد ولی الان معاون اول رئیس‌جمهور و برخی از وزراء و معاونان اصلاح‌طلب هستند. لذا اصلاح‌طلبان نمی‌توانند به کلی به این مساله پشت کنند».

میرزایی نیکو در این مصاحبه مدعی شده است که «اصلاح طلبان می توانند شکاف بین مردم و مسئولین را پر کنند»؛ این ادعا در حالی است که اتفاقا، بخش قابل توجهی از جریان اصلاح طلب همواره در ایجاد شکاف میان مردم و مسئولان گام برداشته اند.

غائله ۷۸، فتنه ۸۸، دی ۹۶، آبان ۹۸ و...تنها بخشی از مقاطعی است که اصلاح طلبان موجب شکاف میان مردم و مسئولان شدند.

حمایت از مدیران نجومی بگیر، سنگ اندازی در مسیر مبارزه با مفسدان دانه درشت اقتصادی، انتصاب وزیران دولت با سرمایه هزار میلیاردی و موارد مشابه نیز از دیگر مصادیق ایجاد شکاف میان مردم و مسئولان توسط جریان اصلاح طلب است.

** حامیان «نجفی» جنبش انتخاباتی «شیر زنان» تشکیل دادند

روزنامه اعتماد در گزارشی با عنوان «جنبش انتخاباتی شیر زنان» نوشت:«هنوز هیچ زنی نتوانسته از فیلتر شورای نگهبان برای انتخابات ریاست‌جمهوری عبور کند ولی با این وجود تاکنون زنان مختلفی ازجمله مرحوم اعظم طالقانی بارها اعلام‌ کاندیداتوری کرده‌اند تا مگر روزی این سد کنار رود و سرانجام «دیوار شیشه‌ای» دیگر مانع از پیشرفت زنان به سطوح بالای اجرایی چون مقام ریاست‌جمهوری نباشد. حالا در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰، دوباره بحث حضور زنان در این مقام بالا گرفته است».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«برخی اصلاح‌طلبان همچنان در تدارک آنند که از یک زن سیاستمدار در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌رو حمایت کنند و البته امیدوار تا او از فیلتر نظارت استصوابی شورای نگهبان عبور کند...تاکنون البته پیام مثبتی از شورای نگهبان دریافت نشده اما گفته می‌شود برخی احزاب اصلاح‌طلب درصدد حمایت از «معصومه ابتکار» در انتخابات پیش‌رو هستند».

فعالین و رسانه های اصلاح طلب اصرار دارند که به زنان توهین کرده و از بانوان صرفا به عنوان یک ابزار برای حصول اهداف حزبی و قبیله ای خود اسفاده کنند.

در تابستان ۹۶ در انتخابات شورای شهر تهران- که هیچ خبری از نظارت استصوابی شورای نگهبان هم در آن نبود- هر ۲۱ عضو شورا از لیست امید به ساختمان شورای شهر تهران راه یافت. به عبارت دیگر، شورای شهر تهران با ترکیب صد درصدی اصلاح طلبان و بدون نظارت استصوابی شورای نگهبان، انتخاب شد و کار خود را آغاز کرد.

مهمترین بخش فعالیت شورا در آغاز به کار، انتخاب شهردار تهران بود. اصلاح طلبان در همین راستا فهرست کاندیداها را تنظیم کرده و نام یک زن نیز در این فهرست مشاهده شد؛ «الهه کولایی».

اما در نهایت محمد علی نجفی به عنوان شهردار تهران از سوی این شورا انتخاب شد. کولایی در توصیف این حرکت شورای شهر اصلاح طلب تهران گفت، نام زنان در این فهرست صرفا «دکوری» و «نمایشی» بود.

شورای شهر تمام اصلاح طلب تهران از سال ۹۶ تاکنون سه بار برای پایتخت شهردار انتخاب کرده است، اما هر بار اسامی زنان را نیز در فهرست کاندیداها قرار داده ولی در نهایت شهردار تهران، از میان مردان انتخاب شد.

نکته قابل توجه اینجاست که در این سه سال حتی نام «معصومه ابتکار» هم در میان کاندیداها اعلام شده بود.

اگر اصلاح طلبان واقعا در پی حضور زنان در پست های ارشد مدیریتی بودند، باید در این سال و اندی حداقل یکبار هم که شده، یک شهردار زن انتخاب می کردند. اما این کار را انجام ندادند! چرا؟!

به این دلیل که متاسفانه نگاه اصلاح طلبان به زنان، نگاهی ابزاری و جنسیت زده است. نمونه آشکار در این مسئله، ماجرای جنجالی نجفی در سالهای گذشته است.

نجفی، شهردار سابق اصلاح طلب تهران و از مدیران ارشد دولت های خاتمی، هاشمی و روحانی در اقدامی جنایتکارانه همسر دوم خود که زنی جوان بود و از وی ۳۰ سال کوچکتر بود، با سلاح غیرمجاز به قتل رساند.

وی «قاتلِ یک زن» بود؛ طبیعتا اصلاح طلبان باید برای احقاق حقوق مقتول که زنی جوان بود، به صف می شدند؛ اما اصلا چنین اتفاقی رخ نداد؛ فعالین و رسانه های اصلاح طلب به حمایت تمام قد از «قاتلِ یک زن» پرداخته و مقتول را آماج توهین، تهمت و فحاشی قرار دادند.

اصلاح طلبان حتی پا را فراتر گذاشته و قاتل را تا حد یک «قهرمان» بالا بردند. اینجا بود که ادعای اصلاح طلبان درباره دفاع از حقوق زنان، بیش از پیش رنگ باخت.

همانطور که پیش از این نیز ذکر شد، اصلاح طلبان صرفا نگاهی ابزاری و جنسیت زده به زنان دارند و با روشی توهین آمیز، از بانوان کشورمان به عنوان ابزار انتخاباتی استفاده می کنند.

**خرم:باید در سال آینده انتخابات سالم و آزاد برگزار کنیم

«احمد خرم» وزیر راه دولت اصلاحات که به دلیل عملکرد بسیار ضعیف توسط مجلس استیضاح شد، در مصاحبه با روزنامه شرق با اشاره به انتخابات ۱۴۰۰ گفت:«اصلاح‌طلبان باید سرمایه اجتماعی متفرق را جمع کرده و در راستای انسجام بیشتر سرمایه‌های اجتماعی حرکت کنند؛ البته این خود مستلزم آن است که معتمدان، دلسوزان، عاشقان ایران و مردم از برخوردهای خشن، حذفی و تخریب یکدیگر بپرهیزند...این مهم نیز مستلزم آن است که همه کشور وارد عرصه انتخابات شوند و دو جریان سیاسی همه موجودی خود را در طَبَق اخلاص قرار دهند. یک انتخابات آزاد، سالم و رقابتی برگزار شود که به تحکیم اقتدار کشور بینجامد».

خرم در ادامه گفت:«اگر انتخاباتی رقابتی و آزاد نداشته باشیم و به دنبالش یک دولت سالم، مقتدر و کارآمد نداشته باشیم، آسیب‌های بسیاری خواهیم دید. در واقع کشور از بحران به سمت بن‌بست می‌رود...اگر بر اساس چارچوب قانون اساسی انتخاباتی رقابتی و آزاد برگزار شد، در این صورت اصلاح‌طلبان محکم‌تر از قبل در صحنه حضور خواهند یافت. در صورت عدم برگزاری انتخاباتی آزاد که می‌توان از وضعیت بررسی صلاحیت‌ها و برخورد حذفی به آن پی برد، در آن زمان می‌توان درباره عدم حضور جریان اصلاحات در انتخابات تصمیم گرفت».

در سال گذشته و در ماههای منتهی به انتخابات مجلس یازدهم، برخی فعالین اصلاح طلب بر لزوم برگزاری انتخابات آزاد تاکید کردند.

برای نمونه، «محسن غرویان» از فعالین تندروی طیف اصلاحات در اظهارنظری تأمل برانگیز گفته بود:«باید احساس عمومی این باشد که آنچه رای مردم هست واقعا از صندوق‌ها درآید...مردم نباید احساس کنند انتخابات از قبل تنظیم شده تا افراد خاصی وارد مجلس شوند. این فضا را شورای نگهبان می‌تواند فراهم کند که مردم با شوق و ذوق بیشتری در انتخابات وارد شوند و رای واقعی خودشان را به صندوق بریزند».

فعالین فتنه در سال ۸۸ با این ادعا که انتخابات از سوی شورای نگهبان، مهندسی شده است، ۵ ماه پیش از برگزاری انتخابات، موضوع تشکیل «کمیته صیانت از آراء» را مطرح کردند! این اقدام یکی از بخش های پازل پروژه بزرگ فتنه ۸۸ بود.

اصلاح طلبان در حال حاضر، دولت، شورای شهر و شهرداری تهران و فراکسیون امید مجلس را در اختیار دارند، اما هیچکدام از نهادهای مذکور کارنامه قابل دفاعی ندارد. بنابراین یکی از اهداف مطرح کردن کلیدواژه انتخابات آزاد، فرار از پاسخگویی است.

طیف تندروی اصلاح طلب بارها ثابت کرده است که با جمهوریت هیچ نسبتی ندارد؛ چه آنکه در انتخابات سال ۸۸، پس از شکست در انتخابات با دروغ تقلب ماهها کشور را در آشوب و التهاب فرو برد.

رهبر معظم انقلاب- ۲۰ اسفند ۹۴- فرمودند:«یک وقتی یک انتخاباتی مثل سال ۸۸ را نامعتبر دانستند و آن فتنه‌ی مضر و مُهیب را برای کشور به‌وجود آوردند؛ به‌خاطر اینکه متّهم کردند کشور را به اینکه انتخابات انتخابات ناسالمی است؛ نه، انتخابات سالم بود؛ هم امروز سالم بود، هم دوره‌های قبل سالم بود، هم سال ۸۸ سالم بود، هم سال ۸۴ سالم بود؛ انتخابات سلامت داشت. هیچ‌وقت این‌جور کاری [نشده است]. بله، ممکن است در یک گوشه‌ای، در یک صندوقی ده تا، بیست تا، صد تا رأی این‌وَر و آن‌وَر بشود؛ یا از روی غفلت، یا از روی غرض، [امّا] هیچ‌گونه حرکت سازمان‌دهی‌شده‌ای که وجود داشته باشد که نتیجه‌ی انتخابات را تغییر بدهد، در کشور ما وجود نداشته و وجود ندارد و بعد از این هم امیدواریم ان‌شاءالله هرگز وجود نداشته باشد».