گروه گزارش های ویژه مشرق: اینترنت را باید یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین دستاوردهای نیمه دوم قرن بیستم دانست که تاکنون به دست انسان طراحی، مهندسی و اجرا شده است. اینترنت حدود نیم قرن است که پا به عرصه وجود گذاشته اما عرضه عمومی آن به اوایل دهه 90 میلادی بازمی‌گردد. از آن زمان تا کنون روز به روز بر محبوبیت و امکانا اینترنت افزوده می‌شود و هر روز اخبار جدیدی از دنیای اینترنت به گوش می‌رسد. دنیایی مجازی که انقلابی بزرگ در دنیای حقیقی به راه انداخت.

در سال‌های اولیه پیدایش اینترنت برای متصل شدن به شبکه باید از طریق شماره گیری با خط تلفن اقدام می‌کرد که این کار به وسیله دستگاه مودمی که در کامپیوتر نصب می‌شد صورت می‌گرفت. سرعت اتصال آن هم به طور دردناکی 56 کیلوبیت در ثانیه بود. این مساله عملیات دریافت و ارسال اطلاعات را به شدت با مشکل مواجه می‌کرد و گاهی دریافت یا ارسال یک فایل چند مگابایتی چندین ساعت طول می‌کشید. از دیگر مصائب اینترنت در آن زمان اشغال شدن خط تلفن در هنگام استفاده از اینترنت بود که مشکلات فراوانی را برای کاربران به وجود می‌آورد.

... و این گونه بود که اینترنت پهن‌باند یا اینترنت پرسرعت در اوایل قرن 21 پا به عرصه وجود گذاشت و روح تازه‌ای به اینترنت دمید و سرعت را از 56 کیلوبیت در ثانیه به بیش از 100 مگابیت در ثانیه افزایش داد. از آن زمان روز به روز بر سرعت اینترنت و انواع آن افزوده می‌شود که کاربران را قادر ساخته تا با سرعت بیشتری در دنیای مجازی به فعالیت‌های مختلفی نظیر دریافت و ارسال داده‌ها، دانلود، آپلود فیلم نرم افزار و کارهای گروهی همزمان، فعالیت در شبکه‌های اجتماعی و مشاهده فیلم‌های آنلاین در سایت‌هایی شبیه یوتیوب... بپردازند. در واقع اینترنت پرسرعت انقلاب جدیدی را در دنیای مجازی و اینترنت رقم زد. اینترنت‌های ADSL، کابلی، ماهواره‌ای، وای‌فای، وایمکس، 3G از انواع اینترنت پرسرعت هستند.

- ضریب نفوذ اینترنت پرسرعت در جهان

در سال 2010 میلادی براساس گزارش «ضریب نفوذ اینترنت پرسرعت در جهان» اتحادیه ارتباطات بین‌الملل که سرعت 256 کیلوبیت در ثانیه به عنوان معیار سنجش تعیین شده بود کشور چین توانست در سال 2011 با 116 میلیون و 650 هزار کاربر و ضریب نفوذ 7/7 درصد رتبه اول جهان را به خود اختصاص دهد. کشور آمریکا نیز با 83 میلیون و 345 هزار نفر و ضریب نفوذ 2/27 درصد رتبه دوم را در جهان کسب کند. کشورهای ژاپن، آلمان، فرانسه، انگلیس، کره جنوبی، روسیه نیز به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند. ایران نیز با 300 هزار کاربر و ضریب نفوذ 41/0 درصد (براساس آمار سال 2008) در رده 51 قرار داشت.

میانگین سرعت اینترنت در 50 کشور جهان/ ایران در رتبه پنجاهم این جدول جای گرفته است

- اینترنت در ایران

پیشینه اینترنت در ایران به دقت روشن نیست. به گفته دکتر شهشهانی پدر اینترنت ایران پس از جنگ بجز مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات، نهادهای دیگری از طریق تماس تلفنی به شبکه وصل می‌شدند اما به سایرین خدمات نمی‌دادند. اینترنت به صورت عمومی از حدود سال‌های ۱۹۹۳ (معادل ۱۳۷۲ خورشیدی) برای استفاده‌های دانشگاهی وارد ایران شد. رشد اینترنت در ایران با سرعت قابل توجهی اتفاق افتاده است و بر اساس آمار ژوئن ۲۰۰۸، ضریب نفوذ اینترنت در ایران حدود ۳۴٫۹ درصد برآورد می‌شد که ایران را در خاورمیانه در رتبه چهارم قرار می‌داد. همین آمار تعداد کاربران اینترنت در ایران را ۲۳ میلیون نفر قلمداد می‌کرد (ضریب رشد از ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ برابر با ۹٬۱۰۰ درصد) که به این معنی بود که بیش از نیمی از کاربران اینترنت در خاورمیانه، در ایران هستند. آمار منتشر شده توسط مخابرات ایران در فوریه ۲۰۱۱، با تاکید بر این که ضریب نفوذ اینترنت باید بر اساس نفوذ اینترنت پرسرعت محاسبه شود، تعداد کاربران اینترنت پرسرعت ایران را ۷۰۰٫۰۰۰ نفر مشخص می‌کند.

درصد کاربران اینترنت در مناطق مختلف جهان/ خاورمیانه در کنار اقیانوسیه کمترین کاربر اینترنت را داراست

- ضريب نفوذ اينترنت در ايران چقدر است؟

در بهمن ۱۳۸۹ مخابرات ایران اعلام کرد که از ۲۸ میلیون کاربر اینترنت در کشور، تنها ۷۰۰ هزار نفر از اینترنت پرسرعت استفاده می‌کنند و مابقی (۹۸٪) از اینترنت دایل آپ استفاده می‌کنند. براساس آمارهای منتشر شده از سوی مرکز مدیریت توسعه ملی اینترنت (متما) در سال 1387 درصد نفوذ اینترنت در ایران 21.8 درصد بوده که این رقم در سال 88 با رشدی پنج درصدی به 26.49 رسیده است. بر اساس آمارهای موجود با رشدی 10 درصدی نسبت به سال قبل، در سال 90 ضریب نفوذ اینترنت در کشور به 43 درصد رسیده است. 1.1 میلیون نفر از بین تعداد کاربرانی که در گزارش مرکز آمار از کاربران اینترنتی سال 89 شرکت کرده‌اند، از طریق ADSL به اینترنت دسترسی داشته‌اند.

گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد که از تعداد کاربران اینترنت در سال 89، از تعداد کل کاربران در تعامل با شبکه جهانی اینترنت که در محل سکونت خود به اینترنت دسترسی داشتند، حداقل هفت میلیون نفر که 84.9 درصد از جمعیت کل کاربران را تشکیل می‌دهد، ارتباط Dial-Up داشته و نحوه دسترسی حداقل 1.1 میلیون نفر که شامل 13 درصد می‌شود از طریق ADSL بوده است. نحوه دسترسی حداقل 76 هزار نفر که شامل 0.9 درصد از جمعیت کاربران اینترنت می‌شود، بی‌سیم (Wireless) و نحوه دسترسی حداقل 13 هزار نفر یا 0.2 درصد از کل کاربران سایر موارد بوده است و نحوه دسترسی حدود 3.8 درصد هم اظهار نشده است.

11 کشور برتر در سرعت اینترنت - مگابیت بر ثانیه

اینترنت پهن باند امکان اتصال 24 ساعته در هفت روز هفته را فراهم می‌کند. اگرچه دسترسی و سرعت به اینترنت را افزایش می‌دهد اما رایانه‌ها و دستگاه‌های قابل حمل و موبایل‌ها را در برابر بسیاری از تهدیدات پنهان اینترنت آسیب‌پذیر می‌کند. اینترنت پرسرعت با تمام مزایا و تسهیلاتی که در اختیار کاربران قرار می‌دهد، مشکلات و تهدیدات امنیتی فراوانی را نیز با خود به همراه دارد. در واقع هر چه سرعت اینترنت افزایش می‌یابد، تهدیدات امنیتی و آسیب‌پذیری نیز دو چندان می‌شود.

- چه خطرهایی در کمین اینترنت پرسرعت نشسته است؟

هنگامی که یک رایانه به اینترنت متصل می‌شود، یک آدرس IP مثلا 123.45.234.90 برایش تعریف می‌شود. نکته قابل توجه اینکه وقتی با مودم 56 کیلوبایت وارد اینترنت می‌شویم این عدد هر بار عوض می‌شود اما این موضوع برای اینترنت پرسرعت اینگونه نیست. اول اینکه شما همواره با یک آدرس واحد به اینترنت وصل می‌شوید و دوم اینکه شما 24 ساعت شبانه روز به اینترنت متصل هستید و به هکرها و نفوذگران این امکان را می‌دهید که هم آدرس رایانه شما را بدانند و هم زمان کافی برای نفوذ به سیستم شما را داشته باشند. سرعت بالای دریافت و ارسال اطلاعات اینترنت نیز کار را برای نفوذگران و هکرها بسیار راحت‌تر می‌کند و آنها به راحتی می‌توانند به جاسوسی و برداشت اطلاعات رایانه شما بپردازند.

اینترنت پرسرعت همچنین امکان دسترسی بسیاری از ویروس‌ها، تروجان‌ها، بدافزارها و نرم افزارهای مخرب جاسوسی به رایانه را بیشتر و آسان‌تر می‌کند. نمونه آن ویروس جاسوسی شعله (Flame) بود که با حجمی 20 مگابایتی توانسته بود به شبکه‌ها و رایانه‌های ایرانی نفوذ کند. نکته قابل توجه اینکهی کی از عوامل اصلی نفوذ این ویروس به داخل رایانه‌های ایرانی، اتصال این رایانه‌ها به اینترنت پهن باند بوده است که به ویروس این امکان را داده بود تا بتواند با سرعت بالا در سیستم عامل رایانه دانلود و اجرا شود و همچنین اطلاعات جاسوسی را با سرعت بالا انتقال دهد.

- رایانه‌های کاربران خانگی سکوی انجام حملات سایبری

شاید بسیاری گمان کنند که هیچ اطلاعات مهم و قابل استفاده‌ای برای هکرها ندارند و یا میلیون طعمه مهم‌تر دیگری در اینترنت وجود دارد و بنابراین هکرها هرگز علاقه‌ای برای نفوذ به سیستم آنها نخواهند داشت. اما این تفکر کاملا غلط است. هکرها و کراکرها الزاما به دنبال اطلاعات سری یا فایل‌های شما نیستند، بلکه گاهی فقط به یک رایانه‌هایی نیاز دارند که به اینترنت پرسرعت متصل باشند. هکرها از بسیاری از رایانه های قربانی فقط به عنوان سکوی انجام حملا خود استفاده می‌کنند و در واقع از آن سیستم هک شده به عنوان حلقه‌ای از یک زنجیره عملیات برای نفوذ به هدف اصلی استفاده می‌کنند. در این میان هکرها معمولا به دنبال رایانه‌های آسیب پذیر هستند که رایانه‌های خانگی آسان‌ترین آنها برای نفوذ کردن است. هکرها این رایانه‌های آسیب پذیر را با اسکن اینترنت و شناسایی اهداف آسان تنها ظرف چند ثانیه انجام می‌دهند.

توصیف عملکرد اینترنت پرسرعت در مصارف خانگی

لینک دانلود فیلم

- امنیت هرگز 100 درصدی نیست

نکته قابل توجه اینکه هر چه تدابیر امنیتی برای جلوگیری هکرها افزایش می‌یابد، ابتکار عمل و روش نفوذگران نیز تغییر می‌یابد و به همین علت هرگز به طور 100 درصد نمی‌توان امنیت را فراهم کرد. کاربران خانگی نیز که از نرم افزارهای امنیتی نظیر فایروال و دانش لازم برای به حداقل رساندن حفره‌های امنیتی و آسیب‌پذیری رایانه‌های خود برخوردار نیستند، همواره به راحتی در معرض سوء استفاده هکرها و نفوذگران هستند.

به محض شناسایی و نفوذ به یک رایانه آسیب‌پذیر، می‌توان از آن به شیوه‌های مختلف استفاده کرد: برخی برای فضای ذخیره سازی، برخی برای چت و یا داد و ستد فایل‌ها. دسترسی به فایل‌ها و اطلاعات شخصی حساس، خرابکاری، انجام حملات سایبری، سرقت اطلاعات، پاکسازی و تخریب اطلاعات و ...

صرف نظر از سرقت یا از دست رفتن اطلاعات، چنین تجاوزهای اینترنتی از نظر زمان و هزینه تعمیر نیز بسیار مشکل آفرین و گران تمام می‌شوند و هر چه رایانه حاوی اطلاعات حساس‌تری باشد، هزینه‌های آن نیز گزاف‌تر خواهد بود. نمونه آن حمله ویروس استاکس‌نت، دوکیو و شعله به تأسیسات هسته‌ای و زیرساخت‌های حساس کشور بودند که هزینه‌های سنگینی را به کشور تحمیل کردند.

- راه اندازی اینترنت ملی، آمریکا را غافل گیر می‌کند

اهمیت امنیت فضای سایبر و دنیای مجازی و حفظ و حراست از اطلاعات ملی و شخصی یکی از اهدافی است که باعث شده پروژه های شبکه ملی اطلاعات، هاستینگ و دیتاسنتر ملی را کلید زده و آن را در کوتاه‌ترین زمان ممکن عملیاتی کنند.

چین؛ پیشتاز راه اندازی اینترنت ملی

با انتشار خبر راه اندازی شبکه ملی اطلاعات (اینترنت داخلی) در آینده ای نزدیک که مهم‌ترین دستاورد آن، ایجاد امنیت و مصون ماندن از حملات اینترنتی عنوان شده، آمریکا را به عنوان قلب و مغز سیستم سایبری جهان به عنوان صاحب و مالک اینترنت بین المللی با نگرانی‌هایی مواجه کرده که دستیابی به اهداف خود از طریق جنگ نرم علیه جمهوری اسلامی ایران را بسی دشوارتر از قبل و با هزینه های جبران ناپذیرتر خواهد دید.

آنچه مسلم است کشور ما به طور مرتب در معرض حملات اینترنتی قرار دارد که البته تا به امروز ظرفیت خوبی در بحث تامین امنیت و ایمنی برای شبکه های داخل کشور فراهم بوده اما با ایجاد شبکه ملی اطلاعات به طور قطع با یک تحول و انقلاب در تامین امنیت فضای مجازی در کشور روبرو خواهیم بود.

دولت آمریکا سیاستهایی را برای جمع آوری اطلاعات شخصی شهروندان و براندازی حکومت کشورهای مستقل در فضای سایبر در پیش گرفته و با استفاده از رسانه‌ها و ابزارهای ارتباطی و الکترونیکی چون اینترنت و موبایل و بازیهای رایانه ای اقداماتی را برای تضعیف کشورهای هدف انجام می‌دهد که به طور قطع تاثیرات عمیقی بر شکل دهی افکار عمومی خواهد داشت این در حالی است که اخیرا هم مدعی شده‌اند در حال راه اندازی پروژه ای تحت عناوینی چون «اینترنت چمدانی»، «اینترنت غیرقابل کشف»، «اینترنت سایه» و «اینترنت نامرئی» هستند تا به وسیله آن دست به یک سری عملیات روانی در راستای براندازی حکومت‌های کشورهای مخالف خود بزنند.

ین ادعایی است که مقامات امنیتی کشورمان آن را تأیید و عنوان کرده‌اند که این اقدام آمریکاییها حرکت جدیدی نیست و از سال 88 سرمایه گذاری سنگینی در این بخش انجام داده‌اند و بیشتر هدفشان جنگ سایبری علیه ایران است. اما تاکنون به دلیل اشراف و تسلط جمهوری اسلامی ایران بر فضای سایبر و پیش بینی اقدامات دشمن و طراحی راههای مقابله با آن شکست خورده‌اند.

تلویزیون اینترنتی، ویدئو درخواستی، آموزش از راه دور، دورکاری، سلامت الکترونیکی و تجارت الکترونیکی را از جمله برنامه‌های قابل ارائه برروی شبکه ملی اینترنت عنوان کرد و افزود: شبکه ملی اینترنت یا شبکه اطلاعات ملی بر پایه پروتکل اینترنت طراحی شده و یکی از زیر ساختهای اصلی دولت الکترونیک محسوب می‌شود و پهنای زیاد باند، ارسال تصویر، صوت و حجم زیاد اطلاعات از ویژگی‌های این شبکه است.

- رفع دغدغه های اینترنتی با شبکه ملی اطلاعات

امنیت، قیمت و دسترسی پهنای باند دغدغه‌هایی هستند که پیش بینی می‌شود در قالب شبکه ملی اطلاعات مرتفع شود. در راه اندازی شبکه ملی اینترنت محدودیت پهنای باند معنایی نخواهد داشت و برنامه ای برای حذف اینترنت در این پروژه وجود ندارد و دسترسی به اینترنت در کنار شبکه ملی امکان پذیر است. طبق اهداف برنامه پنجم توسعه کشور تا پایان این برنامه باید ۶۰ درصد خانوارها و تمامی کسب و کارها به اینترنت پرسرعت متصل شوند و سرانه پهنای باند اینترنت ایران باید در منطقه جایگاه دوم را داشته باشد.

- جبران عقب ماندگی توسعه اینترنت باند پهن با شبکه ملی

شبکه ملی اطلاعات یکی از موضوعات مهم کشور در حوزه ارتباطات است که می‌تواند عقب ماندگی ایران در توسعه اینترنت باند وسیع را جبران کند. در حالی که تعبیرهای متفاوتی از شبکه ملی اینترنت صورت می‌گیرد، درگیرشدن در آنها فرصت‌ها را از دست خواهد داد. مباحثی چون دیتاسنتر ملی، موتور جستجوی ملی و شبکه ملی فیبرنوری از جمله طرح‌هایی است که به دنبال شبکه ملی اینترنت دیده شده است چرا که نباید بدون ضابطه برخی اطلاعات حساس کشور به راحتی در گوگل و یاهو رد و بدل شود که این امر می‌تواند امنیت کشور را خدشه دار کند.

- ارتباط با اینترنت جهانی قطع نخواهد شد

آنچه در بحث اینترنت ملی مورد تاکید است دسترسی سریع‌تر، آسان‌تر و راحت‌تر کاربرانی است که در بعد ملی به دنبال کسب اطلاعات و یا انجام یکسری از فعالیت‌ها هستند. در ایده راه اندازی اینترنت ملی هیچ بحثی پیرامون موضوع قطع دسترسی به اینترنت جهانی وجود ندارد و این مباحث هم به دلیل ابهاماتی که برای کاربران درخصوص اینترنت ملی وجود دارد هرچند وقت یکبار بوجود می‌آید.

- آیا اینترنت ملی دسترسی جهانی را محدود می‌کند؟

اما باوجود توضیحات وزیر درباره زمان راه‌اندازی و ویژگی‌های شبکه اینترنت ملی، هنوز مسائل بسیاری در این بحث با ابهام روبرو است و برخی از کاربران اینترنت را در ایران با نگرانی‌هایی مواجه کرده است. یکی از نگرانی‌های عمده کاربران در ایران دسترسی به شبکه جهانی اینترنت است. «اینترنت» ملی از بسیاری جهات شبیه به «اینترانت» ملی به نظر می‌رسد که شبکه‌ای محلی با دسترسی محدود و داخلی خواهد بود. حال این سوال مطرح است که آیا اینترنت ملی قرار است دسترسی کاربران را به شبکه‌ها و پروتکل‌های داخلی محدود کند و دسترسی به اینترنت جهانی را با حذف و محدودیت روبرو سازد یا خیر. به گفته برخی از متخصصان اینترنت ملی قرار است در کنار شبکه اینترنت جهانی در دسترس کاربران قرار بگیرد و تنها میزبانی داده‌ها در داخل، حمایت و حفاظت از اطلاعات و اتصال شبکه‌های داخلی با یکدیگر را برعهده بگیرد.

- افزایش سرعت اینترنت ایران تا ۷۵ برابر با اینترنت ملی

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز چندی پیش از افزایش ۷۵ برابری سرعت اینترنت در شبکه ملی اطلاعات خبر داد. رضا تقی پور با اشاره به اینکه افزایش ۷۵ برابری سرعت اینترنت در شبکه ملی اطلاعات آزمایش شد افزود: این شبکه برای انواع خدمات از جمله خدمات دولت الکترونیک و در زمینه‌های مختلف تجارت، کسب و کار و بانکداری کاربرد دارد. شبکه ملی اطلاعات از پروتکل اینترنت استفاده و پهنای باند لازم را برای همه کاربردهای اینترنتی در داخل کشور فراهم می‌کند.

- سرعت بیشتر، امنیت کمتر

اتصال به اینترنت مساوی است با در معرض تهدیدهای امنیتی قرارگرفتن. فرقی نمی‌کند که با مودم 56 کیلوبایت یا اینترنت پهن باند به اینترنت متصل شوید. با این حال ریسک امنیتی اینترنت پرسرعت به مراتب بیشتر است. دلیل آن اتصال شبانه روزی و بدون قطعی به اینترنت است. سرعت بالای اینترنت پهن باند هم انجام حملات نفوذگران را نیز بسیار ساده تر می‌کند چرا که امکان بارگذاری بدافزارها و نفوذ در آنها با سرعت بیشتری انجام می‌شود. به طور کل هر چه سرعت اینترنت پهن باند کاربران بیشتر باشد، نفوذگران علاقه بیشتری به نفوذ در آن نشان خواهند داد.

اما مساله‌ای که باید به آن پرداخت عدم امکان تأمین امنیت 100 درصدی رایانه‌هاست. امنیت یک فرآیند است و هر چقدر هم که تدابیر امنیتی لحاظ شود بازهم هکرها راهی برای نفوذ پیدا خواهند کرد. حتی پس از نصب انواع ضدویروس، دیواره آتش و نرم افزارهای امنیتی، سیستم‌ها هنوز هم آسیب پذیر خواهند بود وراه اندازی اینترنت ملی یکی از اقدامات مهم برای جلوگیری از حملات سایبری به زیرساخت‌های حیاتی کشور خواهد بود و مطمئنا امنیت و سرعت به مراتب بیشتری را برای کاربران با خود به همراه خواهد داشت.