سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابلاستفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** عبدی: اینقدر نگویید روحانی و اصلاح طلبان «بانی وضع موجود» هستند
روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم «عباس عبدی» نوشت:«روسای جمهور...تا زمانی که قبلیها به دلایلی وارد میدان سیاست علیه او نشدهاند نباید در رد گذشتگان حرفی بزنند یا تقصیرها را بر دوش آنان بیندازند...هر کس که میآید و رییسجمهور میشود شعارها و وعدههایی میدهد، او حق ندارد پس از آنکه در مصدر کار قرار گرفت جرزنی کند و بگوید اوضاع بدتر از آن است که فکر میکرده.»
در ادامه این مطلب آمده است:«بهطور قطع مردم انتظار ندارند که همه مشکلات طی مدت کوتاهی حل شود، یا وعدهها صددرصد اجرایی شود، ولی مردم سره را از ناسره تشخیص میدهند. متوجه میشوند که آیا رو به پیش هستیم یا رو به پس؟ هنگامی که آقای رییسی این نحوه رفتار آقای روحانی را نقد کرد شخصا آن را پسندیدم و گمان کردم که دیگر پس از این شاهد این رفتار نخواهیم بود. چند ماه هم این رفتار ادامه داشت تا اینکه به زمین سخت و سفت خوردند و اکنون تقصیرات را متوجه دولت قبل میکنند.»
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«به ویژه طرفداران دولت در این راه یکهتاز هستند و روشن است که چنین رفتاری اعلام شکست ضمنی است و اثرات آن در ذهن مردم بدتر از اصل بدی اوضاع یا خلف وعدهها است. بنابراین پیشنهاد میکنم که نه آقای رییسی و نه دیگر اعضای دولت و نیز طرفدارانشان از این ابزار برای توجیه ناکارآمدیها و وضع موجود استفاده نکنند. بانیان وضع موجود شناختهشده هستند، این مساله را زیاد هم نزنید بهتر است.»
در ۸ سال دولت روحانی، اصلاح طلبان و برخی دولتمردان ۲ جمله را بارها تکرار کردند؛ یکی اینکه «عجله نکنید، دولت مشغول آواربرداری است» و دیگری اینکه «از دولت انتظار معجزه و فتح الفتوح نداشته باشید».
حالا در شرایطی که دولت سیزدهم اقدامات بسیار مهمی در حدود ۱۰ ماه اخیر انجام داده است، جریان اصلاح طلب در پی نفی و انکار این اقدامات است.
اما مهم تر از آن، تقلای اصلاح طلبان برای پاک کردن ردپای خود در ایجاد وضع موجود است. این طیف به طرق مختلف تلاش می کند تا اینگونه القا کند که هیچ نقشی در ایجاد وضع موجود و مشکلات فعلی ندارد.
دولت روحانی همان دولتی بود که به نساختن مسکن و پالایشگاه و نیروگاه افتخار می کرد. ترک فعل دولت قبل در حوزه مسکن، مشکلات عدیده ای را ایجاد کرد. دولتی که در طول ۸ سال قیمت مسکن را حدود ۷۰۰ درصد گران کرد.
این هم از عجایب روزگار است که اصلاح طلبان در ماههای پایانی دولت روحانی مدعی بودند که آواربرداری از آنچه دولت تحویل گرفته حداقل ۱۶ سال زمان می برد اما الان می گویند که چرا دولت رئیسی در ۱۰ ماهگی دولت از میراث دولت قبل سخن می گوید.
دولت رئیسی تنها در یک قلم، هر ماه حدود ۱۰ هزارمیلیاردتومان از بدهی های دولت روحانی را تسویه می کرد. رئیسی پیش از این گفته بود «در مرداد ماه ۱۴۰۰ که دولت تغییر کرده بود ولی وزرا هنوز رای اعتماد نگرفته بودند و با وزرای دولت قبل کار میکردم، آنها میگفتند که حتی توان پرداخت حقوق مرداد را هم نداریم. اما دولت از این وضعیت به شرایطی رسیده که حتی یک بار هم در پرداخت حقوقها تاخیر نشد، آن هم بدون استقراض.»
جریان اصلاح طلب به عنوان بانیان اصلی تورم ۶۰ درصدی و دلار ۳۲ هزارتومانی، بهتر است کمی هم مسئولیت پذیر بوده و از فرافکنی دوری کنند. اصلاح طلبان چه بخواهند و چه نخواهند، بانیان مشکلات موجود هستند.
** آمریکا زورگویی می کند ولی ما نباید بهانه دستش بدهیم
«حسن بهشتی پور» فعال اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«واقعیت این است که شش قطعنامه فصل هفتم پس از برجام کنار رفت. این سیاست محصول روندی بود که از سال ۱۳۹۲ آغاز شد که البته سال قبل آن مذاکراتی در مسقط عمان انجام شده بود اما بهطور عمده از سال ۱۳۹۲ شروع شد تا سیاست تقابل را به سیاست تعامل برگرداند. مبنای این سیاست تعامل با آژانس به منظور گرفتن بهانه از سوی آمریکا و اسرائیل و دیگر کشورها بود.»
وی افزود: «در نظام بینالملل حق و حقیقت به هیچ وجه مطرح نیست و زورگویی پابرجاست و هر کشوری متناسب با قدرتی که دارد منافع خود را پیش میبرد... بهترین راه حل برای بحران کنونی، حل و فصل مسائل در چارچوب روابط دوجانبه با آژانس بینالمللی اتمی است. به نظر من ارزش دارد که همکاری خود را با آژانس ادامه داده و بهانه را از دست آمریکاییها بگیریم.»
این فعال اصلاح طلب ضمن اذعان به حاکم بودن قانون جنگل در نظام بین الملل و خوی سلطه گری و زورگویی آمریکا، در ادامه پیشنهاد می دهد که ایران باید با اجرای رویکرد منفعلانه و حقارت آمیز، صرفا مشغول گرفتن بهانه از آمریکا باشد.
«ناهید تاج الدین» نماینده اصلاح طلب مجلس دهم پیش از این گفته بود:« من به عنوان موافق پیوستن به FATF می دانم که ۴۷ درصد پولشویی دنیا در آمریکا و ۲۳ درصد در اروپا انجام میشود و اروپا و آمریکا سهم ۷۰ درصدی در پولشویی دنیا دارند و انگشت اتهام پولشویی پیش و بیش از هرکس به سمت آمریکا و اروپا دراز است. من می دانم که سیاستمداران دنیا بیشتر از اینکه نگران اخلال در نظم اقتصادی به وسیله پولشویی باشند، نگران اخلال در نظم سیاسی هستند و بیشتر از اینکه به اقتصاد توجه داشته باشند، به اثرات و تبعات اقتصاد سیاسی توجه دارند و این نگرانی بیش از همه در آمریکا وجود دارد.»
جریان تندروی اصلاح طلب، خوی سلطه گری و دیکتاتوری آمریکا را با تعابیری همچون «نظم موجود بین المللی» و «استانداردهای بین المللی» بزک میکنند و علیرغم اذعان به رکودشکنی آمریکا و اروپا در پولشویی و حمایت از تروریسم، مدعی هستند که ایران باید از سلطه گری آمریکا تبعیت کرده و رفتار خود را با آن تنظیم کند!
واقعیت این است که هر وقت دیپلماسی ایران در منطقه فعال شده و ارتباط با جهان تنها به سه چهار کشور غربی خلاصه نمی شود، داد و فریاد افراطیون اصلاح طلب بلند می شود. به عبارت دیگر، هر وقت چاقوی تحریم کُند شده و خنثی سازی تحریم به صورت جدی دنبال می شود و همه امور به مذاکره با غرب خلاصه نمی شود، جریان تندروی اصلاح طلب به این رویکرد اعتراض کرده و آن را مورد هجمه قرار می دهند.
و اما این فعال اصلاح طلب در اظهارات مذکور مجددا یک ادعای کذب را مطرح کرده و مدعی شده که شش قطعنامه فصل هفتم پس از برجام کنار رفت. برخلاف این ادعا، به واسطه امضای برجام، قطعنامه های سازمان ملل علیه ایران ملغی نشد، بلکه همگی در قطعنامه ۲۲۳۱ تجمیع شد. با این تفاوت که پیش از آن ایران به قطعنامه ها رسمیت نداده بود، اما این بار با امضا پای برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ به آن ها اعتبار بخشید!
** تقلای اصلاح طلبان برای انکار موفقیت های دولت رئیسی
روزنامه شرق در یادداشتی به قلم «محمد مهاجری» فعال اصلاح طلب نوشت:«در یک سالی که از انتخابات سیزدهم ریاستجمهوری میگذرد، یک خلأ بزرگ همچنان خودنمایی میکند. سیدابراهیم رئیسی، صاحب هیچ گفتمانی در انتخابات نبود، نه در ۱۳۹۶ و نه در ۱۴۰۰. در خوشبینانهترین حالت میتوان گفت یک گفتمان سلبی را هدایت میکرد و بنایش بر نفی گذشته و گذشتگان بود. در این فرایند او سعی کرد قدرتش را بر مخروبهای بنا بگذارد که به نظر او از دولت گذشته به ارث رسیده بود. این اتفاق، تنها هنری که داشت، تخطئه پیشینیان، نادیدهگرفتن موفقیتهای آنان و برجستهکردن ضعفهایشان بود. حتی آثار کرونا که بر کل جهان تأثیر منفی گذاشته بود، در نگاه او غایب بود و تحریمها نیز جایگاه بسیار نازلی داشت. نتیجه چنین دیدگاهی، بیگفتمانی در دولت اوست.»
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«دولت رئیسی، اگر از بیگفتمانی رنج میبرد، مقصرش تمام جریان اصولگرایی است؛ هرچند شخص آقای رئیسی در آن مسئولیت تضامنی آن هم در حد رئیس دولت دارد و اگر در سالهای باقیمانده از دولتش فکری برای خود و جریان حامیاش نکند، خیلی زود به دولتی بیتاریخ تبدیل خواهد شد. مادام که به تخریب دیگران میپردازیم، خودمان هم آباد نمیشویم. یک سال گذشته دولت سیزدهم و هشت سال دوره احمدینژاد این را به وضوح نشان داد. آیا باز هم باید تجربه کنیم؟»
دولت رئیسی «بدون برجام و بدون FATF» اقدامات بسیار مهمی را انجام داده است. از واکسیناسیون کرونا تا جلوگیری از قطعی گاز و برق با سوآپ گازی و افزایش فروش نفت و دریافت مبلغ آن و از عضویت در سازمان اقتصادی شانگهای تا افزایش صادرات غیرنفتی و ساخت و فروش کشتی های غول پیکر و دیپلماسی قوی منطقه ای.
اما با اینحال جریان اصلاح طلب در یک پروژه رسانه ای گسترده در پی آن است تا هرطور شده این موفقیت ها را انکار و سانسور کند.
در دولت قبل شاهد توزیع ۱۲۶۰ هزار میلیارد تومان یارانه، با عایدی تورم ۶۰ درصدی، بدهی ۱۵۰۰ هزار میلیاردی و کسری بودجه ۴۵۰ هزار میلیاردی دولت، و درماندگی در پرداخت حقوق مرداد و شهریور ۱۴۰۰ کارمندان بودیم. دولت رئیسی، ماموریت طاقت فرسای تغییر ریل را از چنان نقطه خطرناکی آغاز کرد و بیآنکه منفعل شود، به پاکسازی تدریجی این میدان مین همت گماشت.
در دولت قبل ۶۰ میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی، ظرف سه سال به شکل ظاهرا بیهدف، در اختیار معدودی تسهیلات بگیر قرار گرفته بود؛ اگر دوست داشتند کالای اساسی وارد کردند اما به قیمت آزاد فروختند. اگر هم دوست نداشتند، همان ارز را در بازار آزاد فروختند و مابهالتفاوت چند ده هزار تومانی را به جیب زدند. یا با ارز واردات کالاهای اساسی، کالای دیگری وارد کردند و کمر تولید را شکستند.
افزایش چشمگیر تبادلات منطقه ای و افزایش صادرات، دریافت بخشی از اموال بلوکه شده ایران، امضای بیش از ۵۵ قرارداد و تفاهمنامه نفتی و گازی به ارزش ۱۶،۵ میلیارد دلار و...تنها بخشی از عملکرد دولت سیزدهم در سیاست خارجی است.
اصلاح طلبان پیش از این فروش نفت، واردات واکسن کرونا، پیوستن به سازمان اقتصادی شانگهای، تعاملات اقتصادی منطقه ای و افزایش صادرات غیرنفتی و ...را به برجام و FATF گره زده و مدعی بودند که تا برجام احیا نشود و تا ایران به FATF نپیوندد هیچ اتفاق مثبتی رخ نمی دهد.اما همه این موارد در دولت رئیسی انجام شد و این در حالی بود که هیچ تغییری در پرونده های برجام و FATF رخ نداده است. بر همین اساس ادعاهای توخالی و بی پایه و اساس جریان اصلاح طلب بیش از پیش آشکار شد.