به گزارش مشرق، روز جمعه (هفتم دی ماه) فیلم‌نت پخش سریالی جدید را آغاز کرد: «جان سخت» به نویسندگی و کارگردانی مصطفی تقی‌زاده. بلافاصله پس از انتشار، جهبه‌گیری برسر کیفیت سریال کلید خورد و باید دید در ادامه چه خواهد شد. تقی‌زاده پیش‌تر سریال «حرفه‌ای» را برای شبکه خانگی کارگردانی کرده بود که موج‌آفرین نشد. او حالا دست روی زندگی چند جوان گذاشته که ماجراهای آنها در دل کویر حکایت از کینه‌ای قدیمی دارد.

مورد اول| داستان

قصه سریال «جان سخت» با نمایی از فرار فرزاد (مهرداد صدیقیان) شروع می‌شود که در واقع برشی است از ماجرای انتهایی قسمت اول. در این قسمت مخاطب شاهد چند جوان است که سرخوشانه از تور کویرگردی لذت می‌برند اما خیلی زود مشخص می‌شود، نامزد فرزاد یعنی نگار با بازی الناز حبیبی، محل نزاع است. روزگاری او نامزد وحید (حسین پورکریمی) بوده که طی یک نقشه در کویر به هم می‌رسند.

داستان «جان سخت» فاقد پیچیدگی روایی است و تا واپسین دقایق پایانی، هیجان ندارد. این شیوه قصه‌گویی، به مذاق خیلی‌ها خوش نیامده است و گفته‌اند حین تماشای سریال خسته شده‌اند. متاسفانه اغلب سریال‌سازان حواس‌شان نیست که دارند محصولی هفتگی می‌سازند و نه اثری شبانه. تفاوت این است که مخاطب اگر با داده‌های کافی و سرگرم‌کننده، به خصوص در قسمت اول مواجه نشود، یک هفته انتظار نمی‌کشد و سریال را رها می‌کند.

داریم از روزگاری حرف می‌زنیم که دسترسی به آثار جذاب راحت شده ولی خیلی از سریال‌سازان همچنان با الگوهای قدیمی سراغ تولید محصول می‌روند. ایراد بزرگ «جان سخت» نیز همین خست در داستان‌گویی است. حجم بالای پچپچه‌ها و تحریک وحید توسط دوستش برای انتقام از فرزاد، چیزی نیست که بتوان آن را مطلوب ذائقه مخاطب امروز دانست. در نهایت یک سکانس درگیری را شاهد هستیم که در پایان «جان سخت» رخ می‌دهد و تبدیل به نقطه عطف می‌شود.

مورد دوم| شخصیت‌ها

کارگردان تلاش کرده به شمایل واقعی جوانان امروز و دغدغه‌های آنان نزدیک شود. فعلا در این راه چندان موفق نیست و شخصیت‌ها حس همراهی مخاطب را برنمی‌انگیزند. آنچه دیدیم، باسمه‌ای هستند و روابط گرم آدم‌ها و نیز حس درنده‌خویی‌شان باورپذیر نیست.

شاید لازم بود پس زمینه شخصیت‌ها بیشتر معرفی شود. مواجهه مستقیم با آنها اما حسی از ناآشنایی به مخاطب دست داده و به همین خاطر رفاقت‌ها و خصومت‌ها قابل لمس نیست. کارگردان خواسته از طریق دیالوگ، ما را با آدم‌ها آشنا کند ولی در این راه ناموفق بوده است. درباره بازیگران هم می‌توان اذعان کرد چیزی فراتر از تجربیات قبلی‌شان مقابل دوربین به ثبت نرسیده.

مورد سوم | بازیگران

الناز حبیبی و ماهور الوند نقش دخترانی جوان و پر شر و شور دارند که طبعا جان‌بخشی به این نقش‌ها آسان‌ترین کار است. مهرداد صدیقیان قرار نیست از پوسته جوانان عاشق‌پیشه که نوعی از بی‌خیالی با خود دارد، خارج شود. حتی گریم و موهای بلندش تفاوت چندانی با قبل ندارد. مجید یوسفی که با «مگه تموم عمر چند تا بهاره» چهره شد، فعلا معمولی است و باید دید از پس یک نقش جدی برخواهد آمد یا نه. مجتبی پیرزاده پیش‌تر چند اتفاق خوب در بازیگری رقم زده بود اما در قسمت اول «جان سخت» چالشی خاص نداشت.

مورد چهارم| اراذل شیک

فیلم‌نیوز، «جان سخت» را سریالی با یک شروع مهیج و دارای داستانی سرراست با بازی‌های درخشان می‌داند. در مقابل، مشرق‌نیوز آن را اثری ضعیف و مروج خشونت اجتماعی توصیف کرده و نوشته است: « کاراکترهای سریال «جان سخت» شبیه الگوهای «داریوش»، «پوست شیر» و «یاغی» نیستند و از حیث شمایل، کاملا امروزی شده‌اند اما در توسعه خشونت اجتماعی دست‌کمی از نمونه‌های قبلی ندارند.»

سایت سینما 120 ضمن اشاره به ضعف‌های سریال نوشته: «نشانه‌ها حکایت از تداوم خشونت در «جان سخت» دارد که اگر در راستای نقد این پدیده فزاینده اجتماعی باشد و در کنار سرگرمی نکاتی از عبرت و تلنگر بیان کند، واجد تحسین است.

در غیر این صورت نامش کنار محصولاتی قرار می‌گیرد که صرفا از پوسته خشونت عریان برای هیجان آنی، بهره می‎برند و کارکرد اصلی را نادیده می‎گیرند.» فیلم‌نت بعد از ناکامی با سریال‌های «داریوش»، «گردن زنی» و «قهوه پدری» امیدوار به «جان سخت» است؛ سریالی که از قسمت اول آن بوی نومیدی به مشام می‌رسد.

منبع: هفت صبح