به گزارش مشرق، تسنیم به نقل از پایگاه خبری الحقیقه نوشت: روزنامه فرانسوی «لوفیگارو» در گزارشی افشاگرانه نوشت که سازمان اطلاعات و جاسوسی آمریکا موسوم به سازمان «سیا» ظرف 6 ماهه اول سال جاری میلادی و به طور مشخص از فوریه تا اوت 2013 میلادی از طریق مرزهای اردن 600 سلاح در اختیار گروه‌های مسلحی قرار داده که در نزدیکی دمشق و همچنین در استان «درعا» در جنوب سوریه مستقر بودند.
این روزنامه به نقل از کسی که خود را یکی از مسئولان در «ارتش آزاد سوریه» معرفی کرده است، نوشت: عملیات انتقال این سلاح‌ها به صورتی کاملا محرمانه و سری و از طریق کاروان‌هایی صورت می‌گرفت که تنها در شب و در بیابان‌های شرق اردن حرکت می‌کردند.
این منبع می‌گوید که در انتقال این سلاح‌ها بدویان ساکن بیابان‌های شرقی اردن نیز کمک می‌کردند و این کاروان‌ها راهی ریف دمشق و به طور مشخص منطقه «غوطه شرقی دمشق» می‌شد و از عملیات تحویل آنها به گروه‌های مسلح با هدف مستند سازی آنها تصویر نیز گرفته می‌شد.
این منبع که خود را «انور» و از مسئولان ارتش آزاد سوریه معرفی کرده، در ادامه می‌افزاید: کاروان‌های حامل سلاح متشکل از 8 کامیون بودند که اوایل شب از منطقه اردنی «الرویشد» حرکت می‌کردند و در دو خودرو اول که «لند کروز» بود، عناصری از سازمان سیا و در خودرو آخر عناصری از سازمان سیا و سازمان اطلاعات و امنیت اردن حضور داشتند و 5 کامیون مابین این خودروها تنها به حمل سلاح اختصاص داشت.
وی ادامه می‌دهد: پس از ورود کاروان به داخل اراضی سوریه و طی 3 کیلومتر، عناصر سازمان سیا و اردن از کاروان جدا می‌شدند تا عناصر مسلح وابسته به گروه‌های تروریستی مسلح فعال در سوریه کاروان حامل سلاح‌ها را به سمت غوطه شرقی دمشق و ریف آن هدایت کنند. اما عناصر سازمان سیا و اردن همراه کاروان همچنان با کاروان حامل سلاح که می‌بایست 240 کیلومتر در خاک سوریه طی طریق کند و این مسیر 10 ساعت به طول می‌انجامد، در ارتباط هستند.
لوفیگارو در ادامه گزارش خود می‌افزاید که در بسیاری از موارد برای اینکه خطری این کاروان‌های حامل سلاح را تهدید نکند، هواپیماهای بدون سرنشین وابسته به سازمان سیا آمریکا برای بررسی اوضاع به پرواز در می‌آیند و تا 150 کیلومتری عمق خاک سوریه به تجسس و تفحص می‌پردازند که تا نزدیکی منطقه «ایستگاه برق حرارتی تشرین» در جنوب شرقی دمشق است تا مبادا این کاروان‌ها در کمین ارتش سوریه گرفتار شوند.
لوفیگارو می‌افزاید: این جدای از نقاط کنترل و مراقبتی است که گروه‌های مسلح دستکم هر 30 کیلومتر در طول راه ایجاد کرده و کنترل آنها را در دست دارند و به طور مرتب و مستمر با اتاق عملیات مرکزی که در اردن ایجاد شده تا زمان رسیدن کاروان سلاح‌ها به قصد در ارتباط هستند تا رسیدن به سلامت کاروان را به مسئولان امر اطلاع دهند.
این گزارش تاکید می‌کند: این افراد همه افرادی آموزش دیده از سوی سازمان سیا هستند که در تعیین موقعیت‌ها و نقاط از طریق (GPS) مهارت کامل دارند.
لوفیگارو به نقل از انور می‌نویسد که طی 6 ماه فوق الذکر هفته‌ای 15 تن سلاح به دست گروه‌های مسلح می‌رسید و هزینه خرید این سلاح‌ها از اوکراین و بلغارستان تماما توسط عربستان سعودی خریداری می‌شد و هواپیماهای «سی 17» سعودی این سلاح‌ها را از فرودگاه‌های کشورهای فوق به فرودگاه‌های اردن منتقل می‌کردند و سلاح‌هایی مانند تفنگ‌های کلاشینکوف و موشک‌های ضد تانک و هواپیما را در برمی‌گرفت.
این درحالی است که «انور» اعتراف می‌کند که اسرائیل نیز برای گروه‌های مسلح به همراه این کاروان‌ها موشک‌های ضد تانک «لاو» ارسال می‌کرده است، اما به این موضوع اعتراض داشت که این موشک‌ها قدیمی بودند!!
براساس این گزارش ارسال این سلاح‌ها و هدایت و کنترل «اتاق عملیات مرکزی اردن» در دست شاهزاده «سلمان بن سلطان»، برادر شاهزاده «بندر بن سلطان»، رئیس دستگاه اطلاعات عربستان سعودی بود و در صورت غیبت شاهزاده سلمان، یک افسر آمریکایی جانشین وی می‌شد.
این گزارش تاکید می‌کند که اتاق عملیات مرکزی اردن در کنار افسران دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا و اردن، افسرانی از دستگاه‌های اطلاعاتی کشورهای دشمن سوریه مانند انگلیس و فرانسه و ایتالیا و امارات و ترکیه و همچنین نماینده «سعد الحریری»، رئیس جریان 14 مارس لبنان را نیز در برمی‌گرفت که به عنوان یکی از مهمترین تامین کنندگان سلاح گروه‌های مسلح در لبنان به شمار می‌آید.
این روزنامه به نقل از کسی که خود را یکی از مسئولان در «ارتش آزاد سوریه» معرفی کرده است، نوشت: عملیات انتقال این سلاح‌ها به صورتی کاملا محرمانه و سری و از طریق کاروان‌هایی صورت می‌گرفت که تنها در شب و در بیابان‌های شرق اردن حرکت می‌کردند.
این منبع می‌گوید که در انتقال این سلاح‌ها بدویان ساکن بیابان‌های شرقی اردن نیز کمک می‌کردند و این کاروان‌ها راهی ریف دمشق و به طور مشخص منطقه «غوطه شرقی دمشق» می‌شد و از عملیات تحویل آنها به گروه‌های مسلح با هدف مستند سازی آنها تصویر نیز گرفته می‌شد.
این منبع که خود را «انور» و از مسئولان ارتش آزاد سوریه معرفی کرده، در ادامه می‌افزاید: کاروان‌های حامل سلاح متشکل از 8 کامیون بودند که اوایل شب از منطقه اردنی «الرویشد» حرکت می‌کردند و در دو خودرو اول که «لند کروز» بود، عناصری از سازمان سیا و در خودرو آخر عناصری از سازمان سیا و سازمان اطلاعات و امنیت اردن حضور داشتند و 5 کامیون مابین این خودروها تنها به حمل سلاح اختصاص داشت.
وی ادامه می‌دهد: پس از ورود کاروان به داخل اراضی سوریه و طی 3 کیلومتر، عناصر سازمان سیا و اردن از کاروان جدا می‌شدند تا عناصر مسلح وابسته به گروه‌های تروریستی مسلح فعال در سوریه کاروان حامل سلاح‌ها را به سمت غوطه شرقی دمشق و ریف آن هدایت کنند. اما عناصر سازمان سیا و اردن همراه کاروان همچنان با کاروان حامل سلاح که می‌بایست 240 کیلومتر در خاک سوریه طی طریق کند و این مسیر 10 ساعت به طول می‌انجامد، در ارتباط هستند.
لوفیگارو در ادامه گزارش خود می‌افزاید که در بسیاری از موارد برای اینکه خطری این کاروان‌های حامل سلاح را تهدید نکند، هواپیماهای بدون سرنشین وابسته به سازمان سیا آمریکا برای بررسی اوضاع به پرواز در می‌آیند و تا 150 کیلومتری عمق خاک سوریه به تجسس و تفحص می‌پردازند که تا نزدیکی منطقه «ایستگاه برق حرارتی تشرین» در جنوب شرقی دمشق است تا مبادا این کاروان‌ها در کمین ارتش سوریه گرفتار شوند.
لوفیگارو می‌افزاید: این جدای از نقاط کنترل و مراقبتی است که گروه‌های مسلح دستکم هر 30 کیلومتر در طول راه ایجاد کرده و کنترل آنها را در دست دارند و به طور مرتب و مستمر با اتاق عملیات مرکزی که در اردن ایجاد شده تا زمان رسیدن کاروان سلاح‌ها به قصد در ارتباط هستند تا رسیدن به سلامت کاروان را به مسئولان امر اطلاع دهند.
این گزارش تاکید می‌کند: این افراد همه افرادی آموزش دیده از سوی سازمان سیا هستند که در تعیین موقعیت‌ها و نقاط از طریق (GPS) مهارت کامل دارند.
لوفیگارو به نقل از انور می‌نویسد که طی 6 ماه فوق الذکر هفته‌ای 15 تن سلاح به دست گروه‌های مسلح می‌رسید و هزینه خرید این سلاح‌ها از اوکراین و بلغارستان تماما توسط عربستان سعودی خریداری می‌شد و هواپیماهای «سی 17» سعودی این سلاح‌ها را از فرودگاه‌های کشورهای فوق به فرودگاه‌های اردن منتقل می‌کردند و سلاح‌هایی مانند تفنگ‌های کلاشینکوف و موشک‌های ضد تانک و هواپیما را در برمی‌گرفت.
این درحالی است که «انور» اعتراف می‌کند که اسرائیل نیز برای گروه‌های مسلح به همراه این کاروان‌ها موشک‌های ضد تانک «لاو» ارسال می‌کرده است، اما به این موضوع اعتراض داشت که این موشک‌ها قدیمی بودند!!
براساس این گزارش ارسال این سلاح‌ها و هدایت و کنترل «اتاق عملیات مرکزی اردن» در دست شاهزاده «سلمان بن سلطان»، برادر شاهزاده «بندر بن سلطان»، رئیس دستگاه اطلاعات عربستان سعودی بود و در صورت غیبت شاهزاده سلمان، یک افسر آمریکایی جانشین وی می‌شد.
این گزارش تاکید می‌کند که اتاق عملیات مرکزی اردن در کنار افسران دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا و اردن، افسرانی از دستگاه‌های اطلاعاتی کشورهای دشمن سوریه مانند انگلیس و فرانسه و ایتالیا و امارات و ترکیه و همچنین نماینده «سعد الحریری»، رئیس جریان 14 مارس لبنان را نیز در برمی‌گرفت که به عنوان یکی از مهمترین تامین کنندگان سلاح گروه‌های مسلح در لبنان به شمار می‌آید.
