به گزارش مشرق، روزنامه "وطن امروز" در گزارشی به بررسی نقش شرکت هورتون و عباس یزدان پناه در پرونده استات اویل پرداخت که متن این گزارش به شرح زیر است:
در پیگیریهای ماجرای استاتاویل و رشوه هنگفتی که این شرکت نروژی برای حضور در بازار نفت و گاز ایران پرداخت کرد، یک حلقه واسط وجود دارد که شفافسازی درباره این حلقه واسط میتواند واقعیتهای بزرگی را درباره این ماجرا آشکار کند. این حلقه واسط شرکت «هورتون» است.
به گزارش «وطن امروز»، این شرکت در جزایر انگلیسی Turks and Caicos در آتلانتیک شمالی ثبت شده است. تاریخ ثبت شرکت هورتون 5 فوریه 2002 است و فردی که شرکت به نام او ثبت شده، عباس یزدانپناهیزدی، دلال معروف نفتی است که از قضا در پرونده کرسنت نیز نام وی به میان کشیده شده و اعترافاتی درباره دریافت رشوه از شرکت کرسنت نیز داشته است.
اما نقش هورتون در ماجرای استاتاویل چیست؟ به عبارتی عباس یزدانپناه چه نقشی در انعقاد قرارداد استاتاویل داشته است؟ براساس اطلاعات به دست آمده، هورتون، 12 ژوئن 2002 یعنی 7 ماه پس از ثبت شرکت، قراردادی با شرکت بزرگ نفتی استاتاویل منعقد میکند. ریچارد هابارد، رئیس وقت هیات مدیره استاتاویل درباره دلیل انعقاد این قرارداد اینگونه گفته است: همانطور که مطلع هستید از اوایل سال 2001 مطالعات و مذاکرات خود را با ایرانیها آغاز کردیم. پس از آشنا شدن به قواعد بازی در بازار نفت و پروژههای نفت و گاز ایران، بهدنبال فرصتی برای ملاقات با پسر جوانی با نام «جونیور» بودم و سرانجام این فرصت در محل شرکتمان به من دست داد. جونیور به من گفت برای موفقیت کار باید حق کمیسیونی از طریق هورتون و «ع-ی»[عباس یزدانپناه] به وی پرداخت شود. البته او پیشنهادهایی را هم برای انتقال پول از طریق خیریههایی که در ایران بنیاد نامیده میشوند، ارائه کرد. من بیشتر آنها را رد کردم تا اینکه بر سر یکی از آنها به توافق رسیدیم. حتما اطلاع دارید که یک قرارداد صوری مشاورهای با هورتون منعقد کردیم که براساس آن قرار شد ظرف 11 سال، مبلغ 15 میلیون دلار به هورتون پرداخت شود. براساس این اظهارات هابارد، در واقع هورتون یک مجرای صوری برای پرداخت رشوه به جونیور بوده که شرایط را برای حضور استاتاویل در بازار نفت و گاز ایران فراهم کرده است.
براساس اطلاعات به دست آمده، استاتاویل در تاریخ 27ژوئن 2002، دویست هزار دلار و در تاریخ 23 ژانویه 2003 ، پنج میلیون دلار پرداخت میکند و طرفین توافق میکنند استاتاویل سالانه مبلغ یکمیلیون دلار بپردازد. اما این مبالغ پرداختی به جای شرکت هورتون، در 2 مرحله به یک شرکت ثبت شده در British virgin به نام شرکت Dillinger پرداخت شد. این شرکت هم به نام عباس یزدانپناه ثبت شده است. اطلاعات به دست آمده نشان میدهد در27 ژوئن 2002 مبلغ 200 هزار دلار از استاتاویل به حساب این شرکت پوششی پرداخت شده است. این حساب 18 فوریه 1998 در بانک کردیت سوییس باز شده است. دیگر اطلاعات به دست آمده نیز نشان میدهد شرکتDillinger 19ژانویه 1998 توسط یزدانپناه و «م- ه» باز شده است. این شرکت 8 سال بعد یعنی 22 سپتامبر 2006 منحل شده است. پرداخت 5 میلیون دلاری که در تاریخ 23 ژانویه 2003 صورت گرفته نیز به حساب Dillinger ریخته شده است اما براساس توافق طرفین مقرر شده بود تا 10 سال بعد سالانه مبلغ یکمیلیون دلار از سوی استاتاویل به شرکت وابسته به یزدانپناه پرداخت شود. با این حال این مبلغ 10 میلیون دلار هرگز پرداخت نشد چراکه ماجرای انتقال غیرقانونی این مبالغ هنگفت، در نروژ کشف شد و دیگر امکان رد و بدل شدن پول وجود نداشت. در کنار اعترافات ریچارد هابارد،باریهام(Baryham) مدیرمالی استاتاویل هم در 9دسامبر 2003 به انتقال این وجوه به حساب شرکت Dillinger اعتراف کرد.
آنچه باید فاش شود
موضوع کشف فساد پرداخت رشوه از سوی استاتاویل به جونیور، همان فرد بانفوذ ایرانی، توانست سند محکمی برای رد و بدل شدن رشوه در قرارداد استاتاویل باشد. در این میان آنچه باید فاش شود، نام جونیور است. براساس گزارههای مشهود، جونیور در ازای فراهم کردن حضور استاتاویل در صنعت نفت و گاز ایران، خواستار انتقال مبالغی به شرکتهای وابسته به عباس یزدانپناه شده است.
این مبالغ رشوه در قبال مشاورههای تبلیغاتی پرداخت میشد. اکنون زمان آن است که پرده از چهره جونیور برداشته شود. این البته کار چندان دشواری نیست. استاتاویل به خاطر پرداخت رشوه، در نروژ و حتی آمریکا جریمه شده است. این موضوع به وضوح نشان میدهد در ایران عدهای رشوه دریافت کردهاند. 5 میلیون و 200 هزار دلار رشوه دریافت شده است.
چه کسی این مبلغ هنگفت را دریافت کرده است؟
نکته مهم دیگر نقش یزدانپناه است. عباس یزدانپناه در فساد کرسنت نیز به عنوان دلال قرارداد نقشآفرینی کرده است. حتی برخی رسانهها از اعتراف یزدانپناه به دریافت رشوه از ناحیه شرکت اماراتی کرسنت خبر دادهاند. آنچه مشخص است اینکه یزدانپناه تنها یک دلال بوده است و طرفین اصلی معامله افراد دیگری بودهاند. آشکار شدن وجوه تاریک استاتاویل، میتواند واقعیاتی درباره پروندههایی مانند کرسنت را هم آشکار کند.
در پیگیریهای ماجرای استاتاویل و رشوه هنگفتی که این شرکت نروژی برای حضور در بازار نفت و گاز ایران پرداخت کرد، یک حلقه واسط وجود دارد که شفافسازی درباره این حلقه واسط میتواند واقعیتهای بزرگی را درباره این ماجرا آشکار کند. این حلقه واسط شرکت «هورتون» است.
به گزارش «وطن امروز»، این شرکت در جزایر انگلیسی Turks and Caicos در آتلانتیک شمالی ثبت شده است. تاریخ ثبت شرکت هورتون 5 فوریه 2002 است و فردی که شرکت به نام او ثبت شده، عباس یزدانپناهیزدی، دلال معروف نفتی است که از قضا در پرونده کرسنت نیز نام وی به میان کشیده شده و اعترافاتی درباره دریافت رشوه از شرکت کرسنت نیز داشته است.
اما نقش هورتون در ماجرای استاتاویل چیست؟ به عبارتی عباس یزدانپناه چه نقشی در انعقاد قرارداد استاتاویل داشته است؟ براساس اطلاعات به دست آمده، هورتون، 12 ژوئن 2002 یعنی 7 ماه پس از ثبت شرکت، قراردادی با شرکت بزرگ نفتی استاتاویل منعقد میکند. ریچارد هابارد، رئیس وقت هیات مدیره استاتاویل درباره دلیل انعقاد این قرارداد اینگونه گفته است: همانطور که مطلع هستید از اوایل سال 2001 مطالعات و مذاکرات خود را با ایرانیها آغاز کردیم. پس از آشنا شدن به قواعد بازی در بازار نفت و پروژههای نفت و گاز ایران، بهدنبال فرصتی برای ملاقات با پسر جوانی با نام «جونیور» بودم و سرانجام این فرصت در محل شرکتمان به من دست داد. جونیور به من گفت برای موفقیت کار باید حق کمیسیونی از طریق هورتون و «ع-ی»[عباس یزدانپناه] به وی پرداخت شود. البته او پیشنهادهایی را هم برای انتقال پول از طریق خیریههایی که در ایران بنیاد نامیده میشوند، ارائه کرد. من بیشتر آنها را رد کردم تا اینکه بر سر یکی از آنها به توافق رسیدیم. حتما اطلاع دارید که یک قرارداد صوری مشاورهای با هورتون منعقد کردیم که براساس آن قرار شد ظرف 11 سال، مبلغ 15 میلیون دلار به هورتون پرداخت شود. براساس این اظهارات هابارد، در واقع هورتون یک مجرای صوری برای پرداخت رشوه به جونیور بوده که شرایط را برای حضور استاتاویل در بازار نفت و گاز ایران فراهم کرده است.
براساس اطلاعات به دست آمده، استاتاویل در تاریخ 27ژوئن 2002، دویست هزار دلار و در تاریخ 23 ژانویه 2003 ، پنج میلیون دلار پرداخت میکند و طرفین توافق میکنند استاتاویل سالانه مبلغ یکمیلیون دلار بپردازد. اما این مبالغ پرداختی به جای شرکت هورتون، در 2 مرحله به یک شرکت ثبت شده در British virgin به نام شرکت Dillinger پرداخت شد. این شرکت هم به نام عباس یزدانپناه ثبت شده است. اطلاعات به دست آمده نشان میدهد در27 ژوئن 2002 مبلغ 200 هزار دلار از استاتاویل به حساب این شرکت پوششی پرداخت شده است. این حساب 18 فوریه 1998 در بانک کردیت سوییس باز شده است. دیگر اطلاعات به دست آمده نیز نشان میدهد شرکتDillinger 19ژانویه 1998 توسط یزدانپناه و «م- ه» باز شده است. این شرکت 8 سال بعد یعنی 22 سپتامبر 2006 منحل شده است. پرداخت 5 میلیون دلاری که در تاریخ 23 ژانویه 2003 صورت گرفته نیز به حساب Dillinger ریخته شده است اما براساس توافق طرفین مقرر شده بود تا 10 سال بعد سالانه مبلغ یکمیلیون دلار از سوی استاتاویل به شرکت وابسته به یزدانپناه پرداخت شود. با این حال این مبلغ 10 میلیون دلار هرگز پرداخت نشد چراکه ماجرای انتقال غیرقانونی این مبالغ هنگفت، در نروژ کشف شد و دیگر امکان رد و بدل شدن پول وجود نداشت. در کنار اعترافات ریچارد هابارد،باریهام(Baryham) مدیرمالی استاتاویل هم در 9دسامبر 2003 به انتقال این وجوه به حساب شرکت Dillinger اعتراف کرد.
آنچه باید فاش شود
موضوع کشف فساد پرداخت رشوه از سوی استاتاویل به جونیور، همان فرد بانفوذ ایرانی، توانست سند محکمی برای رد و بدل شدن رشوه در قرارداد استاتاویل باشد. در این میان آنچه باید فاش شود، نام جونیور است. براساس گزارههای مشهود، جونیور در ازای فراهم کردن حضور استاتاویل در صنعت نفت و گاز ایران، خواستار انتقال مبالغی به شرکتهای وابسته به عباس یزدانپناه شده است.
این مبالغ رشوه در قبال مشاورههای تبلیغاتی پرداخت میشد. اکنون زمان آن است که پرده از چهره جونیور برداشته شود. این البته کار چندان دشواری نیست. استاتاویل به خاطر پرداخت رشوه، در نروژ و حتی آمریکا جریمه شده است. این موضوع به وضوح نشان میدهد در ایران عدهای رشوه دریافت کردهاند. 5 میلیون و 200 هزار دلار رشوه دریافت شده است.
چه کسی این مبلغ هنگفت را دریافت کرده است؟
نکته مهم دیگر نقش یزدانپناه است. عباس یزدانپناه در فساد کرسنت نیز به عنوان دلال قرارداد نقشآفرینی کرده است. حتی برخی رسانهها از اعتراف یزدانپناه به دریافت رشوه از ناحیه شرکت اماراتی کرسنت خبر دادهاند. آنچه مشخص است اینکه یزدانپناه تنها یک دلال بوده است و طرفین اصلی معامله افراد دیگری بودهاند. آشکار شدن وجوه تاریک استاتاویل، میتواند واقعیاتی درباره پروندههایی مانند کرسنت را هم آشکار کند.